بنیان یعنی بذر کنگره

نهمین جلسه از دوره سوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی بیرجند با استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر فاطمه با  دستورجلسه «بنیان» روز سه‌شنبه ۴ دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد. 

سخنان استاد

آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.
بسیار خوشحالم که، در جمع با عشق و محبت شما عزیزان هستم. از نگهبان لژیون سردار خانم مرضیه سپاس‌گزارم، که مسئولیت اداره لژیون را به من سپردند. هفته بنیان را به خانواده بزرگ کنگره۶۰، مخصوصاً آقای مهندس و خانواده محترم ایشان و نمایندگی بیرجند تبریک عرض می‌کنم. خدا را شاکرم، که این جایگاه نصیب من شد تا خدمت کنم. این جایگاه‌ها هستند، که افراد را انتخاب می‌کنند و پس از مدتی حضور در کنگره، رهجو خود به‌طور کامل متوجه این مطلب می‌شود. از زمان رهایی من تا اکنون، نزدیک به یک سال می‌گذرد و هنوز اجازه حضور من در این جایگاه صادر نشده بود، تا امروز که این دستور جلسه نصیب من شد و مفهوم آن را به‌درستی درک کردم.

آقای مهندس دستور‌جلسه بنیان را در میان دستور جلسات قرار دادند، تا ما متوجه شویم که؛ کنگره۶۰ چگونه و با چه شرایطی راه‌اندازی شده است. در طول مسیر، آقای مهندس و افرادی که از ابتدا با ایشان همراه بودند، فراز و نشیب‌های فراوانی را متحمل شدند، حتی مکان و تجهیزات مناسبی برای برگزاری جلسات نداشتند. آقای مهندس می‌فرمایند: «چندین بار بازداشت شدند، تا بتوانند شربت تریاک را ثبت کنند.»  تثبیت قوانین و حرمت‌ها یا تعلیم راهنمایانی که بدون منت و با عشق خدمت می‌کنند، نیز کار دشواری بود، ولی آقای مهندس در طی این سال‌ها با عشق و صبر این موارد را آموزش دادند، تا کنگره‌۶۰ به این مرحله رسیده است.

در جامعه امروز روش‌های ترک بسیاری وجود دارد، ولی تنها روش درمان قطعی فقط روش "DST" است؛ که آقای مهندس پس از ۱۷ سال اعتیاد، در ماه مبارک رمضان، برای نظم دادن به مواد مصرفی خود توانستند کشف کنند. آقای مهندس بر این باورند، که برای درمان، باید سه  مؤلفه جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل برسند، که در سایر روش‌های ترک به این موضوع توجه ندارند. آقای مهندس برای این‌که بتوانند کنگره را به بهترین نحو راه‌اندازی کنند، از قوانین سایر سیستم‌ها نیز استفاده می‌کردند و نقاط ضعف آن‌ها را پیدا کردند و برعکس آن را در کنگره اجرا می‌کردند. این عمل مصداق این ضرب‌المثل «ادب از که  آموختی، از بی‌ادبان» است یعنی؛ آن‌چه که به نظر آقای مهندس، درمان اعتیاد را دچار اختلال می‌کرد بر عکس آن را، در کنگره عملی کردند.

سخنان روز چهارشنبه برای من بسیار آموزنده بود. سخنان دیده‌بان که می‌گفتند: آقای مهندس، با ایمان خود به این مرحله رسیدند، هیچ یک از ما ایمانی که آقای مهندس، در حرف‌ها و کارهای خود دارند، نداریم. تا زمانی که آقای مهندس به چیزی، که می‌خواهند نرسند، دست از تلاش برنمی‌دارند و همین موضوع باعث شده است، کنگره به این مرحله از موفقیت و پیشرفت برسد. بسیاری از افراد بر این باورند، که اگر مواد‌مخدر وجود نداشت، مشکلی هم به وجود نمی‌آمد؛ اما آقای مهندس می‌گویند: «ماده‌مخدر چه درونی و چه بیرونی نیاز است، تا بعضی انسان‌ها به حال خوش برسند».

خدا را شکر بابت وجود آقای مهندس و سیستم کنگره۶۰ و روش "DST". چند وقت پیش مسافرم می‌گفت؛ حتی فکر نمی‌کردم روزی به خاطر اعتیاد وارد چنین مکانی شوم و شکرگزار باشم. این دستور جلسات از جمله دستور جلساتی است، که نیازی به آمادگی قبلی ندارد، پس دوست دارم همه عزیزان از حس‌و‌حال خود بگویند، حتی در حد تبریک این هفته، چون واژه انسان از نسیان است، که به معنی فراموشی است. انسان فراموش‌کار است و همین تکرار و مکررات باعث شده، تا قراموش نکند در گذشته چه بوده و اکنون به کجا رسیده است. این دستورجلسه نیز، برای این است که من همسفر زندگی گذشته‌ خود را فراموش نکنم و قدردان باشم و با خدمت کردن، قدر آموزش‌هایی که به دست آورده‌ام را بدانم.

تایپ: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون‌اول)
ویرایش: همسفر حلیمه رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم)
عکاس: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ارسال: همسفر مرضیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند