در کنگره به آرزوهای خود می‌رسم

سلام دوستان میلاد هستم یک مسافر.
من نیز مانند اغلب مصرف‌کنندگان مواد مخدر به دلیل ناآگاهی، رو به مصرف مواد آوردم. درگذشته تصور می‌کردم  با مصرف مواد مخدر در دل دیگران جایگاه بهتری را به دست می‌آورم و به همین دلیل شروع کردم به مصرف الکل، خیلی زود و به‌واسطه حضور در یک خانواده مصرف‌کننده مواد مخدر شروع به مصرف تریاک نمودم. در ابتدا مصرفم به‌صورت کاملاً تفننی بود؛ چون انرژی می‌گرفتم و نمی‌دانستم که در باغ سبز بود؛ اما در ادامه روی متفاوتی از خود را به من نشان داد و با سرعت مرا به عمق تاریکی‌ها فروبرد.
شرایط خیلی سخت بود، مصرف مواد، چیزی جز تخریب برای من نداشت تا جایی که در آخر هم رو به هروئین آوردم و درست از همان‌جا بود که شروع کردم به تلاش برای اینکه ترک کنم ؛ اما هراندازه می‌کوشیدم، در مقابل اعتیاد ضعیف‌تر می‌شدم تا اینکه یک‌بار مرا به کنگره آوردند؛ ولی به دلیل نداشتن فهم فرمان‌برداری و ترس از خماری نتوانستم موفق شوم و وقتی از کنگره جدا شدم تاریکی‌های زندگی و حتی مصرفم چندین برابر شد. فقط مصرف می‌کردم که بتوانم بخوابم تا روزهای سیاهی که خودم ساخته بودم را بگذرانم و این ناسپاسی را که در مقابل رحمت خداوند و معلم خودکرده بودم را متوجه نشوم.
در ادامه، نوبت روزگار بود که با بدترین شکل ممکن به من بیاموزد که باید شکرگزار رحمت خداوند باشم و ساده از کنار آن‌ها نگذرم؛ این روزها به من آموخت که خودم با انجام اعمال ضد ارزشی، درهای رحمت خداوند را به روی خودم بستم و کمان می‌کردم که خداوند مرا نمی‌بیند؛ ولی نمی‌دانستم که اگر مرا نمی‌دید، الآن معلوم نبود من در کجا بودم و این لطف خداوند بود که در مدت کوتاهی بتوانم دوباره وارد مکان مقدس و امنی به نام کنگره ۶۰ بشوم و فرصت دوباره داشته باشم و از این بابت خدای خود را شاکر و سپاسگزارم که توانستم در سایه آموزش‌های کنگره اکنون به رهایی برسم و قدردان این لحظه‌ها باشم.
اکنون حال خوبی دارم؛ البته مسائل زیادی در زندگی دارم؛ ولی به‌واسطه حال خوبم، خیلی کمتر از قبل حالم بد می‌شود و می‌دانم که باید، ذره‌ذره آن‌ها را حل کنم، در حال حاضر ازنظر مادیات چیزی ندارم؛ اما سلامتی و حال خوب برای من به‌قدر مادیات مهم است در آخر خدای بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که اذن ورود من دوباره به کنگره صادر شد.
من ۱۰ سال پیش هم‌اسم کنگره را شنیده بودم؛ اما به دلیل نداشتن اطلاعات و آگاهی برایم مهم نبود تا اینکه عموی عزیزم پیام کنگره را به من دادند و من در ابتدا فقط برای رهایی از شر مواد وارد کنگره شدم؛ اما اکنون‌که یک ماه از رهایی من گذشته فهمیدم که  مصرف مواد مخدر برای  من یکی از کوچک‌ترین نواقصی بوده که در من وجود داشته است احساس می‌کنم در کنگره به آرزوهای خود می‌رسم و از این بابت شکر گذار هستم برای جناب آقای مهندس و راهنمای عزیزم که با عشق و محبت مرا به کنگره متصل کردند دعای خیر  می‌کنم و برای تمام خدمتگزاران کنگره ۶۰درهرجایگاه خدمتی که هستند سلامتی  و عمر باعزت طلب می‌نمایم.
تایپ و ویرایش: مسافر علیرضا