پذیرش و عبور از ترس‌ها

سومین جلسه از دوره چهل و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ارتش با استادی راهنما همسفر نسرین، نگهبانی همسفر نگار، دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «خانم‌های مسافر» در روز سه‌شنبه 18 دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
ابتدا خدا را شاکرم که امروز این توفیق را به من داد تا در این جایگاه باشم، خدمت کنم، آموزش بگیرم و از نگهبان تشکر می‌کنم. همین طور ‌که می‌دانید قرار بود امروز یکی از خانم‌های مسافر که با اپیوم تینکچر سفر کرده‌اند استاد باشند که به دلایلی نتوانستد تشریف بیاورند. البته من هم مسافر نیکوتین هستم. همان‌طور که می‌دانید این دستورجلسه، اولین دستورجلسه هست که امسال به دستورجلسات کنگره۶۰ اضافه شده است. همان‌طور که من اکثراً در نمایندگی ارتش اولین‌ها را تجربه کردم، امروز هم دوباره در جایگاه استاد، اولین دستورجلسه خانم‌های مسافر را شروع می‌کنم. این‌ اولین‌ها را من به فال نیک می‌گیرم.
امروز می‌خواهم در مورد تفکرات ناب آقای مهندس، که همیشه یک تفکرات خاصی دارند که اکثر ما در آن لحظه متوجه این که مهندس چه کاری دارند انجام می‌دهند، و یا چه چیزی پشت این تفکر ایشان هست، نمی‌شویم. قطعاً بیست‌وپنج سال پیش آقای مهندس این روز را می‌دیدند و تدارک آن را چیده بودند که خانم‌های مسافر بتوانند به راحتی سفر کنند و ما تازه داریم متوجه می‌شویم که جریان چه بوده است.
شاید در آن زمان ما مسافران آقا را می‌دیدیم که دارند سفر می‌کنند، ولی آقای مهندس فکر مسافران خانم هم بودند. درگذشته در جامعه ما، شروع اعتیاد یک سن و جنسیت داشت و مواد مخدر هم مشخص بود؛ ولی در این چند سال اخیر متاسفانه آن سن از بین رفته و دیگر پیر و جوان هم ندارد. از نوجوانی با انواع و اقسام مواد مخدر، مصرف را شروع می‌کنند. درگذشته آقایان مصرف کننده بودند، بعد آقایان جوان، ولی الان متاسفانه خانم‌ها، نوجوان‌ها و همه نوع قشری با شغل‌های مختلف دچار سوء مصرف مواد مخدر هستند. انواع و اقسام مخدرها و محرک‌ها هم اضافه شده است.
می‌خواهم بگویم که آقای مهندس همیشه به دنبال کارهای خاص و تفکرات قوی هستند. مثلاً با وجود انواع و اقسام ورزش‌هایی که در کنگره۶۰ وجود دارد، ولی راگبی و تیراندازی را هم به رشته‌های ورزشی کنگره۶۰ اضافه کردند. چرا؟ در اصل ایشان می‌خواستند پیام کنگره۶۰ را به جهانیان برسانند. جالب این است ایشان ورزش‌هایی را در کنگره60 گنجاندند که برای مثال، وقتی اسم تیم راگبی یا تیر‌اندازی می‌آید کنجکاو می شویم که بدانیم که ورزش راگبی یا تیراندازی چگونه است و ناخودآگاه توجه همه به آن جلب می‌شود. آقای مهندس از این فرصت استفاده می‌کنند تا پیام کنگره60 و درمان اعتیاد را به جهانیان برسانند.
همه‌ ما لمس کرده‌‌ایم که وقتی مصرف کننده آقا داریم چه‌قدر شکسته شده، چه‌قدر به او توهین شده و نتوانسته از خودش و حق خودش دفاع کند. چرا؟ چون که یک مهر اعتیاد به پیشانی او زده شده و معتاد به حساب می‌آید. حالا فکر کنید یک خانم درگیر اعتیاد شده! با لطافت زنانگی خود باید کلنجار برود و اول با خودش کنار بیاید که بتواند درمان را شروع کند. باید خدا را شکر کرد که چنین بستری برایشان فراهم است. یکی دیگر از تفکرات آقای مهندس این است که ذره ذره به جلو می‌روند و بعدها متوجه این تفکرات می‌شویم. مثلاً وقتی لژیون ویلیام همسفران راه‌اندازی شد، اول یک لژیون در پارک طالقانی بود و بعد یواش یواش لژیون‌های ویلیام را در شعب راه‌اندازی کردند. بعد هم گفتند خانم‌هایی که راهنمای ویلیام هستند روزهای شنبه هم اعلام لژیون کنند. چرا؟ چون می‌خواستند این قضیه را عادی سازی کنند که اگر یک همسفر هم مصرف سیگار و قلیان دارد، خیلی راحت می‌تواند سفر کند. در آن زمان برای ما سخت بود که در روزهای شنبه که آقایان مسافر بودند هم اعلام لژیون بکنیم؛ به‌خاطر قضاوت و یا نوع نگاه آن‌ها، ولی عادی سازی کردند و امسال دیدیم حتی خانم‌های مسافر را در لایو آوردند.
ما همسفران در کنگره60 هستیم و با اعتیاد آشنا هستیم. در مورد خانم‌های مسافر کنجکاوانه فکر می‌کنیم که خانم‌های مسافر چرا مصرف کننده شدند؟ حالا فکر کنید کسی که بیرون کنگره60 است چه‌قدر برایش سخت است که بتواند این موضوع را هضم کند؛ بتواند مصرف کننده خانم را ببیند. امیدوارم که این راه برای همیشه باز باشد. اولاً ما باید بخواهیم، چون تا ما نخواهیم و نپذیریم که برای مثال، یک مصرف کننده نیکوتین، مصرف کننده مواد مخدر است. همه‌ ما مسافر هستیم؛ مسافر درمان اعتیاد، مسافر راه زندگی، مسافر تغییر کردن، مسافر اضافه وزن و... امیدوارم اول بپذیریم و قدم برداریم. از ترس‌های خود عبور کنیم و قدر خود را بدانیم، چون کسانی هستند که خیلی دوست دارند در کنگره۶۰ باشند و از این آموزش‌ها استفاده کنند ولی حتماً باید یک مسافر داشته باشند تا همسفر بشوند؛ یا مسافر باشند که بتوانند این آموزش‌ها را بگیرند. پس سعی کنیم از این گذرگاه‌های سخت عبور کنیم و به نتیجه عالی برسیم.

مرزبانان کشیک: همسفر لیلا و مسافر قاسم
تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر آتنا (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون یکم)
ارسال: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون سوم) نگهبان سایت

همسفران نمایندگی ارتش