متد DST توانست برای اولین بار در تاریخ بشریت، یک نفر را به درمان و رهایی از اعتیاد برساند. اکنون ما نیک می‌دانیم، که اگر متد DST و داروی اپیوم نبود نه آقای مهندس و نه هیچ‌یک از ما به درمان و رهایی نرسیده بودیم، نه بنیان بود و نه نگهبان، نه مسافری بود و نه همسفری، نه راهنمایی بود و نه مرزبانی، هیچ‌یک از ما نبودیم. همه ما رهایی و وجودمان در کنگره ۶۰ را مدیون ایشان و حرکت عظیمی می‌دانیم که تنها از دست ایشان برمی‌آمد. من در جهنم اعتیاد زندگی می‌کردم. در خانواده اعتیاد بزرگ‌شده‌ام.
به یاد روزهایی می‌افتم که من و مسافرم از همه جا رانده، ناگاه روزنه امیدی پیدا شد و آنجا جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ بود که بنیانش شما بودید و در آنجا صبر کردن ، عشق و امید را فرا گرفتم و تو نشانم دادی که صبر کردن لایه های پنهان فراوان دیگری هم دارد و همه چیز دارای صور آشکار و پنهان هست که ما به صور پنهان مسائل آشنایی نداشتیم و همه چیز را در ظاهر می دیدیم . تو یادم دادی بال پرواز را ،که چه زیبا بود بال پرواز با وادی‌های عشقت زندگی کردم، با کتاب ۶۰ درجه زیر صفر راه درست را شناختم، توانستم درک کنم و بفهمم حال مسافرانم را، توانستم هم‌سفرشان، بال پروازشان باشم.
با سی‌دی‌ها هرروز مطلب تازه‌تری را آموختم. از معبدی غریب به بهشتی که بر سردرش نوشته بود کنگره ۶۰ رسیدم.
سال‌های سال بود که مصرف‌کنندگان مواد مخدر راهی برای درمان و رهایی از اعتیاد پیدا نمی‌کردند، راه‌های بسیاری برای ترک وجود دارد اما برای درمان و رهایی راهی پیدا نشده بود .
افتخار می‌کنم جزئی از خانواده کنگره ۶۰ هستم. آقای مهندس هرقدر از شما تشکر کنم تمامی ندارد. در برابر کمک شما و کنگره به من می‌خواهم از دل‌وجان خدمت کنم.
کسی که بهشت را بر روی زمین پیدا نکند در آسمان نیز نمی‌تواند پیدایش کند. بهشت من کنگره ۶۰ است.
نویسنده: همسفر زینب (عضو لژیون سردار)
عکاس: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر عطیه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون یازدهم)
نمایندگی همسفران نیمایوشیج بهشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
86