امیدوارم نگاه منفی نسبت به خانم مسافر از بین برود

سلام دوستان صفا هستم همسفر

دستور جلسه امروز در مورد خانم‌های مسافر است، این دستور جلسه اولین باری است که در دستور جلسات هفتگی کنگره ۶۰ قرار داده شده است. از نظر من، مکان‌های مناسبی برای درمان خانم‌های مسافر نبوده و بخاطر حفظ حرمت آن‌ها، باعث شده، که بعد از ۲۵ سال آقای مهندس دستور جلسه‌ای را به این نام بنیان کنند تا اگر خانم‌های مصرف‌کننده‌ای در خانواده‌ای وجود دارد، از وجود کنگره با خبر شده و بتواند بدون ترس و با آرامش و اطمینان خاطر به این مکان مراجعه کند و درمان شود.
بیشتر خانم‌های مصرف‌کننده درکنار پدر، برادر، همسر و... خود دچار بیماری اعتیاد شده‌اند و وقتی که از مصرف مواد خود خسته بشوند، به دنبال پیدا کردن راهی برای خروج از اعتیاد می‌شوند؛ ولی چون که ترس از انگشت‌نما شدن و بی‌آبرویی را دارند، این موضوعات باعث می‌شود، که از این کار منصرف شده و به مصرف مواد خود ادامه بدهند. کنگره در یکسری از شهر‌ها، مکانی را برای خانم‌های مسافر فراهم کرده، تا آن‌ها با اطمینان کامل و بدون ترس از چیزی بتوانند در این مکان آموزش بگیرند، درمان شده و به ر‌هایی برسند. ‌امیدوارم در شهر‌های بیشتری نمایندگی‌هایی از کنگره‌۶۰ برای خانم‌های مسافر تأسیس شود؛ تا بتوانند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای درمان شوند و‌امیدوارم که این نگاه منفی به خانم‌های مصرف‌کننده مواد مخدر از بین برود، تا با آرامش، بدون نگرانی و ترس از قضاوت شدن در مسیر درمان بمانند و ر‌هایی یابند.

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر

هفته خانم‌های مسافر را به همه‌ی این عزیزان تبریک می‌گویم. زمانی که آقای مهندس در کارگاه آموزشی روز چهارشنبه داشتند درمورد خانم‌های مسافر و هفته‌ای که به نام آن‌ها بنیان شده است صحبت می‌کردند، متوجه شدم که چقدر زیبا درمورد آن‌ها صحبت می‌شود. خیلی برای من جالب بود، که در مورد یک مسافر، آن هم مسافر خانم جوری صحبت می‌شود و از تحصیلات و موفقیت‌های آن‌ها گفته می‌شود، که باعث شده ناخودآگاه به این عزیزان احترام خاصی گذاشته شود، چیزی که سال‌ها است شاید هیچکدام از ما به چشم ندیده‌ایم؛ که به این شکل به خانم‌های مسافر مصرف‌کننده مواد مخدر احترام گذاشته شده باشد. همیشه با یک چشم بد، با قضاوت‌های نادرست و نابجا به آن‌ها نگاه شده است، خیلی از آن‌ها در جامعه مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، بسیاری از این عزیزان شاید زودتر از این‌ها می‌خواستند اعتیاد خود را کنار بگذارند و درمان شوند؛ ولی به دلیل همین نگاه‌های آلوده جامعه، قضاوت‌ها و... حاضر به انجام این کار نشدند، خجالت کشیدند، ترسیدند و پا پس کشیدند. اما الان با فضایی که جناب مهندس برایشان فراهم کرده است، به این صورت که ساختمان آن‌ها از بقیه جدا است و اینکه هیچ شخصی جز خود جناب مهندس اجازه ندارد به آنجا رفت و آمد کند، در چنین فضایی شروع به درمان خود کردند؛ وقتی مشارکت خانم‌های مسافر را گوش می‌کردم، آن قدردانی بی‌نهایتشان نسبت به لطف جناب مهندس به خودشان را در چشم‌ها و نوع کلامشان را متوجه شدم. اگر کنگره۶۰ وجود نداشت، واقعاً چه جای مناسب دیگری در‌شان یک خانم مسافر برای درمان وجود داشت؟!
امیدوارم در شهر‌های دیگر هم که هنوز در حال حاضر برای خانم‌های مسافر شعبه‌ای ندارند، شعبه‌هایی ساخته شود که خانم‌ها راحت بتوانند درمان خودشان را در محیطی پر از امنیت و آرامش و بدون قضاوت، شروع کنند و به ر‌هایی برسند.

نویسندگان: همسفر صفا و همسفر فاطمه رهجویان راهنما همسفر مریم (لژیون یازدهم)
ویرایش: همسفر صفا رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون یازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز