دهمین جلسه از دوره دوم کارگاههای آموزشی مجازی کنگره۶۰ نمایندگی رازی با استادی همسفر طاهره با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من »روز شنبه ۲۲ دی ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است دوستان، تنها پیوند محبت ما را به هم متصل نگاه خواهد داشت. از همه عزیزان سپاسگزارم که استادی این جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم. دستور جلسه( کمک من به کنگره و کمک کنگره به من) زمانی که خسته، درمانده، غمگین و عصبی بودم از اینکه چرا خدا صدایم را نمیشنود در کمال ناباوری اذن ورود به کنگره۶۰ جمعیت احیای انسانی را گرفتم جایی که حتی نامش را نشنیده بودم. این احیای انسانی برایم جالب و سوالبرانگیز بود احیا، مگر من داغون احیا میشوم؟ یا زندگی پر از تلاطم مگر احیا شدنی است؟ با کدام ریکاوری میخواهند درمان کنند؟ اما بعد از چند ماه از آمدنم به کنگره با آموزشهای کنگره اعم از چگونه تفکر کردن و با آموزشهای انسانشناسی صبر و کوشش و القا خوبیها پیبردم که کیستم کجا بودم و اکنون در چه وضعیتی قرار دارم. تمام آرامش خودم وخانوادهام را مدیون کنگره هستم برای من کنگره معجزه و چراغ غول جادو بود. کنگره کمک کرد دوباره زندگیم احیا شود کمک کرد به حال خوش برسم و باعث شد من احساس کنم قطرهای از این اقیانوس بیکران هستم احساس میکنم وجود دارم و وجودم درستی مثمر ثمر است در باب دستور جلسه هزاران سخن درون خود نهفته است. مصداق هزاران نکته باریکتر از مو کمک کنگره به من خودشناسی است که دلیل آمدن ما انسانها به این جهان خاکی قدرشناسی و شکر همراه با حال خوب است. توصیفش کار آسانی نیست خدایا بابت کنگره و این عمل عظیم شکر شکر شکر. این کمکهای کنگره را هر کسی از دور با تمام وجود احساس میکند و این تغییر و ترخیص در تکتک اعضای کنگره مشاهده میشود حال اگر بخواهم از کمک خودم به کنگره بگویم در مرحله اول احترام به حرمت کنگره و احترام به قوانین کنگره است. حمایت از قانون یازدهم و فرمانبرداری، قدرشناس و سپاسگزار کمکهایی باشم که سوی کنگره به من داده شده امیدوارم بتوانم تا عمری باقیست مستدام در کنگره حضور داشته باشم و برای روشن نگه داشتن چراغ کنگره قدمی بردارم و کمک کوچکی باشم برای جهانی شدن کنگره جانی و مالی.
در آخر کسانی که همیشه در حال بازپرداخت آنچه دریافت نمودهاند، مانند چشمه زلال و سرشار از انرژی هستند. کسانی که هرچه دریافت مینمایند در عوض آن هیچگونه پرداختی ندارند و همه چیز را برای خود میخواهند تبدیل به شورزار و کویر میشوند در فرمایشات جناب مهندس شنیدم که میفرمودند: کنگره به من چیزی داده که هرچقدر بازپرداخت داشته باشم باز نمیتوانم جبران کنم. واقعاً آن روز من در فکر فرو رفتم. کسی که مثل جناب مهندس بنیان کنگره و بزرگترین حامی کنگره خود و خانواده محترمشان اینگونه میفرمایند و خود را بدهکار کنگره میداند بقیه باید چه کار کنند که ذرهای از هدایای داده شده کنگره را جبران کنند. البته ناگفته نماند کسانی که از علم و آگاهی کنگره درس گرفته باشند همین است هرکدام از ما قبل از کنگره به هر دری زدیم که حال خوش پیدا کنیم آیا توانستیم؟ حال شما بفرمایید بهای این خوش چقدر است؟ انسان وقتی حال خوب نداشته باشد اگر او را به بهشت ببرند او در دوزخ است. حال خوب که داشته باشی تمام هستی مال توست و تمام لذتهای دنیا مال توست ای رفیق، یادتان است زندگی به گل نشسته هر کدام از ما را چگونه به ساحل نجات رساند؟ پس شما بگویید بهای متاعهای گرفته شده چقدر است؟ تازه جالب اینجاست که هر وقت نیت خدمتی برای بازپرداخت بدهی خود میکنم مزدش میرسد خداوند را شاکرم برای داشتن کنگره. امیدوارم روزی برسد که کنگره جهانی گردد و همه آنان که در تاریکی هستند اذن آمدن آنها به کنگره رسیده باشد و از آن شهدی که ما نوش جان کردیم آنها هم بینصیب نمانند و آن روز من افتخار میکنم که من هم عضو کوچکی از کنگره هستم.
نویسنده: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر بتول( لژیون دوم )
رابط خبری: راهنمای ویلیام همسفر زهره
عکس: راهنمای تغذیه سالم همسفر مهدیه
ویرایش و ارسال: راهنمای تغذیه سالم همسفر اعظم دبیر سایت
همسفران نمایندگی رازی
- تعداد بازدید از این مطلب :
182