حاصل صد دست شدن

جلسه نهم از دوره دوّم کارگاه‌‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی دلیجان با استادی مرزبان همسفر فاطمه با دستورجلسه « کمک من به کنگره و کمک کنگره به من » روز شنبه ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

دستورجلسه این هفته بسیار جای سوال دارد، اگر بخواهیم در مورد دستور جلسه صحبت کنیم و حق مطلب را ادا کنیم باید ابتدا برگردیم به گذشته و خاطرات قبل از کنگره را مرور کنیم و خاطرات گذشته را به یاد بیاوریم زیرا انسان موجودی فراموش کار است و بسیاری از وقایع، رویدادها و وضعیت زندگی خود را که در گذشته رخ داده است فراموش می‌کند. البته فراموشی بخشی از طراحی و خلقت انسان توسط خداوند می‌باشد. فراموشی نیز مانند بسیاری از مسائل زندگی می‌تواند بار مثبت و یا منفی داشته باشد. برخی از وضعیت‌ها و رخدادهای زندگی می‌تواند برای ما مفید باشد و گاهی اوقات نیز می‌تواند مخرب باشد، منظور از این مقدمه این است که بگوییم مصرف کننده مواد مخدر زمانی که درمان می‌شود و به رهایی می‌رسد بسیاری از رنج‌ها، مصیبت‌ها و گرفتاری‌های زمان اعتیاد خود را فراموش می‌کند که در چه جایگاهی بوده است. برای درمان یا همان ترک اعتیاد قبل از ورود به کنگره به چند NGO، کمپ ترک اعتیاد، بازپروری به روش‌های مختلف یا سقوط آزاد و... مراجعه کرده و به نتیجه نرسیده، چرا به نتیجه نرسیده؟ چون روش‌ها درست و حسابگرانه‌ نبوده است. فراموش می‌کند که چه کسی یا کسانی به او کمک کرده‌اند تا به رهایی و درمان برسد. هر چند در کنگره۶۰ ما معتقدیم که تمام بار مسئولیت درمان به عهده خود فردی است که می‌خواهد از اعتیاد رها شود اما نمی‌توانیم منکر کمک راهنمای فرد یا افرادی که در این سیستم که ما را در رسیدن به رهایی یاری می‌رسانند بشویم. درمان اعتیاد نیروی بسیار و انرژی بسیاری می‌خواهد آن‌قدر که در تصور ما نمی‌گنجد، اینجاست که می‌گویند ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند، تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری. مصرف کننده مواد مخدر نمی‌تواند بدون راهنمایی از دام اعتیاد رها شود. نه تنها برای درمان اعتیاد بلکه برای تمام امورات زندگی ما محتاج به کمک و یاری و راهنمایی و حضور دیگران هستیم اما برای درمان اعتیاد نقش این یاری و کمک بسیار پر رنگ‌تر از سایر موارد و امورات دیگر است. فرد مصرف کننده در زمان مصرف دست به هر کار و اقدامی برای رهایی خود می‌زند اما نتیجه‌ای که نمی‌گیرد هیچ، بلکه با تخریب بیشتر غرق در اعتیاد خود می‌شود و تنها مکانی که می‌تواند به یک فرد مصرف کننده کمک کند و به خواسته مصرف‌کننده احترام می‌گذارند و او را برای درمان و رهایی یاری می‌رساند، کنگره۶۰ می‌باشد. همان مکانی که نفوس انسان‌ها را احیاء می‌کند و کارخانه انسان سازی و تجارتخانه محبت و ساختاری نو برای زندگی کردن در جهت فرامین و قوانین الهی و فراگیری قانون بازی و فهمیدن و به کارگیری نقش خود در قسمت‌های مختلف زندگی و تماشاچی نبودن در بازی زندگی که بر اساس قانون جاذبه، انسان دوستی، عشق و محبت بنا شده است، یاری می‌رساند تا به سر منزل مقصود که همان رهایی از اعتیاد و مواد مخدر است برساند. و اما قسمت دوم دستورجلسه کمک من یا بهتر است بگوییم خدمت من به کنگره، در این قسمت صحبت کردن به مراتب سخت و دشوار است و حتی در تصورات و افکار خودمان نمی‌توانیم چنین وزن حجیمی را در ذهن خود بگنجانیم چه برسد به این‌که بخواهیم راجع به اندازه آن وارد قیاس شویم، و به هیچ وجه قابل اندازه گیری و شمارش نمی‌تواند باشد و حتی اگر هم باشد هیچگاه سعی نمی‌کردیم تا از خدمات آن سخنی به میان آوریم اما چه کنیم که در این قسمت از نوشتار ناچاریم و تکلیف حکم می‌نماید تا از دل بگویم و زبان عاجز، کلام نافذ و قلم در دستانم به تحرک بر نمی‌خیزد و همواره سعی و تلاش‌ام بر این ایده و افکار استوار است. و ما هم بتوانیم همچون خدمتگذاران در این فیلم نقش خوبی را داشته باشیم و وظیفه خود را به خوبی ایفا کنیم و در پیرو حرمت اصول کنگره۶۰ باشیم و در صراط مستقیم قرار بگیریم و برای کنگره۶۰ یک عضو مفید و یک خدمتگذار با عمل سالم، افکار سالم و در راستای عدالت خدمت کنیم. همان‌طور که در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر استاد سردار می‌فرمایند: باید بدانیم که ما همه برای خدمت و آموزش پا به حیات نهاده‌ایم، ابتدا آموزش و سپس خدمت درست انجام بدهیم و در این راه بسیار وقت لازم است.

نویسنده: مرزبان همسفر فاطمه
تایپ: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دلیجان