بسیاری از خانم‌های مسافر مانند مسافر‌های آقا در دام اعتياد گرفتار شده‌اند، زمانی که شروع به مصرف مواد کردند، هیچ‌وقت فکر نمی‌کردند که به دام اعتياد گرفتار شوند. بیشتر خانم‌ها از طرف دوستان و یا حضور در پارتی‌های شبانه و خوش گذرانی‌های نا‌بجا پا به این راه گذاشتند. آن‌ها فکر می‌کردند که با مصرف مواد مشکلاتشان را فراموش می‌کنند؛ اما متوجه نبودند پا به چه راهی گذاشتند که بازگشت از آن خیلی سخت است. وقتی که دچار این اعتياد می‌شوند بیشتر عذاب می‌کشند شاید هم خیلی درمانده شده باشند.
کسانی که مصرف‌کننده نباشند هیچ وقت حس و حال یک مسافر را درک نمی‌کنند. یک مسافر فقط باید خودش به فکر خودش باشد نه پدر، نه مادر و نه اطرافیان نمی‌توانند به اندازه خودش به فکر خودش باشد. شاید اعضا خانواده خیلی نگران باشند و دست به هر کاری بزنند تا آن شخص دست از اعتياد بردارد؛ اما تا زمانی که شخص خودش نخواهد هیچ‌کس نمی‌تواند به او کمک کند. باید خودش بخواهد و دیگر خسته شده باشد و به دنبال راه درستی باشد تا بتواند جلوی نفس خود را بگیرد و از دام اعتياد رها شود. خیلی از خانواده‌ها به علت مواد از هم پاشیده شده است و ضربه محکمی به فرزندان خورده است و متاسفانه بعضی از فرزندان نیز به همین راه کشیده شده‌اند. اما یک مسافر نباید توقع داشته باشد که مشکلات و مسائل زندگیش را دیگران حل کنند. اگر چنین فکری داشته باشد خیلی در اشتباه است. امروز مسافرهایی که دچار این گرفتاری شده‌اند باید خودشان مسئول کار خودشان باشند و با درمان بتوانند مواد را کنار بگذارند و سال‌ها است با درمان و شربت OT و آموزش‌های کنگره ۶۰ که همیشه و همه جا امکان‌پذیر است و می‌توانند این مشکل خانمان‌سوز را کنار بگذارند و با آموزش‌هایی که از کنگره ۶۰ می‌گیرند می‌توانند زندگی خوب و پاکی داشته باشند تا بتوانند ارزش‌ها و ضد‌ارزش‌ها را به خوبی تشخیص بدهند و دیگران را مقصر کارهایی که خودشان انجام می‌دهند ندانند.
در کنگره ما جهان‌بینی را یاد می‌گیریم که بتوانیم درست زندگی کنیم و به فرزندانمان راه درست زندگی کردن را بیاموزیم. مطمئن هستم که در کنگره خیلی چیزهایی که در زندگی هیچ وقت یاد نگرفتیم را یاد می‌گیریم؛ گاهی در این مسیر زندگی احتیاج به یک همسفر است که ما را همراهی کند تا بتوانیم خوب زندگی کنیم. حس و حالی که کنگره به مسافرها می‌دهد هیچ جای دنیا این حس و حال را ندارد. مسافر هیچ وقت احساس پوچی و ناامیدی ندارد. یک مسافر یا همسفر زمانی که از کنگره بیرون می‌آید پر از انرژی خوب هستند. این انرژی خوب را به دیگران انتقال می‌دهند. وقتی یک مسافر می‌بیند که در کنگره تنها نیست حس و حال خوبی به او دست می‌دهد و بیشتر مشتاق می‌شود در جلسات حضور داشته باشد و برادران و خواهرانی که در لژیون با آن همدرد و هم‌فکر هستند به او امید می‌دهند تا بتوانند این راه پر از پیچ و خم را بگذرانند. در نهایت از جناب آقای مهندس حسین دژاکام و راهنمای خودم همسفر زهرا متشکرم.
نویسنده: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
رابط‌خبری: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) دبیر‌سایت
نگهبان‌سایت: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
89