اعتیاد معضلی است که در تمام دنیا به آن با نگاه منفور و ناشایست مینگرند. نگاهی که به جامعه معتادین رایج شده نگاه به افرادی است که نه شایستگی اخلاقی دارند و نه لایق واژههایی به نام انسانیت و لیاقت هستند. حال میبینیم که با گذشت سالیان دراز کمی نوع دید و نگاه به مصرفکنندگان موادمخدر در جامعه کاسته شده است؛ اما هنوز آحاد مردم چنین تصوری نسبت به جامعه معتادین (مصرف کنندگان) دارند که باعث شده شخص معتاد هیچ جایگاه و ارزشی در میان اعضای خانواده و جامعه خود نداشته باشد.
حال در این نگاه جهانی و دید منفی که نسبت به مصرفکنندگان موادمخدر وجود دارد اگر یک خانم خواسته و ناخواسته در دام اعتیاد گرفتار شده باشد چه بر سر او میآید؟ آیا او جرأت بازگو کردن اعتیاد خود برای رهایی از دام اعتیاد را دارد؟ خانمهای مصرفکننده به خاطر این نوع نگاه نسبت به افراد مصرفکننده حتی از بازگو کردن و کمک خواستن از دیگران نیز واهمه داشته و همین موضوع باعث شده که بیشتر و بیشتر در تاریکیهای اعتیاد غوطهور شوند.
در حدود ۳۸ سال قبل آقای مهندس حسین دژاکام توانست با روشی بیبدیل و بینظیر اعتیاد خود را که شامل مصرف الکل، حشیش و تریاک بود را درمان کند و بعد از آن درسال ۱۳۷۷ اقدام به تأسیس سازمانی مردم نهاد به نام کنگره۶۰ کرد تا یاریگر انسانهایی باشد که دست یاری و نیاز آنها را فردی نگرفت. آقای مهندس دژاکام نگاهی نو و انسانی را به مصرفکنندگان موادمخدر بخشید. نگرشی که در آن میگوید: جامعه معتادین چه خانمها و چه آقایان، مصرفکنندگانی هستند که خواسته و ناخواسته در دام هیولای اعتیاد گرفتار شدهاند که با تمام وجود میخواهند از دام این هیولا نجات پیدا کنند؛ اما راه درست را نمیدانند.
شخص مصرفکننده انسانی است که اشتباهی را مرتکب شده است؛ اما اول از همه وجود خود را ویران کرده است. بمب موادمخدر در ابتدا جسم، روان و افکار او را بمباران کرده و در آخر فقط ترکشهای این بمباران عظیم به اطرافیان او و دیگران برخورد کرده است. آنها بیمارانی هستند که گرفتار مصرف دائمی موادمخدر شدهاند که به اعتقاد آقای مهندس دژاکام بنیانگذار کنگره۶۰، شخص مصرفکننده با مصرف دائمی خود، موادمخدر را جایگزین موادمخدر طبیعی بدن یا همان مواد شبهافیونی کرده است.
مصرفکننده هر فردی باشد چه مرد و چه زن، چه جوان باشد و چه پیر فرقی ندارد بلکه بیماری است که جسم، روان و جهانبینی او تخریب شده است و باید هر سه مؤلفه به تعادل برسد پس باید دست او را گرفت تا از این منجلابی که گرفتار شده نجات یابد نه اینکه با نگاه تحقیرآمیز او را از جامعه ترد کرد زیرا قطعا باعث تخریبهای بیشتری برای جامعه و محیط زندگیمان خواهند شد.
هم اکنون در کنگره۶۰ در کنار آقایان مصرفکننده که به عنوان مسافران آقا در نظر گرفته شدهاند و سفر خود را از تاریکیها به سمت روشناییها آغاز کردهاند خانمهای مسافر نیز قرار دارند که با روش DST اعتیاد خود را درمان کردهاند و آنها در کنگره راهنمای دیگر خانمهای مصرفکننده برای رهایی از اعتیاد شدهاند.
روش درمانی DST که آقای مهندس دژاکام آن را کشف کرده است را میتوان برای مادران مصرفکنندهای که فرزند شیرخوار دارند نیز مورد استفاده قرار داد زیرا به گفته آقای مهندس فرزند شیرخواری هم که از یک مادر مصرفکننده تغذیه میکند گرفتار اعتیاد است و با این روش تدریجی میتوان هم مادر و هم فرزند را درمان کرد.
بسیاری از مصرفکنندگان با درمان تدریجی و استفاده از شربت OT بیماریشان در کنار اعتیاد درمان و یا بهبود یافته است مانند بیماری صرع، بیماری سرطان سینه و... این معجزه روش DST است که هم اکنون تحقیقاتی برای درمان بیماریهای لاعلاج در بهترین آزمایشگاههای جهان انجام میگیرد. کنگره۶۰ دریچه امیدی است برای تمام دردمندانی که از بیماری اعتیاد رنج میبرند حتی برای مادران و دخترانی که در دام این معضل جهانی گرفتار شدهاند و فقط کافی است خود بخواهند چرا که دستهای زیادی آماده گرفتن دست نیاز آنها میباشد. امید است تمام جهان به دیدگاه مدنظر آقای مهندس نسبت به اعتیاد و درمان آن برسند تا دیگر هیچ شخصی مخصوصا خانمهای مصرفکننده از ترس نگاههای تحقیرآمیز، اعتیاد خود را مخفی نکنند و هرچه زودتر برای درمان خود اقدام نمایند. کنگره۶۰ در قسمت خانمهای مسافر آماده پذیرش برای درمان قطعی این عزیزان خواهد بود.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر شکوفه (لژیون اول)
عکاس خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کاشمر
- تعداد بازدید از این مطلب :
102