دومین جلسه از دوره پنجاه و یکم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی شفا مشهد، با استادی دستیار دیده بان مسافر مجید، نگهبانی مسافر ناصر، دبیری مسافر کاظم با دستور جلسه " بنیان کنگره ۶۰ " سه شنبه 4 دی ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان مجید هستم مسافر، از نگهبان جلسه، ایجنت محترم و گروه مرزبانی سپاسگزارم که به من اجازه حضور در این جایگاه را دادند.این هفتهِ عزیز و مبارک را خدمت جناب مهندس دژاکام و خانواده بزرگ کنگره60 تبریک عرض میکنم.
جناب آقای مهندس در15 آذرماه 1376 با روش dst به درمان قطعی و رهایی رسیدند که این بهانهای شد تا این هفته را در کنگره60 به عنوان هفته بنیان کنگره جشن بگیریم. با این آغاز در تاریخ بشریت یک سری اتفاقات خوب افتاد. این اتفاق آغاز خیلی از آغازها و شروع خیلی از رهاییها شد، و جشنی که گرفته میشود دلیل آن این است که این هفته در سال 1376 اتفاقی افتاد که زنجیرهوار باعث شد که هزاران نفر حالشان خوب شود و به درمان برسند و نهال کنگره 60 به یک درخت تنومند تبدیل شود، ریشه این درخت در بنیان عشق و محبت است و سَرسَرای این درخت در سماء در حال آب یاری شدن است وشهد شیرین رهایی و حال خوش، میوه این درخت است.
میوه این درخت، انسانی زندگی کردن وانسانی فکر کردن است وَ اِلّا درمان اعتیاد شاید به روشهای دیگر هم در جهان هستی دارد اتفاق میافتد. این هفته مبارک است چون در کنگره یاد میگیریم انسانی زندگی کنیم و درست فکر کنیم، در طول این سالها افراد زیادی فداکاری کردند، زحمت کشیدند و وقت گذاشتند تا سینه به سینه و نسل به نسل آموزشهای کنگره و اهدافی که در ذهن جناب آقای مهندس است به من و شما منتقل شود. معمولا رسم است که در این هفته افراد بزرگتر و پیشکسوت در این جایگاه خدمت کنند از آنها ممنونم که محبت کردند و اجازه دادند امروز در خدمت شما عزیزان باشم.خالی از لطف نیست که از این عزیزان یاد کنیم.
اولین ایجنت در نمایندگی الهیهِ مشهد آقای سلامی بودند و فکر می کنم اواخر دهه هشتاد بود که اولین لژیونِ مشهد در کوهسنگی برگزار شد، کنار استخر کوهسنگی یک تخت می گذاشتند و 5 یا 6 نفر که بی خبر از هم برای رهایی به تهران رفته بودند همدیگر را پیدا کردند و دور هم جمع شدند و به نوعی اولین لژیون در مشهد شکل گرفت.
من خیلی وقت ها از بچه هایی که دیر میرسند میپرسم چرا دیر آمدی؟ میگویند راه دور بود نمایندگی ما رضوی است در طرق و خانه بعضی بچهها در میدان ضد است و می گویند راه دور بود و دیر رسیدیم!!!افرادی که در گذشته برای هر جلسه به تهران میرفتند و بر میگشتند هرگز این را نمیگفتند. آقای اختری راهنمای گرانقدرم از شیروان به تهران می رفتند و برمیگشتند. شما این مسافتها را در نظر بگیرید، شما برای آمدن به اینجا چقدر وقت گذاشتید؟ اگر لژیون شما در تهران برگزار میشد، کی باید راه میافتادید؟ این تَصورش کمی سخت است.
آقای اختری هم به این جمع اضافه می شوند و در ادامه، جلسات کنگره در بنگاه املاک یکی از این عزیزان برگزار میشد، سپس فرهنگسرای غدیر و بعد مدت کوتاهی فرهنگسرای الهیه که در قاسم آباد بود برای چند سالی در اختیار کنگره قرار گرفت و افرادی که امروز میبینید قدیمیتر هستند در آن فرهنگسرا به درمان رسیدند، آن فرهنگسرا متعلق به شهرداری بود.
به یاد دارم راهنمای خودم بیرون از فرهنگسرا در پیادهرو ایستاده بودند و مسئول فرهنگسرا اجازه نمیداد وارد بشوند چون مراسمهای خودشان را داشتند. در پیاده رو لژیون کوچکی تشکیل میشد و میگفتند بروید و امید داشته باشید که جلسه بعدی هم وجود داشته باشد. این سختیها کشیده شد تا در استانهای خراسان شمالی، جنوبی، رضوی و سیستان و بلوچستان نزدیک به هفده یا هجده تا نمایندگی به وجود بیایند.
این چراغ باید روشن بماند واین وظیفه بر دوش من و شماست که این امانت را به نسل های بعدی منتقل کنیم و این صلح و آرامش را به آنها هم هدیه بدهیم.بعد از مدتی شعبه الهیه به مکان شعبه شفا منتقل شد، بعد به کمک اعضای کنگره مکانی برای اعضای کنگره ۶۰ خریداری شد و شعبه بنیان افتتاح گردید. چقدر لذت بخش بود زمانی که وارد آنجا میشدی، نفس میکشیدی و فکر میکردی خانه خودت هستی.
به نظر من هیچکس در کنگره به درمان نمیرسد، مگر اینکه به این مسیر ایمان داشته باشد. باید با ایمان و قلبت وارد این مکان شوی تا به درمان برسی. چگونه میشود با قلب به درمان رسید؟ باید حضور داشته باشی، شکرگزار باشی، خودت به این چرخه کمک کنی و اثری از خود بجا بگذاری. خیلیها میتوانند مثل جناب مهندس به درمان برسند، ولی این روش، زمانی اثرگذار شد که هزاران نفر در کنارش به درمان رسیدند. همه ما میتوانیم این گونه باشیم و در هر جایگاهی که خدمت میکنیم چه درکنگره یا بیرون از کنگره میتوانیم اثرگذار باشیم، این اثرگذاری باعث میشود که یک سری انسانها ما را ببینند و آن نور امید در دلشان زنده شود.
در بخش دوم، جلسه با مراسم تقدیر از خدمتگزاران واحد اوتی ادامه یافت که از طرف تمام اعضای کنگره ۶۰ از تک تک ایشان تشکر میکنیم.
توفیق الهی همواره همراهتان باشد.
ما همه اعضای کنگره ۶۰ به زنان و مردانی که در قسمت اوتی(Ot) کار میکنند و تعداد آنها از ۱۳۷۰ نفر گذشته است، سلام و درود میفرستیم و سپاسگزار آنها هستیم، حال این تواناییها را نظاره گر باش، افرادی که روزی از مصرف کنندگان مواد مخدر بودهاند، امروز در کنار مواد مخدر (ot) زندگی میکنند و حتی آن را لمس میکنند، ولی هیچ اثری روی آنها نمیگذارد و این یعنی بهم ریختن کلیه معادلات ترک و درمان اعتیاد در سطح جهانی.
در انتها جلسه با دعای کنگره ۶۰ به پایان رسید.
مرزبان خبری: مسافر علی اصغر
تایپ مسافران: کوروش ل10،
مهراد ل11، محمدرضا ل10
عکس: مسافر احسان ل۱۴
صوت مسافران: محمد ل۲۰، ابراهیم ل ۷
ویرایش و ارسال خبر مسافران: احمد و مهدی
- تعداد بازدید از این مطلب :
262