حمایت‌کننده و جان پناه مسافرم باشم

سیزدهمين جلسه از دوره اول کارگاه‌های عمومی آموزشی همسفران و مسافران کنگره۶۰ نمایندگی ابوریحان با استادی راهنما همسفر فاطمه، نگهبانی راهنما‌ی ویلیام وایت همسفر مریم و دبیری راهنما همسفر سمیه با دستور جلسه «هفته همسفر» روز چهارشنبه ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکرم که به من اجازه خدمت در این جایگاه داده شد. دستور جلسه این هفته جشن همسفر است. ابتدا هفته همسفر را به آقای مهندس، خانم آنی بزرگ همسفر کنگره و اولین همسفر خانم‌ها و آقای امین اولین همسفر آقا، خانم آنی کماندار و خانم شانی و همه همسفران به‌ویژه همسفران شعبه ابوریحان تبریک و شادباش می‌گویم. واژه همسفر یک صفت و یک جایگاه است. همسفر یعنی شخصی که تا به حال سابقه مصرف مواد نداشته است. عشق و محبت باعث به‌وجود آمدن صفت همسفر می‌شود. همان عشقی که در وادی چهاردهم استاد می‌فرمایند: عشق یعنی گذشتن و رفتن؛ رفتن و بازگشتن و کامل‌شدن و پیوستن به او که از او هستیم. اگر چنین عشقی در دل همسفر وجود نداشت، نمی‌توانست سختی‌های سفر را بپذیرد؛ پس این عشق در درون و برون همه همسفران هست؛ به‌ همین دلیل لقب همسفر به ما داده شد. همسفر فقط یک واژه نیست و نقش‌های زیادی است که وقتی در کنار هم قرار می‌گیرد واژه همسفر را کامل می‌کند. همسفرانی در جمع ما هستند که علاوه بر همسفر بودن در جایگاه مادری هم قرار دارند. آن‌ها هر روز آب شدن فرزندشان را می‌دیدند. حالا امید به رهایی فرزندشان دارند و حال خوش آن‌ها را می‌خواهند ببینند.

همسفران کوچکی که در جمع ما قرار دارند همیشه همراه ما بودند. آن‌ها در همه شرایط و در تمام سختی‌ها پا به پای ما آمده‌اند. همسفران کوچک همیشه بودند و شاهد حال بد و حال خوب ما بودند. آرزو و امیدِ همسفران کوچک این است که پدر و مادرشان به رهایی برسند؛ اعتیاد مانند یک بمب عمل می‌کند. مصرف‌کننده را از حالت تعادل طبیعی خارج می‌کند و در عین حال ترکش‌های این بمب خانواده و اطرافیان را درگیر می‌کند؛ به‌طور مثال وقتی که مسافر مواد مصرف می‌کرد و در حالت تعادل نبود تصمیماتی می‌گرفت که خودش متوجه عواقب آن تصمیم نبود؛ ولی همسفری که در کنارش حضور داشت با تمام وجود آن را حس کردند و عمیقاً درک کردند. این‌که همسفران از عقبه مصرف مواد ندارند می‌تواند یک نقطه قوت باشد؛ ولی در‌ عین حال می‌تواند نقطه ضعف من باشد و بگویم من که هیچ مشکلی ندارم و همه مشکلات مربوط به مسافرم است که مصرف‌کننده است و این حال را به من القاء کرده است.

این طرز فکر باعث می‌شود در مسیری که قدم برداشته‌ام درست حرکت نکنم. دائماً در حال غر زدن و ایراد‌گرفتن و بازپرسی از مسافرم باشم. وقتی صفت همسفر بودن به من داده شده است؛ یعنی من باید پشتیبان باشم؛ باید حمایت‌کننده و جان پناه مسافرم باشم؛ باید به او قوت قلب دهم و اعتماد به نفس او را بالا ببرم. خانم آنی فرمودند اگر در نقش همسفر هستید کفش آهنی به پا کنید و صبر داشته باشید؛ اولین چیزی که کنگره به من و مسافر یاد می‌دهد آن است که صبر داشته باشید؛ یعنی سر جایتان بنشینید صبر کنید و صبر و گذشت داشته باشید تا رهایی برایتان اتفاق بیفتد.

باید بدانم که حال خوش و رهایی بدون بها به من داده نمی‌شود. باید سختی‌ها را به جان بخرم و تصویرسازی روزی را بکنم که پیش آقای مهندس می‌روم و گل رهایی را از ایشان دریافت می‌کنم. آقای مهندس همسفران را به بال پرواز تشبیه کردند. اگر همسفر و مسافر هر دو نقش خود را به خوبی اجرا کنند مثل یک عقاب می‌توانند پرواز باشکوه و قدرتمند داشته باشند؛ یعنی هر دو هم همسفر و هم مسافر باید با آموزش سفر خوبی داشته باشند. اگر فقط یکی از این دو نفر خوب باشند سفر خوبی نخواهند داشت؛ وقتی که یک مسافر خوب و یک همسفر آگاه در کنار هم قرار می‌گیرند یک سفر ایده‌آل رقم می‌خورد. آیا همه ما همسفران می‌توانیم بال پرواز باشیم؟ بله به شرط آن‌که قدرتمند باشیم، می‌توانیم بال پرواز باشیم؛ چون عقاب به بال قوی نیاز دارد. همسفری که نامنظم در جلسات حضور دارد از قوانین و برنامه‌های کنگره عقب می‌ماند. همسفر قدرتمند با آموزش‌ گرفتن می‌تواند خود را قوی کند.

عکاس: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم) نگهبان سایت 
تایپ: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ابوریحان