هفته همسفر هفته عشق و صبر است

چهاردهمین جلسه از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران دانیال اهواز با استادی راهنما همسفر نوریه، با دستور جلسه «هفته همسفر» روز شنبه ۸ دی ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان، نوریه هستم یک همسفر. در ابتدا  از نگهبان سایت سپاسگزارم که به من اجازه‌ی خدمت دادند. هفته، هفته همسفر است؛ از این رو این هفته را، خدمت اولین همسفر کنگره۶۰، خانم آنی بزرگوار، فرزندان محترمشان خانم آنی کماندار، خانم شانی و استاد امین تبریک می‌گویم. اگر این عزیزان کنار جناب مهندس ایستادگی نمی‌کردند، به یقین من همسفر نمی‌دانم امروز سرنوشتم چگونه بود.

نمی‌دانم از کجا آغاز کنم، بیان قصه‌ای را که گویای حقیقت می‌باشد. سال‌های قبل از ورودم به کنگره را مرور می‌کنم، در تاریکی به سر می‌بردم، از حصاری که اطراف خودم بوجود آورده بودم به تنگ آمده بودم، به هر دری می‌زدم تا مسیر درست را پیدا کنم؛ ولی هر بار به در بسته می‌خوردم، خاطرم هست که چقدر در خانه خدا را زدم و از خودش خواستم دری را باز کند، که راستین باشد و مرا از این تاریکی نجات دهد تا اینکه در عین ناباوری مسیر کنگره برایم نمایان شد.

وقتی وارد نمایندگی دانیال اهواز شدم، افرادی به استقبالم آمدند و با مهربانی مرا در آغوش کشیدند. در ابتدا به من عنوان "تازه وارد" را دادند؛ اما بعد از دو جلسه مشاوره مرا "همسفر" خواندند، چقدر این کلمه زیبا بود. در رابطه با واژه “همسفر" خیلی فکر کردم که قرار است به کجا و چگونه سفر کنم؟ پاسخ دادند: عجله نکن، آرام آرام همه چیز را متوجه می‌شوی و اکنون بعد از گذشت ۷سال از حضورم در کنگره متوجه شدم همسفر به چه معنا است. سفر کنم از ظلمت به نور، از قهر به مهر، از کینه و خشم به طرف مهربانی.

در کنگره فهمیدم مسافر به واسطه مصرف مواد مخدر، سیستم ایکس و شبه افیونی‌اش از تعادل خارج شده پس علت تمام رفتارها و کردارهای مسافرم را درک کردم، فهمیدم همسفر بودن؛ یعنی بال پرواز برای مسافر در حال سفر، متوجه شدم یک همسفر علاوه بر اینکه خودش سفر می‌کند و سعی می‌کند از تاریکی خارج شود، کمک می‌کند تا مسافرش هم از تاریکی و ظلمت خارج شود؛ البته با آموزش‌ها و دانشی که کنگره در اختیارش قرار می‌دهد. یک همسفر با آموزش‌هایی که می‌گیرد می‌تواند مانند یک لاستیک اصلی ماشین برای حرکت کردن عمل کند نه مانند یک لاستیک زاپاس. همسفر می‌داند که باید ابتدا رها کند و بعد تسلیم شود، در مسیر خودش آرام آرام حرکت کند و صبر پیشه کند تا مسیر به آرامی برای مسافر باز شود. ابتدای سفر خیلی سخت است؛ اما به مرور این مسیر هموارتر می‌شود البته به این شرط که گوش به فرمان و فرمان‌بردار راهنما باشد.

وجود همسفر به سفر یک مسافر بسیار کمک می‌کند؛ اما باید دوربینش را از روی مسافر بردارد و با آموزش‌هایی که از کنگره دریافت می‌کند روی گره‌ها و صفت‌های خودش متمرکز شود، تا بتواند دیدگاه و تفکرش را نسبت به خودش و جهان پیرامونش تغییر دهد، در واقع به  آگاهی  برسد و با این آگاهی ابتدا به خودش و سپس به مسافرش کمک کند. در پایان از تمام مادران، همسران، خواهر و برادر‌هایی که به عنوان همسفر کنار یک مسافر ایستاده اند، مقاومت می‌کنند و میدان را خالی نکرده‌اند؛ تا هم خودشان هم و مسافرشان از تاریکی مطلق خارج شوند سپاس‌گزارم، تمام قد در مقابلشان سر تعظیم فرود می‌آورم و برای تک تک همسفران آرزوی شادی، سلامتی، حال خوب و آگاهی از خداوند منان خواستارم.

نویسنده: راهنما همسفر نوریه (لژیون دوازدهم)
ویرایش: همسفر الهام رهجو راهنما همسفر نوریه (لژیون دوازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز