جلسه پنجم از دوره سیو سوم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی میرداماد با استادی راهنمای محترم همسفر صالح، نگهبانی مسافر سیروس و دبیری مسافر رسول با دستور جلسه «هفته همسفر» روز پنجشنبه سیزدهم دی ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
سلام دوستان صالح هستم یک همسفر
خیلی ممنونم که به من فرصت خدمتگزاری داده شد ،و خدا را شکر می کنم بابت این موضوع ، از آقای امیر حسین عزیز ایجنت محترم بابت دعوتشان تشکر می کنم .
اولین تصویربعد از جلد در کتاب 60 درجه تصویر ماشینی است که در منطقه کوهستانی در پیچ و خم یخبندان در حال حرکت است و مسافر راننده آن می باشد و اکثرا درک کرده اند که این سفر،هم نشئگی و خماری دارد و در خیلی مواقع مسافرکه راننده ماشین است متوجه اطراف خود وشرایط پیچیده این سفر نیست ولی همسفرکه یک انسان هوشیار در کنار راننده می باشد. این ماشین بارها به سمت دره می رود و یا در یخبندان می ماند و یا مشکلات دیگری به وجود می آید ، کسی که استرس آن را دارد همسفر است. و در این سفر آسیب هایی که یک همسفر دیده است کمتر از یک مسافر نیست و بارهای بار این فشارها و مشکلات بر دوش همسفر بوده است . اکنون مسافر وارد کنگره شده و از آموزش های ناب کنگره بهره مند گردیده و به رهایی و تعادل رسیده است .حال اگر همسفراین مسافر وارد کنگره نشود آیا آسیب های وارده به این همسفر جبران خواهد شد؟قطعا خیر.
روی سخنم با همسفران محترم می باشد که این بزرگواران فکر نکنند که تنها به خاطر مسافرشان به کنگره می آیند.همسفر به کنگره می آید که خودش به تعادل برسد.این را بیان کردم که همسفران بدانند کارشان در کنگره کمتر از مسافران نیست. اگر در مسیر درمان و آموزش فکر کند که من وظیفه ای ندارم آن اتفاقی که باید برای همسفران بیفتد صورت نمی گیرد و رشد کردن در گروه همسفران مشکل تر است از رشد کردن در گروه مسافران است
این هفته به عنوان یک جشن در کنگره پایه گذاری شده است ما در کنگره چهارالی پنج جشن بزرگ داریم و دراین جشن ها مسافران و همسفران یکی از اصول مهم زندگی را یاد می گیرند که : من باید سپاس گزار شخصی باشم که به من خدمت کرده است. پزشکی که بیماری من را درمان می کند من باید از او تشکر کنم،معلم و راهنما که به من آموزش می دهد باید از او تشکر کنم.این برای ما یک درس است و الا چه راهنما یا ایجنت یا چه مرزبانان و کلیه خدمت گزاران کنگره نیاز به تشکر ما ندارند و در واقع من نیاز دارم که تشکر کنم و به حال خوش برسم.بدون شک مهم ترین شخص درزندگی یک مسافرهمسفر او است و اگر شرایط در خانواده برای مسافر مهیا نباشد نمی تواند سفر کند و اگر از همسفر تشکر نشود از هیچ کس تشکر نشده است و مهمترین تشکر هم انجام دادن درست وظیفه توسط مسافراست.
در اینجا هم آقای مهندس تکلیف را مشخص کرده که به بهترین شکل به صورت کادو باید از همسفرتقدیر گردد. و یک صحبت کوتاهی هم در مورد همسفران آقا دارم. خدا را شکر که حدود دوازده الی سیزده سال است در شهراصفهان لژیون همسفران آقا وجود دارد و الان چهار سال است که جلسات برگزار می شود و خیلی ها برای این موضوع تلاش کردند وبا آموزش همسفران آقا زبان مشترک در خانواده شکل می گیرد از جمله خود من ،وقتی که با مسافرم ( پدر ) در کنگره سفر کردیم به این درک و زبان مشترک رسیدیم و مراودات ما در مورد آموزش ها و رویدادهای کنگره شروع شد و ساعت ها در این مورد تبادل نظر و تعامل داشتیم وبه معنای واقعی کلمه یک خانواده شدیم.اگر در کنگره همسفر آقا نداشته باشید فرصت یک خانواده شدن را از خودتان گرفته اید یعنی فردی در زندگی شما وجود دارد که هیچ درک و حس مشترکی با شما نخواهد داشت .بنابراین تاکید می کنم اگر همسفر آقا دارید حتما زمینه حضورش را کنگره فراهم کنید.که این به نفع خودتان است و باعث آرامش در زندگی تان می شود . از اینکه به صحبت های من گوش کردید سپاسگزارم.
مرزبان کشیک
نگارش : مسافر علیرضا (لژیون ۲۶)
ویرایش : مسافر اکبر (لژیون ۱ )
عکس : مسافر محمد (لژیون ۷)
ارسال : مسافر مهدی ( لژیون ۱۶ )
نمایندگی میرداماد اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
1170