برای رسیدن به وادی عشق و محبت باید وادیهای دیگر را عملی کرده باشیم تا بتوانیم عشق و محبت را درک کنیم. در قلب، رودخانهای است که به بحر میرسد و سرچشمهاش از زمین و سماء است. رودخانهای که در قلب ما هست برای رسیدن به بحر باید عشق به مخلوق را مهیا کرد و برای عشق به مخلوق، هموار کردن و باز نمودن قلبها کاری سخت است. جهان آفرینش بستگی به سه پارامتر صوت، نور و حس دارد. ارتباط ما با هستی با این سه عنوان انجام میگردد.
قلب مرکز حس ما است. قلب احساس ندارد و این ما هستیم که احساس را به قلب خود میدهیم تا بتواند احساس خوب و یا احساس بد پیدا کند. برای تغییر حس ابتدا باید آموزش بگیریم و دانستههای خود را عملی کنیم و در صراط مستقیم قدم برداریم و نیز کینه، نفرت، دشمنی و حسادت را از خود دور کنیم.
وقتی میگویند قلب سیاه است؛ یعنی حس آن سیاه است. حسِ ما دریافت کننده هر چیزی است و باید برای پاک کردنش از حسهای منفی جدا شویم. همه چیز بستگی به حس دوستی، عشق و محبت دارد. این من هستم که اینها را جذب میکنم هرچه قدر به طرف خوبی بروم، بدی را از خودم دور میکنم.
اگر من امروز در آرامش هستم این آرامش را فقط برای خودم نخواهم، خودخواه و خودپسند نباشم. آموزش گرفتم که با نیروی عقل (فرمان عقل) و ایمانی که به دانستههایم دارم و با عملی کردن آنها پایههای اهدافم را محکمتر کنم و بیتفاوت نسبت به خود، خانوادهام و دیگرانی که احتیاج به کمک من دارند نباشم.
صفت بخشنده بودن از صفات خداوند است، برای داشتن این صفت باید حتما حس خود را تغییر دهیم تا بتوانیم بخشنده باشیم و از جان و مال خود برای کمک به دیگران بگذریم.
تغییر حس «زمان» میخواهد، برای این تغییر فقط دانستن کافی نیست باید دانستههایمان را عملی کنیم. بعد از داشتن عشق به مخلوق، عشق به خالق را مهیا میکنیم و رودخانهای که در قلب خود داریم تبدیل به بحر خواهد شد.
تایپ و نگارش: همسفر نازنین، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر پریسا، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
عکس: همسفر پریسا، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
286