دومین جلسه از دوره یازدهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی امامقلیخان با استادی راهنما همسفر لیلا، نگهبانی همسفر مهری و دبیری همسفر بهاره با دستور جلسه «هفته بنیان» روز دوشنبه 3 دیماه 1403 ساعت 15:00 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم که خدمت کنم و آموزش ببینم، هفته بنیان کنگره۶۰، بیستو هفتمین سال رهایی آقای مهندس، درمان متد DST و درمان اعتیاد در کل جهان را خدمت تکتک شما عزیزان تبریک میگویم.
به فرمایش آقای مهندس این تولد، تولد همهی اعضای کنگره۶۰ است، تولد تمام افرادی میباشد که به رهایی رسیدهاند؛ چرا که هر فردی که در کنگره حضور دارد دو تولد دارد و روز بنیان، روز تولد ما است؛ چون از نظر خود من علم، دانش و آگاهی که ما یاد میگیریم واقعاً کفایت میکند برای این که دوباره متولد شویم و بتوانیم دوباره زندگی کنیم و هر اشتباهی که در گذشته انجام دادهایم، از نو خود را احیاء کنیم و اشتباهات خود را اصلاح نماییم.
آقای مهندس فرمودند: در هفته بنیان بیشتر از خاطرات خود و چگونگی تأسیس شعب صحبت کنید، مسافر من در سال ۸۳ در یک NGO دیگری برای ترک اعتیاد خودشان حضور داشتند و در آنجا هم نتوانستند ترک کنند و در حد یک هفته یا دو هفته قطع مصرف مواد داشتند و من هم هفتهای سه جلسه در جلسات آن NGO شرکت میکردم که به صورت اتفاقی در سال ۸۴ با کنگره آشنا شدم و زمانی که با مسافرم به آن مکان رفتیم در آنجا همه افراد خوشحال بودند و با همدیگر صحبت میکردند که یک عده از تهران این علم درمان اعتیاد را به اصفهان آوردهاند و چیزی که توجه من را به خود جلب کرده بود، افرادی بودند که در آن مکان خدمت میکردند و من به مسافرم میگفتم: این افراد همگی سالم هستند، مخصوصاً فردی که در جایگاه نگهبان جلسه نشسته بود و این افراد هیچگاه مصرفکننده نبودهاند؛ بعد از اتمام جلسه ما از آن مکان بیرون رفتیم و مسافرم طبق مطالبی که در طی دوسال قبل از ورود به کنگره آموزش دیده بود گفتند محال است که بتوانیم به این روش درمان شویم.
در NGO که ما حضور داشتیم، یاد گرفته بودیم که مصرفکننده از زمین بازی، یار بازی و توپ بازی باید جدا باشد؛ یعنی مصرفکننده نباید مواد در اختیار داشته باشد و با دوستان زمان مصرف رفتوآمد هم نداشته باشد و آنقدر این باور عمیق بود که در سال ۸۴ ما نتوانستیم در کنگره محکم ایستادگی کنیم؛ ولی در سال ۹۰ دوباره اذن ورود به کنگره برای ما صادر شد و در شعبه آکادمی افرادی را که در سال ۸۴ دیده بودیم مانند آقای خدامی که فکر میکردم هیچ وقت معتاد نبوده و افراد دیگر را دیدم.
زمانی که شخص با راه و روش کنگره درمان میشود هرچه از درمان میگذرد چهره او بازتر و شادابتر میگردد و آن زمان باور نداشتم که مکانی برای درمان وجود داشته باشد و تصور میکردم که اگر مسافرم ترک کند دیگر نمیتوانیم هیچ جایی برویم؛ چون همهجا موادمخدر، مصرفکننده و فروشندهمواد هست؛ اما کوچکترین چیزی که کنگره به ما میدهد، آن باور قلبی است که مسافر درمان میشود و اکنون علم کنگره آنقدر پیشرفت کرده که میتواند بسیاری از بیماریهای لاعلاج مثل کولیتروده، MS، انواع سرطانها و هر بیماری غیرقابل درمان که منشأ آن سیستمایکس است را درمان کند.
امیدوارم که علم کنگره جهانی شود و آقای مهندس جایزه نوبل را دریافت کنند، آقای مهندس، خانواده محترم ایشان و افراد بسیاری زحمتهای زیادی کشیدند که این علم به دست ما برسد؛ باید چیزی را که به دست میآوریم با قدرت از آن نگهداری و استفاده کنیم؛ همچنین حرمت کنگره را در بیرون از کنگره هم به کار ببریم و دست از سرزنش کردن و دیدن تاریکیهای مسافر خود برداریم تا بتوانیم قدردان علمی باشیم که اینقدر برای آن زحمت کشیده شده است، مثلاً برای راهاندازی شعبه اصفهان افرادی همچون آقای خدامی و خانم شهاب هزاران کیلومتر راه را طی کردند تا این علم به دست ما برسد، من همسفر باید بدانم که چه چیزی را به دست آوردهام و در هفته بنیان مطالعه خود را بیشتر کرده و از مطالب سایت استفاده نموده که بدانم کجا هستم و هدف من از این بودن چیست!
در ادامه تجلیل از همسفر زهره راهنمای لژیون چهارم
مرزبانان کشیک: همسفر آرزو و مسافر امیرمحمد
تایپ: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم)
عکاس: همسفر مهشید رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نفس رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی امام قلی خان
- تعداد بازدید از این مطلب :
274