دلنوشته

در ابتدا می‌خواهم این هفته‌ی پرشگون را در رأس به جناب آقای مهندس و خانواده‌ی محترمشان و تک ‌تک اعضای خانواده‌ی بزرگ کنگره ۶۰ تبریک عرض نمایم.

همان‌طور که می‌دانیم دستور جلسه‌ی بنیان یکی از مهم‌ترین دستور جلسه‌های کنگره ۶۰ است. بنیان یعنی ریشه، هرکاری اگر بخواهد سر به آسمان هم بزند باید ریشه و پی‌ریزی‌اش همراه با تفکر و آینده‌نگری باشد، دقیقا همان چیزی که در افکار بنیان کنگره ۶۰ همیشه آن را دیده‌ایم...
اگر جناب آقای مهندس دژاکام که بنیان‌گذار کنگره و پایه‌گذار روش درمان تدریجی هستند، نبودند امروزه هیچ‌کدام از ما به درمان قطعی نرسیده بودیم و بر این باوربودیم که اعتیاد هیچ درمانی ندارد ما هم این باور غلط را داشتیم و همچنان زندگی‌مان درگیر این بیماری خانمان‌سوز بود...
حدود ۲۳ سال پیش جناب آقای مهندس دژاکام بعد از ۱۷ سال مصرف، ترک‌های گوناگون و شکست‌های پی‌درپی تصمیم گرفتند که به مواد مصرفی خودشان نظمی بدهند و برای آزمایش آن را کاهش دهند که بعد از گذشت تقریباً ۱۱ ماه در عین ناباوری مواد مصرفی‌شان را کنار گذاشتند و به درمان قطعی رسیدند، که این درمان نویدی بود برای سایر افرادی که درگیر این بیماری بودند. بعد از مدتی جناب آقای مهندس تصمیم به برپایی کنگره ۶۰ گرفتند و به کمک سازمان‌های مختلف ازجمله ستاد مبارزه با مواد مخدر و افرادی دیگر توانستند کنگره ۶۰ را تأسیس کنند و هزاران هزار نفر به این مکان مقدس بیایند و اکنون زندگی آن‌ها غرق در آرامش و انرژی ناب کنگره است...خداوند بزرگ را شاکرم که من هم قطره‌ای از این اقیانوس بزرگ هستم...

مرزبان خبری:مسافر حامد
تایپ و ویراستاری:مسافر محسن لژیون سوم
تنظیم برای وبلاگ:مسافر امیر لژیون هفتم