در کنگره لژیون درمان سیگار خانم ها را هم داریم

جلسه یازدهم از دور هشتم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران شعبه صالحی۲ با استادی راهنمای محترم مسافر سعیدونگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر وحید با دستور جلسه《خانم های مسافر》 در تاریخ۱۹دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

چکیده سخنان استاد:

سلام دوستان سعید هستم یک مسافر، از نگهبان جلسه و دبیر محترم تشکر می کنم که این فرصت را به من دادند که آموزش بگیرم .قبل از این که در مورد دستور جلسه صحبت کنم در مورد اعتیاد یک برداشتی از خودم داشتم می خواهم آن را بیان کنم .پسرم داشت مسیر را خطا می رفت و این راه آخرش به اعتیاد منتهی می شد و می گفتم که من را نمی بینی موادمصرف می کنم و آن موقع دیدگاه من نسبت به اعتیاد بد بود و هرکس که به سمت مصرف مواد می رفت دید خوبی نداشتم . این مسئله که پسرم به آن سمت می رفت خیلی برایم سخت بود . اگر به سخنان چهارشنبه جناب مهندس دقت کرده باشید یک زمانی مواد مصرف می کردیم کسی دیگر مواد مصرف می کرد می گفتیم این معتاد بدبخت است درصورتی که خودم پای مواد بودم و با بیماری اعتیاد دست و پنجه نرم می کردم .

دیدگاه من قبل از اینکه این دستور جلسه باشد نسبت به خانم های مسافر این بود که آنها هم یک سری مصرف کننده هستند که دارند درمان می شوند اما این دید من بود در زمانی که اعتیاد را شناخته بودم و اعتیاد یک نوع بیماری است که همه به این عارضه دچار می شوند . تا چند سال پیش آقای مهندس گروه خانم های مسافر را به صورت ایزوله خودش استادی و نگهبانی می کردند و تمام مسئولیت پای خودش بود و ما فقط یک نامی از خانم های مسافر را داشتیم . این دستور جلسه زمانی که تعیین شد من فکر می کردم حرفی برای گفتن نداشته باشم و تنها حرفی که بود خانم های مسافر هم مثل من مصرف کننده هستند و برای درمان به کنگره آمده اند.

من زمانی که راهنمای تازه واردین بود پیش آقای زرکش رفتم و موضوع را گفتم و این شهامت را هم بعد از این دستور جلسه پیدا کردم که بگویم و گرنه خودم خیلی وقت است که با بیماری اعتیاد آشنا هستم . وقتی به آقای زرکش گفتم که پسرم سیگار مصرف می کند به من گفتند که کنگره را می شناسد ، من گفتم بله حتی به عنوان همسفر در کنگره هست که آقای زرکش گفت رها یش کن و بالغ به هفت سال گذشت که من رهایش کنم و بفهمم که آن هم یک فردی هست که مثل من مواد یا سیگار مصرف می کند یا مشروب می خورد . خیلی برایم سخت بود در جمع خودم را نشان نمی دادم ولی در تنهایی فکر و ذهنم این بود که کجا رفت و با کی رفت ؟نکنه مواد مصرف کند ؟ حدود هفت سال کشید من به این تفکر رسیدم که آن هم مثل من یک انسان است و قوای احساس و خواسته دارد که محترم است و مسیرش را خودش انتخاب می کند و من فقط در کنارش می توانم آموزش بدهم که این کار را نباید انجام بدهی و یا ندهی .

زمانی که خودم به این باور رسیدم و درکش کردم در کنگره با راهنمایی آقا حمیدرضا رهایی سیگار خودش را گرفت .حالا ما با همین دیدگاه در مورد خانم های مسافر صحبت می کنیم و در جمع خود ما کسانی هستند که خواهر یا مادر و یا همسر مصرف کننده دارند و ما به روی خودمان نمی آوریم مثل زمانی که اگر خانمی در جامعه سیگار می کشید همه می گفتیم که یک خانم دارد سیگار می کشد ولی امروز می بینیم که در کنگره لژیون سیگار خانم ها را داریم که خیلی هم عادی است . دستور جلسه خانم های مسافر اولین بار است که عنوان می شود ولی آغاز یک خط است و قرار است یک اتفاقی بی افتد و آن دیدگاهی که ما نسبت به خودمان پیدا کردیم که یک زمانی خجالت می کشیدیم بگویم مصرف کننده هستیم ولی امروز هر جا کسی را می بینیم که می پرسد کجا می روی ؟ به راحتی می گویم که به کنگره می روم که می گوید کنگره کجاست ؟ به راحتی می گویم که مصرف کننده بودم و اعتیادم را در آنجا درمان کردم که این برای آن شخص پیام می شود.

این دستور جلسه یک دریچه تفکری را برای آینده باز می کند و خود جناب مهندس تا زمانی که خانم های مسافر نمی خواستند خودشان را به عنوان مسافر معرفی کنند هیچ وقت از آنها این مسئله را نمی خواست تا پیامی برای دیگر خانم های مصرف کننده شود و به اصطلاح همه چیز ایزوله بود .تا زمانی این مسئله ادامه داشت که در جلسه چهارشنبه در آکادمی یک خانم مسافر با اجازه جناب مهندس خودش را به عنوان پهلوان معرفی کرد که از آنجا بود که دیدگاه نسبت به این موضوع عوض شد. یک زمانی همین طور که الان هست خانم های همسفر می خواستند در جلسه عمومی باشند من خودم اول نمی پذیرفتم ولی امروزه می بینیم که این مسئله عادی شده است .این دستور جلسه به نظر من می خواهد این دریچه تفکر را باز کند که خانم ها و آقایان مسافر در کنار هم در جلسه باشند .از این که به صحبت های من توجه کردید از همه شما متشکرم .

تایپ:مسافر ناصر 

تنظیم:مسافر محمدحسین 

باتشکر از مسافران و همسفران نمایندگی صالحی۲