مطالب سیدی گذرگاه در تمام زندگی ما انسانها جریان دارد و برای یک دوره یا مسئلهای خاص نیست و به انسان آموزش میدهد. ابتدای سیدی پیام در مورد عقاب است که پرواز را در زمین، در خفا و پنهانی تمرین میکند، سپس خود را برای پرواز نهایی آماده مینماید؛ از این پیام برداشت میشود که ما باید قبل از هرگونه حرکتی، تفکر نماییم تا هیچ خللی در حرکت ما ایجاد نشود. سیستم حیات انسان بر دو نیروی مثبت و منفی حاکم است؛ نیروی منفی، تاریکیها و ضدارزشها و نیروی مثبت، روشناییها هستند که در هستی وجود دارند. اگر تاریکیها نبودند، ما روشناییها را درک نمیکردیم و در هستی همه چیز بر مبنای ضدش شناخته میشود.
کار نیروهای بازدارنده؛ همیشه تخریب است، هستی و انسان به این نیروها نیازمند است و نمیتوانیم آنها را حذف کنیم؛ زیرا انسان در پرتو این نیروها ساخته میشود، زمانی که از فیلتر نیروهای منفی عبور کردیم، میتوانیم به روشنایی برسیم. ما باید نیروهای منفی درون خود را بشناسیم و زمانی که قصد دارند ما را بهسوی ضدارزشها سوق دهند، بتوانیم در جهت عکس آن عمل نماییم و کار ارزشی انجام دهیم، در این صورت است که انسان ساخته میشود. گاهی گفته میشود، چرا نیروهای منفی وجود دارند؟ مانند این است که اگر شیر و پلنگ در حیاتوحش نبود، حیوانات چابک و زرنگ در سیستم حیاتوحش وجود نداشت و تمام این حیوانات زیبا دچار تنبلی و بیماریهای فراوان میشدند. نیروهای منفی باعث میشوند، ما نیرومند شویم و طعمه نشویم.
عقبه به معنای گذرگاه است و عقاب خانه خود را بالای گذرگاههای سخت بنا میکند تا برای هیچکس قابلدسترس نباشد که به آن آسیب برساند. اکنون انسانها ساختمان وجود خودشان را برچه مبنایی بنا میکنند؟! انسان باید ساختمان وجودش را بهگونهای بنا کند که مستحکم باشد و قابلنفوذ برای کسانی که میخواهند، آسیب برسانند نباشد. جناب مهندس در این سیدی به (سوره بلد) اشاره میکنند و آن را به زیبایی تفسیر مینمایند. شهر وجودی انسان به بلد تشبیه شده است. «لَقَدْ خَلَقْنَااْلاِنْسانَ في کَبَد» ما انسان را در رنج آفریدیم. یعنی رنج جز بافت انسان است؛ زیرا انسان هر کاری بخواهد انجام دهد با رنج همراه است، مثل تهیه غذا، مسکن و... همه با رنج همراه است و فلسفه وجودی انسان در رنج و عذاب خلق شده است. رنج، عذاب و مسائل، مخصوصِ انسانهای خاص نیست و تمام انسانها به گونههای مختلف دچار این رنج و عذاب هستند.
از ابتدای تولد، انسان بر سر دوراهی قرار میگیرد «قَد اَفْلَحَ مَنْ زَکّاها وَ قَد خابَ مَن دَسّاها» دوراهی که یک طرف آن به رستگاری و طرف دیگر آن به نابودی ختم میشود و به ما بستگی دارد که کدام مسیر را انتخاب کنیم. رستگاری مسیری است که ما بهطرف ارزشها و نابودی و شر مسیری است که به سمت ضدارزشها حرکت کنیم. «فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَه وَما اَدْراکَ مَاالْعَقَبَه» گذر نکرده است از عقبه، تو چه میدانی که عقبه چیست؟ ما باید بدانیم چه مسیرهایی انتخاب میکنیم و آیا از گذرگاههای سخت و مسیرهای ضدارزش بهخوبی عبور کردهایم؟ «فَکُّ رَقَبَه» به طوقی که بر گردن بردهها میافکندند، رقبه گفته میشود و باز کردن آن فک رقبه است و انسان از این گذرگاه سخت عبور نمیکند و اگر عبور کرد؛ یعنی از بردگی بند شیطانی نفس، جدا میشود و برای رسیدن به سعادت باید از گذرگاههای سخت زندگی مانند: گذرگاه اعتیاد، دروغگویی، رشوه و... عبور کنیم.
انسان در کنار این گذرگاههای سخت باید بتواند از زندگیکردن هم لذت ببرد. ما برای اینکه از بردگی بسیاری از مسائل رها شویم باید از این گذرگاهها عبور کنیم وگرنه در پیچوخم این گذرگاه از ارتفاعات بالابهپایین سقوط خواهیم کرد. اکنون چگونه میتوانیم از این گذرگاهها عبور نماییم؟ در کنگره با اجراییکردن ١۴ وادی که جناب مهندس برای آموزش و دانش ما در نظر گرفتهاند، میتوانیم از این گذرگاهها بهسلامت عبور کنیم و بر سرمنزل مقصود برسیم. ما هر تصمیمی که بخواهیم، بگیریم باید قدمها را محکم و استوار برداریم و قبل از حرکت تفکر کنیم و انسان نباید دنبال پاهای اضافه باشد؛ یعنی طمع نکنیم و در دنیا به دنبال چیزهایی که به ما تعلق ندارد، نباشیم.
این وادیها را طی مینماییم برای رسیدن به وادی چهاردهم (وادي عشق و محبت) و تمام هدف ما از آفرینش بندگی الهی است و به یگانگی خداوند ایمان داشته باشیم و در مسیر توحید و یگانگی، بندگی کنیم. عشق و محبت با توحید و خداشناسی یکی است، انسان باید خودش با تمام وجودش این موضوع را درک کرده باشد. توصیف بوی گل را نمیتوان کرد، انسان باید خودش گل را ببوید.
برداشت از سیدی گذرگاه
نویسنده: مرزبان همسفر بهار
تایپ: همسفر آزاده رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر سمانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نائین
- تعداد بازدید از این مطلب :
82