همسفر، همراهی آگاه درمسیر درمان

جلسه‌‌ یکم از دوره‌ی‌ پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه آقایان مسافر نمایندگی پردیس با استادی همسفر سجاد، نگهبانی مسافر اسحاق و دبیری مسافر بهروز با دستور جلسه «هفته همسفر» چهارشنبه 12 دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
هفته همسفر را به همه عزیزان تبریک می‌گویم. این هفته فرصتی است تا قدردان تمام کسانی باشیم که با عشق و صبوری، مسافران خود را در مسیر درمان و بهبودی همراهی می‌کنند. شاید مفهوم همسفر برای برخی مسافران کمی گنگ باشد و بگویند: من همسفر ندارم؛ اما از دیدگاه من، همسفر تنها به معنای یکی از اعضای خانواده نیست؛ بلکه هرکسی که در سختی‌ها همراه شما باشد، شمارا حمایت کند و برای موفقیتتان دعا کند، همسفر شماست. حتی یک دوست، برادر یا خواهر می‌تواند همسفر باشد.
اگر به گذشته نگاه کنیم، نقش همسفران در کنگره ۶۰ از سال ۱۳۷۸ آغاز شد. در آن زمان، مسافران برای درمان به کنگره می‌آمدند و هم‌سفرانشان که اغلب اعضای خانواده بودند، بیرون از ساختمان منتظر می‌ماندند، آن‌ها اجازه ورود نداشتند و گاه در بیرون از نمایندگی تجمع می‌کردند. این وضعیت باعث می‌شد همسفران بدون دریافت آموزش، اطلاعات نادرستی به یکدیگر منتقل کنند و حتی گاهی مسیر درمان را به‌اشتباه هدایت کنند؛ در همین زمان، آقای مهندس دژاکام و خانم آنی تصمیم گرفتند فضایی برای همسفران ایجاد کنند.
ابتدا اتاقی در نمایندگی به همسفران اختصاص یافت، اما این کافی نبود، چون همسفران نیز نیاز به آموزش داشتند. به همین دلیل، کارگاه‌های جهان‌بینی مخصوص همسفران راه‌اندازی شد، این اقدام، نقطه عطفی در کنگره ۶۰ بود و باعث شد همسفران به‌عنوان همراهانی آگاه، نقشی مؤثر درروند بهبودی مسافران ایفا کنند، من به‌عنوان یک همسفر، زمانی که برای اولین بار به کنگره 60 آمدم، تصور روشنی از نقش خود نداشتم، مسافرم با تخریب بالا وارد کنگره 60 شد و من هم صرفاً برای همراهی او می‌آمدم.
در ابتدا احساس می‌کردم هیچ مسئولیتی ندارم و حضورم بیشتر شبیه یک تفریح است؛ فکر می‌کردم نقش من تنها به همراهی محدود می‌شود؛ اما باگذشت زمان و شرکت در کارگاه‌های آموزشی، متوجه شدم که همسفر بودن چیزی فراتر از این‌هاست.

حقیقت این است که همسفر بودن حتی از مسافر بودن دشوارتر است. شما باید نه‌تنها مسافرتان را حمایت کنید، بلکه روی خودتان نیز کارکنید. همسفر بودن یعنی یاد بگیریم چگونه با صبر، عشق و دانش، پایه‌های یک زندگی سالم و شاد را بسازیم.
قبل از ورود به کنگره، خانواده ما با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. نبود آموزش و آگاهی، موجب سوءتفاهم‌ها و تنش‌های فراوانی در خانواده شده بود؛ اما وقتی به کنگره آمدیم، آموزش‌های جهان‌بینی، دیدگاه ما را تغییر داد. ما یاد گرفتیم چگونه مسائل را حل کنیم و روابطمان را بهبود ببخشیم.
در پایان، هفته همسفر را به آقای مهندس دژاکام، استاد جهان‌بینی آقای امین، خانم آنی، خانم کماندار و همه‌کسانی که برای گسترش کنگره ۶۰ تلاش می‌کنند، تبریک می‌گویم. همچنین از نگهبان عزیز، دبیر محترم، مرزبان‌های نمایندگی پردیس و ایجنت گرامی، صمیمانه تشکر می‌کنم. حضور و تلاش شماست که این مسیر زیبا و پرامید را برای ما هموار کرده است.

عکاس: مسافر هومن
تنظیم و ارسال: مسافر فرشید