الگو، نماد و اسوه برای ما همسفران، خانم آنی بزرگوار هستند

جلسه چهارم از دوره سی‌ و هفتم سری کارگاه‌های آموزشی، عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شیخ‌بهایی اصفهان‌ با استادی راهنما همسفر سپیده، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری ایجنت همسفر رحمان با دستور جلسه «هفته همسفر» پنجشنبه ۲۰ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

• ساقی به نور باده برافروز جام ما
• مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

• ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
• ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما

• هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
• ثبت است بر جریده عالم دوام ما

خداوند را بابت وجود پربرکت آقای مهندس و خانواده محترمشان شکر می‌گویم و سپاسگزارم از اینکه امروز این فرصت به من داده شد تا در جمع دوستان محبت خدمت کنم. همچنین از ایجنت‌های محترم شعبه خصوصا ایجنت قسمت خانواده خانم رویا و گروه مرزبانی که این فرصت رو در اختیار بنده قرار دادند، تشکر و قدردانی می‌نمایم. هفته زیبای همسفر را خدمت تمام عزیزان، همسفران شعبه شیخ بهایی که مانند یک پهلوان در کنار مسافرانشان ایستادند و پاداش صبر و استقامت خود رو با نشستن بر روی این صندلی‌های ارزشمند از خداوند دریافت کردند. خداوند را سپاس بابت جشن هایی که در کنگره داریم. اصولا جشن و شادی پاداش و جایگاه انسانهایی است که به تکامل رسیده‌اند و یا در مسیر تکامل، مسیر خداوند و صراط مستقیم قرار دارند. هنگامی‌که انسان بیدار، آگاه و احیا می‌شود، نعمت‌های خداوند را می‌بیند و از کفر خارج می‌شود. سیستم کنگره بر مبنای شکرگزاری، قدردانی و جبران خسارت است. انسان همواره موجودی فراموشکار، ناسپاس و زیانکار است، به جزء انسانهایی که عمل سالم انجام می‌دهند و دیگران رو به صبر و محبت توصیه می‌کنند. امیدوارم قدردان این جشن‌ها و شادی‌ها باشیم و بدانیم چه نعمتهایی داریم و چه کسانی در کنار ما قرار دارند.

