انسان‌هایی که همواره اجرای عمل سالم را بر خواسته‌های شخصی خویش مقدم دانسته‌اند؛ پیام‌آور آرامش در مکان‌هایی هستند که به انجام‌وظیفه حاضر می‌شوند. به مناسبت برگزاری بیستمین سال جشن تولد دیده‌بان محترم مسافر علیرضا در نمایندگی حر، سعادت داشتیم تا مصاحبه‌ای داشته باشیم با ایشان که نظر شمارا به این گفتگو جلب می‌کنم. ایشان با آنتی‌ایکس مصرفی هروئین وارد کنگره۶۰ شدند و با روش DST و داروی OT به مدت یک سال به راهنمایی دیده‌بان محترم مسافر رضا سفر کردند. ورزش ایشان در کنگره راگبی است و بیست‌وسه سال است که با دستان پرتوان آقای مهندس آزاد و رها هستند.
عرض تبریک و خدا قوت دارم به شما استاد عزیز، حس و حال امروز نمایندگی حر به مناسبت تولد دیده‌بان محترم مسافر علیرضا رهجوی شما بی‌نظیر بود؛ لطفاً از حس و حال خودتان برای ما بگویید؟
انرژی یک چرخه است؛ وقتی جمعیت حالش خوب است، من هم حالم خوب است و دائماً هم من به آن‌ها انرژی می‌دهم، هم آن‌ها به من انرژی می‌دهند؛ یعنی وقتی سطح انرژی گروه بالا است، سطح انرژی من هم بالا است و این طبیعی است. می‌گویند در قدیم کسانی که اعتیاد داشتند؛ وقتی به مکه می‌‌رفتند و چند روزی در آنجا بودند، خماری را احساس نمی‌کردند و این‌یک علت خیلی مهم دارد؛ چون سطح انرژی در آنجا بالا است و شما با ورود به آنجا در آن چرخه قرار می‌گیرید که همان چرخیدن دور خانه خداست و همین علامت چرخه زندگی است؛ بنابر‌این سطح انرژی گروه بسیار مهم است.
شما به‌عنوان دیده‌بان انضباطی وقتی وارد یک نمایندگی می‌شوید، در نگاه اول به نظرتان چه چیزی نشان‌دهنده نظم نمایندگی است؟
وقتی‌که در شعبه‌ای وارد می‌شوید و می‌بینید همه‌چیز سر جای خودش است؛ مثلاً وادی‌ها و نوشتارها و صندلی‌ها، وسایل ایمنی، برق‌کشی،۴ نور مناسب و خیلی چیزهای دیگر ناخود‌آگاه ابتدا در ظاهر دیده می‌شود و در مرحله بعدی در حس و حال افراد در شعبه دیده می‌شود؛ ولی اصولاً هفتاد درصد شعبه‌های ما میزان است و سی درصد ممکن است نقص وجود داشته باشد که آن‌هم وظیفه من به‌عنوان دیده‌بان، اسیستانت و ایجنت است که به شعبه‌ها سر بزنم و بگویم مثلاً این کار را انجام دهید بهتر است؛ اگر جایی ایراد دارد، من ایراد دارم و من سر نزده‌ام؛ چون ما در کنگره۶۰ این‌طور یاد گرفته‌ایم و این‌گونه به موضوع نگاه می‌کنیم.
توصیه شما برای همسفرانی که به کنگره۶۰ می‌آیند؛ ولی نمی‌توانند مسافر خود را وصل کنند چیست؟
همسفر به خاطر خودش به کنگره می‌آید؛ شاید در ابتدا به خاطر مسافرش بیاید؛ ولی بعد از مدتی متوجه می‌شود که به خاطر خودش باید به کنگره بیاید. همسفر من بعد از بیست سال وارد کنگره شد و الآن دوست دارد که بماند من خوشحالم از این‌که به کنگره آمده؛ اما برای من به کنگره نمی‌آید؛ بلکه برای خودش می‌آید. همه ما باید به این دانش برسیم که انرژی را برای رشد خودمان بگذاریم و این باعث می‌شود که مسافر هم بیاید.
لطفاً یک صحبتی داشته باشید باکسانی که چندین بار سفر خود را خراب کرده‌اند و ترس دوباره آمدن به کنگره۶۰ رادارند و یا این‌که ناامید شده‌اند؟
ابتدا این‌که نوبت باران محفوظ است؛ باید نوبتشان فرا برسد و کسانی که ناامید شده‌اند من نمی‌توانم آن‌ها را امیدوار کنم و فقط خودشان می‌توانند به خودشان کمک کنند؛ اما کسانی که می‌ترسند؛ ما در کنگره هیچ‌چیز ترسناکی نداریم بدترین حالت این است که انضباطی می‌شوند و مبلغی را باید پرداخت کنند.
پیامتان برای سفر دومی‌هایی که خدمت نمی‌کنند چیست؟
آقای مهندس می‌گویند «ما به کنگره می‌آییم و سفر دومی می‌شویم که برویم و به زندگی‌مان برسیم و قرار نیست که همه افراد در کنگره بمانند؛ چون فضا نیست.» کسانی که شرایط خاص‌تری نسبت به بقیه دارند در قسمت‌های مختلف مثل قسمت نشریات، OT یا در جایگاه راهنما، ایجنت، مرزبانی و قسمت‌های دیگر خدمت می‌کنند.
من به‌عنوان همسفر یا مسافر چه‌کار کنم که وقتی وارد سفر دوم می‌شوم آن را باکیفیت سپری کنم و نیروهای بازدارنده باعث توقف مسیر من نشود؟
پاسخ در یک کلمه خلاصه می‌شود و آن‌هم دانش است این دانش در نشریات است. اولین و مهم‌ترین چیز سی‌دی‌های هفتگی، نوشتن و گوش دادن به سی‌دی‌ها دانش بسیاری را به ما می‌دهد. همچنین نوشتارهای کنگره۶۰، کتاب‌هایی که آقای مهندس نوشته‌اند و ... پکیج کاملی است که هر هفته آپدیت می‌شود، ما در سیستم و هیچ کجای دنیا چنین چیزی نداریم که همه مطالب هر هفته آپدیت شود؛ حتی در بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین کشورها چنین پکیجی نداریم که هر هفته آپدیت شود؛ می‌توانید خودتان بررسی و تحقیق کنید که این موضوع را به‌خوبی متوجه شوید. به این صورت خرافات هم کنار می‌رود و دانش جای آن را می‌گیرد.
در آخر چه پیامی برای سفر اولی‌ها و سفر دومی‌ها دارید؟
آرزوی بهترین‌ها را برای همه عزیزان مخصوصاً برای خانواده بزرگ کنگره۶۰ دارم. قدر چیزهایی را که داریم بدانیم؛ چیزهایی که امروز داریم برای خیلی از افراد آرزو است؛ حتی اگر آن موضوع یک دوچرخه خیلی ساده باشد.
طراح سؤال و مصاحبه کننده: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هجدهم)
عکاس: مرزبان همسفر منصوره
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
1811