همسفران فانوس راه درمان و رهایی

به نام او که عشق را آفرید و معنای همسفر را در قلب ما جاودانه کرد. هفته همسفر متعلق به همه مادر‌ها، پدر‌ها، خواهر‌ها، همسران و فرزندانی است که در روشن‌ترین روز‌ها و تاریک‌ترین شب‌ها همچون فانوسی برای مسافرانشان در راه درمان و ر‌هایی از اعتیاد می‌درخشند. همسفران، همان زنجیر ناگسستنی هستند که پیوندی جاودانه میان مسافران و نور‌ امید ایجاد می‌کنند و با عشق و درایت بر قلب‌های درگیر درد و رنج، آرامش می‌بخشند و با شکیبایی و همت، راه را برای آنان که در میان موج‌های طوفانی اعتیاد دست و پا می‌زنند، هموار می‌سازند.

این هفته را صمیمانه به اولین همسفران کنگره ۶۰، خانم آنی بزرگ، خانم کماندار، آقای‌امین و خانم‌شانی و همه کسانی که با خردمندانه‌ترین تصمیم‌ها و محبت بی‌بدیل، نهالی کاشتند با بذر صبر و آبیاری‌اش کردند به عشق و بامعرفت نور بخشیدند تا امروز زحمات آنان به بار بنشیند و درخت تناور کنگره شصت را هر روز شاداب‌تر و پرثمرتر ببینیم.

در زندگی‌ام لحظاتی بوده که به خود مغرور شده و ناآگاهانه باری بر دوش دیگران نهاده‌ام و درک نمی‌کردم همسفر بودن، چه وظایفی به همراه دارد و تنها طلبکارانه نظاره‌گر جنگ روشنایی و نور در زندگی خود و عزیزانم بودم. کنگره به من آموخت خود را در آینه‌ای دیگر ببینم؛ در حین فرو رفتن مسافرم در تاریکی، خود را قوی نگه دارم و به جای اینکه او را بیشتر به سمت تاریکی بکشانم، همسفر هوشیاری باشم در مسیر آگاهی و نور. این آموزش‌های کنگره بود که به من آموخت باید در زندگی بازیگر باشم نه تماشاچی و مرا که همیشه پشت آسیب اعتیاد، نقاب حق به جانب بودن داشتم را به خود آورد و به من آموخت برای داشتن آسایش و آرامش بجنگم تا نیرو‌های درونی خود را از فرماندهی اعتیاد خارج کنم؛ این ممکن نبود جز بازی در آگاهی به عنوان بازیگر تمام عیار برای زندگی خودم تا بتوانم در روز ر‌هایی، برنده جایزه نقش مکمل در مسیر درمان خودمان باشم.

یکی از ناب‌ترین تجربه‌های من، اولین جشن همسفری بود که مسافرم با موفقیت به درمان رسیده بود. اگرچه شرایط مالی‌اش به سبب تاریکی اعتیاد مناسب نبود اما وقتی به خانه رسیدم با کیکی مواجه شدم که رویش نوشته بود: "هفته همسفر مبارک". کیک شیرینی که قطرات اشک را مهمان ناخوانده چشما‌هایم کرد، چراکه حالا دیگر می‌دیدم مسافرم به درمان رسیده و آن‌قدر حالش خوب است که معنای قدرشناسی را درک کرده است.

خوشحالم و افتخار می‌کنم که من هم در کنار شما به پیمودن این راه مقدس و پرچالش پرداخته‌ام. باشد که در بلندای این سفر، همچون پیشگامانی تابان، چهره‌تان درخشش و قلب‌تان آرامش و صفا یابد. دعا می‌کنم دوست‌داشتنی‌ترین دیدار‌ها و ارزشمندترین دستاورد‌ها برای شما و مسافران‌تان محقق شود. یاد و خاطره همه همسفرانی که امروز کنار ما نیستند، اما قدم‌های محکمی در مسیر صراط مستقیم برداشتند تا امروز ما در این حلقه کنار یکدیگر باشیم را گرامی می‌دارم و از همسفران آقای مهندس و همچنین راهنما‌یان خود که با صبر و استقامت، آرامش را میهمان خانه‌های خود کردند و از جام شیرین محبت مرا هم سیراب کردند؛ تشکر و قدردانی می‌کنم.

شیرینی این هفته، تقدیم به همسفرانی که همواره با قلبی سرشار از عشق و اراده‌ای محکم، آگاهانه به سوی نور قدم برمی‌دارند و قدردان هر لحظه حضور در مسیر درمان و تعادل هستند. باشد که مسیرتان هموار و قلبتان روشن باشد. هفته همسفر مبارک.

نویسنده: راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر مهدیس رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران