کنگره، تنها راه درمان است

چهارمین جلسه از دور چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی اردستان با استادی مسافر ابوذر و نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر محمد با دستورجلسه"خانم‌های مسافر" یکشنبه ۱۶ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از بنیان کنگره و خانواده محترمشان، بابت فراهم کردن این بستر آموزشی و همچنین از کلیه خدمتگزاران شعبه اردستان، خصوصاً راهنما خوبم، مسافر پژمان سپاسگزارم. دستورجلسات کنگره، همه جنبه آموزشی دارند؛ اما این دستورجلسه کمی متفاوت است و مربوط به خانم‌های مسافر است. بیماری اعتیاد همیشه سخت بوده و برای یک مصرف‌کننده خانم، سختی‌های بیشتری دارد. یادم هست که راهنمایم، آقای ایوبی همیشه می‌گفتند: یک لحظه به این فکر کنید که همسفرتان مصرف کننده بوده که حتی تصورش هم سخت و غیر ممکن است. این دستورجلسه بسیار حائز اهمیت است؛ چون برای اولین بار بعد از بیست‌وپنج سال مطرح می‌شود و به نوعی تابوشکنی کرده است. 

معضل اعتیاد در همه جوامع وجود داشته است؛ قبلاً آقای مهندس در مورد سونامی شیشه در دهه هشتاد هشدار داده بودند و در همان سال‌ها در کارگاه‌های زنانه؛ مثل سالن‌های آرایش و خیاطی‌ها، شیشه به عنوان لاغرکننده و عامل کاهش وزن و با این باور که اعتیادآور نیست؛ وارد شد و خیلی از خانم‌ها درگیر مصرف شدند؛ اما جای مناسبی برای درمان واقعی نبود. البته سیستم بیوشیمی بدن خانم‌ها کمی متفاوت از سیستم بدن آقایان هست، به طوری که آن‌ها چهار دوره با تغیرات سخت و اساسی در طول عمر خودشان مواجه هستند. در بدن آن‌ها مواد شبه‌افیونی به صورت قوی‌تر تولید می‌شود که بتوانند؛ درد‌های دوران بارداری و زایمان را تحمل کنند. بعد از این چهار مرحله کاملا سیستم هورمونی آن‌ها دستخوش تغییر می‌شود. دوران بلوغ، دوران پریود، دوران حاملگی و زایمان و در آخر دوران پسا‌قائدگی به همین دلیل خیلی سریع‌تر دچار اعتیاد می‌شوند؛ یعنی فرایند تخریب زودتر انجام می‌شود. در نتیجه زودتر درگیر مواد می‌شوند.

سال‌ها پیش آقای مهندس دژاکام به گفته خودشان با چند نفر مصرف‌کننده خانم، کار آموزش و درمان را آغاز کردند و امروز شاهد آن هستیم که این ساختار آن‌قدر قوی شده که نزدیک به هشت شعبه در سراسر کشور در شهرهای مشهد، قزوین، تهران، اصفهان و کرمان داریم و خانم‌ها همه امور شعب رو در دست دارند و کاملاً مستقل هستند و دائم در حال سفر کردن در این شهرها هستند و بسیار تلاش می‌کنند تا این چراغ روشن بماند. جا دارد از آقای مهندس سپاسگزار باشیم؛ چون این معضل تعارف بردار نیست و بقول آقای مهندس ان‌شاءالله و خدانکرده و فلان ندارد و ممکن است که برای هر خانمی پیش بیاید چه خواهر من، چه دختر من یا ...؛ پس باید قدر‌دان زحمات آقای مهندس باشیم که این بستر امن را برای درمان خانم‌های مسافر به‌وجود آوردند. امیدوارم دیدگاه ما و جامعه به بیماری اعتیاد خصوصاً به خانم‌های مصرف کننده تغییر کند. از اینکه به صحبت‌های بنده توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ: مسافر محمد لژیون چهارم 

ویراستاری: مسافر مصطفی لژیون چهارم 

عکاس: مسافر وحید لژیون چهارم 

تنظیم و ارسال: مسافر مجتبی لژیون پنجم