در هفته‌ایی که گذشت صحبت‌های بسیاری توسط راهنمایان محترم در لژیون‌ها و کارگاههای آموزشی در مورد همسفر و نقش والای همسفر بیان شد. وجود خانواده‌ها و همسفران در کنگره ۶۰ نشانه بارزی از اهمیت احیاء خانوادہ در کنار درمان اعتیاد است. آقای مهندس اهمیت زیادی برای خانواده و حفظ بنیان خانواده قائل هستند. خانواده‌ها در کنار مسافرانشان در یک بستر امن و آموزشی قرار می‌گیرند. الگو، نماد و اسوه برای ما همسفران کنگره، خانم آنی بزرگوار هستند. ایشان زمانی که آقای مهندس درگیر اعتیاد بودند و یا زمانی که در حال درمان بودند، صبورانه، فداکارانه و عاشقانه در کنارشان بودند و ایشان را ترک نکردند. خانم آنی محیط خانواده‌شان را به نحو احسن مدیریت کردند و تمام دردها، رنجها و سختی ها را تحمل کردند و استقامت به خرج دادند و از وجهه اجتماعی و خانوادگیشان که در حال فرو ریختن بود، مراقبت کردند.  محبت و از خود گذشتگی خانم آنی بزرگوار برای ما همسفران سرمشق و سرلوحه زندگی است و این به معنای بال پرواز مسافر است؛ نه یک بار اضافه بر دوش مسافر. اگر امروز در خدمت شما عزیزان هستنم نمی‌خواهم از تاریکی ها و سختی‌ها بگویم، از درد‌ها، رنج‌ها، غم‌ها و قصه‌های همسفرها، از دل‌نگرانی‌ها و استرسها، از گریه‌های شبانه و التماس‌ هایی که به درگاه خداوند برای نجات فرزند، عزیز و عشقشان می‌کردند. من از محرومیت‌ها، از گذرگاههای سخت و از ترور شخصیتی همسفرها نمی‌گویم، همه اینها رو می‌دانیم. امروز، از حال خوش، روشنایی‌ها، عشق، محبت و بخشش می‌گویم. برای یک همسفر تاریکی‌ها، سختی‌ها، رنج‌ها و ملامت‌ها، گذرگاه‌های سخت، محرومیت‌ها باید وجود می‌داشت تا امروز خداوند اذن و اجازه نشستن روی این صندلی‌های به ظاهر پلاستیکی اما گرانبها را به ما می‌داد. امروز ما همسفرها هیچ منتی بر سر مسافرهایمان نداریم. اگر امروز در این مکان حضور داریم به خاطر مسافرانی است که تاریکی‌های اعتیاد را سپری نمودند و بهای آن را پرداخت کردند. آن تاریکی‌ها بلیط ورودی برای ما همسفران شد تا در این مکان مقدس زیر این سقف امن بیاموزیم و آموزش بگیریم. ما آمدیم، رها نمودیم، بخشیدیم و نشانه‌ها را دیدیم و به حال خوش رسیدیم. امروز حال من همسفر خوب است؛ یک روزی در کنج خانه نشسته بودم، در نادانی و جهل خود فرو رفته بودم؛ ولی امروز در کنار عزیزانی هستم که با آن‌ها پیوند محبت دارم، حس و روح مشترک دارم، حسرت گذشته را ندارم و دغدغه فردای زندگی‌ام را ندارم. چرا که به این مسیر مقدس ایمان دارم و در درست‌ترین نقطه‌ عالم ایستاده‌ام و می‌دانم اگر بذری می‌کارم، تقدیر فردای خودم را رقم زده‌ام. من مادرم، دغدغه زندگی فرزندانم را ندارم، چرا که برای هر پدر و مادر ناآگاهی که در جهل قرار دارند بالاترین دغدغه آینده فرزندانشان می‌باشد؛ ولی برای ما فرزندانمان در بستر آموزش کنگره قرار می‌گیرند و رشد می‌کنند و این جای سپاس‌گزاری و شکرگزاری دارد. اکنون سخنم با مسافرانی است که همسران خود را به کنگره نیاورده‌اند یا تردید دارند؛ همسفر فرقی نمی‌کند پدر، مادر،همسر،خواهر، برادر و یا فرزندان خانواده باشند، ترکش‌های اعتیاد به جسم، روح و قلب محیط خانواده اصابت نموده و تنها راهی که بتوان زخم‌ها را ترمیم نمود فقط مسیر سبز و امن کنگره و آموزش ناب کنگره می‌باشد. اینجاست که تعادل اتفاق می‌افتد و زندگی لذت بخش‌تر می‌شود. امروز انرژی و حال خوبم را تقدیم می‌کنم به راهنمای بزرگوار و عزیزم که اگر امروز در این جایگاه قرار دارم به خاطر آموزش‌های ناب ایشان و حمایت‌های مستمر مسافرم است که سفر کردند، حرکت نمودند، به درمان رسیدند، خدمت‌گذار شدند و بذر خدمت را در دل من کاشتند و این‌جا بود که فهمیدم حال خوش من در گرو حال خوش دیگران است.

با اجازه از نگهبان محترم صحبت‌هایم را با شعری از استاد امین دژاکام به پایان می‌رسانم.

• بر گرد جهان نیست از آنی جز عشق
• از شاهد بی‌نشان نشانی جز عشق 

• تا پرتو روح این چنین می‌خواند 
• از فهم دو عالمت ندانی جز عشق 

• بازا که تو آن نگار بی پروایی
• فردا که رسد تو خود نخوانی جز عشق 

• از سینه‌ دل بسته‌ مهر آیینت 
• برچیده نمانده گفتمانی جز عشق 

• شهد است رواب ملک ما سوختگان
• بر کارگهت نبوده آنی جز عشق 

• بردیم نظر ز هر خیال و خواهش 
• گشتیم و نبوده آسمانی جز عشق 

• مینای تو را مست نظر می‌کردیم 
• بر ساخته‌ها گوهر فانی جز عشق 

• بی پرده بگو تو آنچه از ما خواهی 
• آواز فلک نیست نمانی جز عشق 

تایپ: مسافر امیر (لژیون 10)

ویراستار: مسافر مهدی (لژیون 16)، مسافر حسین (لژیون 23)

تنظیم و ارسال مطلب: مسافر حمزه