انسان باید قدرشناس باشد

جلسه چهارم از دوره شانزدهم کارگاه‌های مجازی همسفران نمایندگی پاکدشت با استادی راهنما همسفر سمیه با دستور جلسه: «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» روز شنبه ۲۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار نمود. 

سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که یک‌بار دیگر فرصت آموزش گرفتن و خدمت کردن به من داده شد؛ درواقع آقای مهندس با قرار دادن این دستور جلسه در میان دستور جلسات سالانه باعث شدند من همسفر گذشته‌ خودم را مجدداً مرور کنم؛ چون انسان اصولاً فراموش‌کار است و وقتی در یک نقطه امن و خوبی قرار می‌گیرد دیگر آن تاریکی‌ها و گذشته خود را فراموش می‌کند این‌که چه کسی یا کسانی به او کمک کردند و حمایتش کردند تا به این نقطه امن برسد؛ لذا آقای مهندس با تدبیر و مدیریتی که دارند نمی‌گذارند در انسان این نسیان یا فراموشی اتفاق بیفتد. ابتدا کمک کنگره به من: من همسفر باید به یاد بیاورم در اوج تاریکی‌ها بودم و نهایت افسردگی را تجربه می‌کردم، ساعت‌ها در یک گوشه از اتاق می‌نشستم و به در و دیوار زل می‌زدم و غرق در افکار منفی می‌شدم و اشک می‌ریختم و دنبال مقصر در بیرون از خودم می‌گشتم و ترس روبه‌رو شدن با مشکلاتم را داشتم و منیت سرتاپای وجودم را گرفته بود و خودم را خدای مسافرم می‌دانستم. یک لحظه آرامش نداشتم و درک درستی از زندگی نبود یا در گذشته زندگی می‌کردم و مدام غصه می‌خوردم یا در آینده بودم و از اتفاقات نیفتاده می‌ترسیدم علاوه‌براین وجود مصرف‌کننده برای من در زندگی مثل یک کابوس و غول بی‌شاخ‌ودم غیر قابل حل بود؛ اما الآن حال من چه‌طور است؟! چگونه زندگی می‌کنم؟ الآن دید من نسبت به زندگی این است که باید در حال و در لحظه زندگی کنم تا لذت ببرم، هنر زندگی کردن را فرا گرفته‌ام و غم گذشته را نمی‌خورم و ترسی از آینده ندارم و یاد گرفته‌ام که زندگی بدون مشکل معنی و مفهوم ندارد یا به‌عبارتی اصلاً وجود ندارد؛ بنابراین این من هستم که باید راه حل مشکلات را پیدا کنم تا به تکامل برسم، رشد کنم و تغییر جایگاه دهم تا انرژی که یکی از ملزومات ادامه زندگی من است را کسب کنم. الآن برای تک‌تک ثانیه‌های زندگی‌ام برنامه‌ریزی دارم و مدیریت شده زندگی می‌کنم و از مشکلات گذشته درس می‌گیرم و برای آینده در راستای هدف‌های مالی و هدف‌های معنوی تصمیم و هدف مشخصی را دنبال می‌کنم.

من با همین مرور کوتاه متوجه شدم که چه‌قدر من همسفر تغییر کرده‌ام و از یک سمیه حال خراب به یک سمیه قدرتمند، خوش‌حال، با مدیریت، با عزت نفس و... تبدیل شدم که همه این‌ها را از کجا به‌دست آورده‌ است؟ از آموزش‌های ناب کنگره، از کتاب ۶۰ درجه، از کتاب ۱۴ وادی، از کتاب حال شما چطور است؟ سی‌دی‌های هفته‌ آقای مهندس، حضور مستمر در کنگره. انسان باید قدرشناس باشد؛ یعنی باید اندازه و میزان آن‌چه را به‌دست آورده است را بداند تا بتواند بازپرداخت درستی داشته باشد. من همسفر باید بدانم حال خوش الآن من چه‌قدر می‌ارزد؟ این بازپرداخت را نسبت به چه کسی یا چه جایی باید داشته باشم؟ جواب سؤال اول: حال خوش قیمتی ندارد، پس باید با تمام وجودم چه مادی و چه معنوی خدمت کنم. جواب سؤال دوم: من باید به کنگره۶۰ و تمام اعضای آن، چه آن‌ها که هستند و چه آنان که نیستند و خواهند آمد خدمت کنم؛ بنابراین خدمت من باید به‌گونه‌ای باشد که تمام این‌ها را بتواند پوشش دهد. کنگره به نیروی متخصص، دانش و منابع مالی نیاز دارد و هرکس در حد توان خود و به شیوه‌ خود می‌تواند در یک زمینه یا هر سه این زمینه‌ها فعالیت و خدمت داشته باشد تا بتواند بازپرداخت بدهی خود را به کنگره به‌درستی انجام دهد؛ بنابراین من خودم را موظف می‌دانم که الگوی بی‌نقصی در کنگره باشم، فرمان‌بردار تمام اعضای کنگره۶۰ مخصوصاً ایجنت، مرزبان‌ها و راهنمایان باشم، رهجوی خوبی برای کنگره و لژیون باشم، تابع تمام و کمال قوانین و حرمت‌ها باشم، از سبد به‌خوبی حمایت کنم، حمایت‌های مالی از زمین و ورزش داشته باشم، عضو لژیون سردار باشم، در سایت فعال باشم، پیج کنگره۶۰ در اینستاگرام را حمایت کنم، در قسمت ورزش و پارک حتماً حضور فعال داشته باشم و در جایگاه راهنمایی هم خدمت کنم. امیدوارم بتوانم هم‌چنان در کنگره حضور داشته باشم تا بتوانم قطره‌ای از محبت‌ها و داده‌های ارزشمند این اقیانوس بیکران را جبران کنم.

نویسنده: راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم)
ویرایش: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) دبیر سایت
ویراستاری، عکس و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاکدشت