دلنوشته‌ای از راهنمای تازه واردین مسافر مهدی به مناسبت هفته بنیان

به نام قدرت مطلق الله؛

شکر ایزد را که دیدم روی تو
یافتم ناگه رهی من سوی تو
چشم گریانم ز گریه کند بود
یافتم نور از نرگس جادوی تو
هفته ی بنیان را به ابر مرد قرن ۲۱مهندس حسین دژاکام و خانواده محترمشان و تمامی اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض می نمایم.
در مورد شخصی که سلطان اسرار علوم، در عصر حاضر است کلمات قاصرند و فراتر از اندیشه های من است اما چند خطی به بضاعت خود می نویسم
بنیان یعنی پایه و اساس، یعنی شجره  طیبه، ریشه و انسانی که در حال سقوط است؛ اگر ریشه را بگیرد و به آن وصل گردد محال است که به پرتگاه نزدیک شود. بنیان کسی است که صفت های بد من را ذره ذره ناپدید کرد؛ که یکی از آن ضد ارزش ها  اعتیاد بود. در مرحله ی اول نام معتاد را از من گرفت و من را مسافر نامید. مسافر یعنی یک سفر درونی و بیرونی از ظلمت به نور؛ خداوند را هزاران بار شاکرم که قطره ای از اقیانوسی هستم که سکان دار آن شخصی است که به شناخت انسان و فتح روح  نائل گردید و از یک مصرف کننده با تمام تاریکی هایش یک مربی پرورش می دهد. اما این سوال پیش می آید که چرا بنیان دستور جلسه شد؟ که فقط من قدردان باشم ؟ یا من نیز در وجودم تبدیل به بنیانی شوم که ریشه های مستحکم یک خانواده را می سازد تا در جهت پیشبرد جامعه حرکت کنم و این بنیان را هر کس باید در درون خودش تقویت نماید.
در آخر هفته بنیان را به جناب مهندس و تمامی اعضای کنگره تبریک می گویم.

تایپ: مسافر شهاب
انتشار: مسافر بهنام