English Version
This Site Is Available In English

همسفر تکیه‌گاه دیوار شکسته مسافر است

همسفر تکیه‌گاه دیوار شکسته مسافر است

جلسه هفتم از دوره دوّم کارگاه‌ آموزشی مجازی همسفران نمایندگی دلیجان با استادی همسفر فاطمه با دستورجلسه «هفته همسفر» روز شنبه ۸ دی‌ماه ۱۴۰۳برگزار شد.

سخنان استاد:

 خدا را شکر می‌کنم که در کنگره ۶۰ هستم. ابتدا هفته همسفر را به اولین همسفر کنگره ۶۰ خانم آنی بزرگوار تبریک می‌گوییم. حتما برخی از شما به علت نداشتن اطلاعات می‌پرسید: هفته‌ی همسفر چیست و همسفر به چه کسی گفته می‌شود؟ در کنگره ۶۰ همسفر به کسی گفته می شود؛ که سابقه اعتیاد و مصرف موادمخدر ندارد و از نزدیک‌ترین افراد به فرد مصرف کننده است و کنگره را برای رسیدن به اهداف و تعالی یاری می‌رساند. همسفر که پدر، مادر، همسر، برادر، خواهر و حتی فرزند یک مصرف کننده هست بسیار تلاش می‌کند تا با حمایت معنوی و روانی از مسافر در مسیر آموزش‌های کنگره رسیدن او را به درمان و رهایی فراهم کند. اما برای انجام این کار دو شرط لازم است: اول پیوند محبت و استفاده از سلاح عشق و ایمان است، تا فرد بتواند سختی‌های مسیر را تحمل کند. دوم بالا بردن سطح علم و آگاهی خود نسبت به زندگی، چگونه زیستن، شناخت خود، یافتن رمز موفقیت و کلید حل مسائل است؛ که بدون فرا گرفتن آموزش‌ها‌ی جهان‌بینی عملاً انجام نشدنی است. یک همسفر ابتدا باید بتواند با آموزش و آگاهی کامل روش حل صورت مسئله اعتیاد را فرا بگیرد. خدا را شکر در کنگره این اتفاق افتاده است و ما تنها نه فقط در مورد اعتیاد بلکه صورت حل مسائل دیگر زندگی خود را که نتوانسته‌ایم پیدا کنیم آموخته ایم. کنگره به ما آموزش داد و این امکان را برای ما فراهم کرد. یک همسفر باید در کنگره آموزش بگیرد تا بتواند برخورد مناسب‌تری با مسافر ، اعضای خانواده و اطرافیان خود داشته باشد و بتواند مسافر خود را در مسیر رهایی و تعالی اهداف کنگره یاری برساند. همه ما این تجربه را داشته‌ایم که وقتی مسافر ما مصرف کننده بود با ناآگاهی آنها را به قعر تاریکی ها می فرستادیم.‌ زیرا تصور می‌کردیم آنان هیچ اراده‌ای از خویش ندارند اما با آموزش‌های کنگره مسیر درست را پیدا کردیم و متوجه شدیم مسافر ما یک فرد بیمار است که سیستم جسم و روان و جهان بینی او در اثر مصرف مواد از تعادل خارج شده و نیاز به درمان دارند. آنجا بود که توانستیم با مسافر خود هم‌کلام و همراه شویم و ارتباط مفید و سازنده را برقرار کنیم و روی نقاط مشترک خود متمرکز شویم. پس همسفر اگر بخواهد به بالاترین نقطه‌ی قله برسد، باید عجله نکند و بداند که این مسیر مسیری است به سمت نور که راه رسيدن به آن عشق ورزیدن و محبت کردن است.

یاد می‌گیریم ابتدا ببخشیم و در مسیر صراط مستقیم زندگی کنیم من به عنوان یک همسفر وقتی به کنگره آمدم متوجه شدم که تخریب های من به علت وجود ضد ارزش‌ها‌ی‌ درونی‌ام بیشتر از تخریب مواد در مسافرم است و نیازمند آموزش قوی‌تر و کاربردی کردن آن حتی بیشتر از بحث درمان مسافرم هستم و راز آن در آموزش گرفتن و فرمانبرداری از آموزش‌های کنگره است تا بتوانیم خود را قوی‌تر از گذشته بسازیم. همیشه این را در نظر بگیریم بیرون از کنگره همسفرانی مانند ما نیازمند این آموزش ها هستند. پس سعی کنیم به خوبی آموزش‌ها را دریافت کنیم تا به همسفران دیگر خدمت کنیم. یادمان باشد اگر ما نقص‌های خودمان را برطرف کنیم و در حال ارتقاء نقطه‌ی تحمل خود و رفع کاستی های‌ خود باشیم ناخودآگاه مسافر در مسیر به ما می‌پیوندد. همسفران در کنگره ۶۰ به بال پرواز تشبیه شدند. پس باید به مسافر پر و بال بدهیم به این معنا که آرامش سفر را برای او مهیا کنیم. باید بدانیم که ما نمی‌توانیم بار اعتیاد او را به دوش بکشیم و برای ترک اعتیاد گذشتن ازسختی‌های راه به عهده خود مسافر است نه هیچ شخص دیگری و همسفر فقط نقش پشتیبان و حمایت کننده را بر عهده دارد.‌ همسفر در صورتی می‌تواند این نقش را کامل و پربار به ثمر بنشاند که علم و آگاهی خود را با آموزش بالا برده باشد و اگر آموزش صحیح صورت نگرفته باشد، ممکن است از روی جهل و ناآگاهی مسیر اشتباه را به مسافر نشان دهد. همان‌گونه که اکثر ما در قبل از ورود به کنگره برای درمان مسافرمان راه‌هایی را می‌رفتیم که هیچ پایه علمی نداشت و دائما با شکست روبرو می‌شدیم، یا مسافر خود را زیر ذره‌بین قرار دادیم و شکست‌های پی‌در‌پی کار را برای آنها و هم برای ما سخت‌تر می‌کرد‌؛ زیرا اعتماد ما نسبت به آنها کمتر می‌شد و آنها به تاریکی عمیق‌تری فرو می‌رفتند. باز هم خدا را شاکر هستم که در این جایگاه قرار گرفتم و مسافرم بلیط ورود من به کنگره شد. سال گذشته وقتی وارد کنگره شده بودم در روزهای اول بود که هفته همسفر و جشن همسفر برگزار شد با خودم گفتم چه دلیلی دارد که این همسفران آن‌قدر شاد هستند در حالی‌که من از درون ناراحت هستم که به خاطر مسافرم باید به‌ چنین مکانی پا بگذارم؛ اما نمی‌دانستم که این همان مسیر عشق است در نهایت امنیت، اینجا همان راهی است که من و خانواده‌ام به آرامش می‌رسیم. هفته‌ی همسفر را به تمامی همسفران کنگره ۶۰ خصوص همسفران نمایندگی دلیجان تبریک عرض می‌کنم.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون اول)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دلیجان 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .