English Version
This Site Is Available In English

این پاداش صبر من است

این پاداش صبر من است

خداوندا ما در پی هم روان شده‌ایم تا بدانیم آنچه نمی‌دانیم از هستی و نیستی. خداوندا تاریکی‌ها را تجربه نموده‌ایم، ما را با روشنایی‌ها آشنا گردان تا به‌فرمان عقل نزدیک شویم و به مکانی برسیم که ازآنجا انشعاب یافته‌ایم.
این دعای سفرِ زندگی است. از ابتدا تا به انتها. انا لله و انا الیه الرّاجعون است. ما همگی مسافر و همسفر یکدیگریم و در حضور خداوند در پی هم روان شده‌ایم تا به این لحظه از سرنوشت و حضور استاد دژاکام برسیم و با پیوستن به دریای علم و دانش ایشان بدانیم آنچه نمی‌دانیم از عالم هستی و نیستی. رنج و فلاکتِ اعتیاد بهانه بود تا تاریکی‌ها را تجربه کنیم و درمانده و عاجزانه چنگ به ریسمان الهی بزنیم. خداوند مرحمت فرمود و ما را با روشنایی‌ها آشنا کرد و دریای علم استاد را به رویمان گشود. ایشان با رهنمودهایشان ما را به‌فرمان عقل نزدیک و نزدیک‌تر کردند تا جایی که مسافر درمانده و همسفر پریشانش را به رهایی رساند. او با دستان پرمهرش، گل رهایی را به هردوی آن‌ها بخشید تا بدانند از هم جدا نیستند و این راه همچنان برای هردوی آنان ادامه دارد تا به‌جایی برسند که ازآنجا انشعاب یافته‌اند. من اطمینان دارم که خداوند مرا برگزید تا همسفر باشم این پاداش صبر من است؛ چراکه من بی‌صدا سوختم و ساختم و آب شدن شمع وجود مسافرم را نظاره‌گر بودم. خداوند بیچارگی مرا دید و درِ رحمتش را باوجود پرمهر استاد دژاکام و مسیر سبز کنگره ۶۰ به رویمان گشود. من و مسافرم دوزخ و تاریکی‌ها را باهم طی کردیم تا به کنگره رسیدیم؛ اینجا بهشت من است. شما نیز همسفران عزیز، همگی به بهشت خوش‌آمدید.

 

نویسنده و ویرایش: همسفر فاطمه رابط خبری سایت و لژیون پنجم، رهجوی راهنما همسفر آمنه
منبع: همسفر، دل نوشته
ویراستار: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم)
ثبت و ارسال: دبیر سایت همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی تخت جمشید

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .