سلام دوستان عاطفه هستم همسفر
هفته بنیان کنگره را در ابتدا به جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و همه خدمتگزاران کنگره، مسافران و همسفران تبریک میگویم. شکرگزار خداوند هستم، که کنگره را در مسیر زندگیام قرار داد تا آن چیزی را که همیشه جای خالیش را در زندگی خود احساس میکردم، پیدا کنم و آن جهانبینی و راه رسیدن به آرامش و حال خوب بود. کنگره جایی است که انسانها علاوه بر سلامت جسم، سلامت روان خود را نیز به دست میآورند و جایی است که گوهر وجودی انسان را به او برمیگرداند. جناب مهندس که خودشان مورد عنایت خداوند و رها یافته از عمق تاریکیها هستند، با کشف روش DST و شربت OT برای درمان اعتیاد هزاران هزار زندگی را نجات دادند، من به عنوان همسفر واقعا نمیدانم؛ اگر کنگره نبود و یا من در مسیر کنگره قرار نگرفته بودم؛ چطور میتوانستم از پس آن همه ناامیدی و ترس و سردرگمی نجات پیدا کنم؟ کنگره مکانی است که انسانهای آزاده و کسانی که خواستار واقعی رهایی از بند تاریکی و ناامیدی و ترس هستند، اذن ورود به آن را پیدا میکنند و در کنار رهایی مسافران از بند اعتیاد، رهایی همسفران از بند ترس و ناامیدی و تنهایی را به ما هدیه داد. راه رسیدن به سعادت و حال خوب، آموزشهای ناب و بی پایان کنگره و بودن در این مسیر و عمل به آموختهها است. ان شاالله که بتوانم به نوبه خودم و به قدردانی از هر آنچه که از حال خوب توسط کنگره نصیبم شده است هر خدمتی که از دستم برمیآید انجام دهم. از خداوند برای جناب مهندس و همه خدمتگزاران کنگره سلامتی و عمر با برکت آرزومندم.
سلام دوستان ملیکا هستم همسفر
هفته بنیان نمایانگر عشق و قدرت خداوند است. روزی که او شو شود را به نمایش گذاشت. روزی که او برگزید بندهای آموخته را برای آنکه دست او باشد در دوران تاریک. در دورانی که کمتر کسی به فکر هم نوعان خودش بود. واقعا اگر خواست خدا و همت جناب مهندس حسین دژاکام نبود من کجا بودم؟ سرنوشت زندگیام چه بود؟
در کنگره بودن و ماندن اذن میخواهد، که بتوانی در این بعد حیات بیاموزی تا در ادامه، مسیر سهل گردد. در کجای این کره زمین علم درست زندگی کردن را تدریس میکنند؟ چقدر در بیقولهها به دنبال حال خوب گشتم، چقدر نیایش کردم که خدایا راه را نشانم ده. معجزه زندگی من اتفاق افتاد و با کنگره۶۰ آشنا شدم و از آموزشهای ناب جناب مهندس حسین دژاکام بهرمند گشتم. هر سیدی که گوش میدهم و مینویسم گویی با من است، من را میگوید و با من سخن دل میسراید. خداوندا تو را شکر، شکر و شکر که راه را چنین سالم و روشن به من نشان دادی و من را لایق دانستی که در جمع خوبان حضور یابم. خداوندا به من توفیق خدمت عطا کن تا باز هم بتوانم ظرفم را برای یادگیری بزرگتر کنم؛ زیرا میدانی چقدر تشنه و سرگردان گشتم و گشتم تا به یک مکان امن رسیدم، گویی هزاران سال در جستجو بودم و امروز به وصال رسیدم.
حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو
و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو
هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن
و آنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
نویسندگان: همسفر عاطفه، همسفر ملیکا رهجویان راهنما همسفر زهره (لژیون دهم)
ویراستاری:همسفر ملیکا نگهبان سایت
ویرایش و ارسال: همسفر کلثوم دبیر سایت
همسفران نمایندگی دانیال اهواز
- تعداد بازدید از این مطلب :
130