همسفر هدیه در مورد سیدی «علم و عمل» برداشت خود را ارائه کردند که در ادامه میخوانید.
جناب آقای مهندس دژاکام دراین سیدی در مورد تطابق علم و عمل یا حرف و عمل صحبت نمودند. تطابق؛ یعنی تطبیق دادن حرف و عمل. فردی که علم و دانش داشته باشد و از آن استفادهای نکند؛ مانند شخصی است که طلا را در خاک پنهان کرده و از آن استفادهای نمیکند و این طلا با یک تکه سنگ فرقی ندارد. پول زمانی ارزش دارد که قادر باشیم از آن استفاده کنیم. بعضیها معنای پول درآوردن را با ذخیره کردن فهمیدهاند و همیشه در حال ذخیره کردن پول هستند. این موضوع فقط در مال اندوزی و مربوط به مادیات نیست و در مورد دانش نیز صدق میکند. اگر ما دانشی داشته باشیم و نتوانیم از آن دانش استفاده کنیم، دقیقاً؛ مثل طلایی است که در جایی پنهان کردهایم.
ما باید به حرفی که میزنیم باور داشته باشیم و عمل کنیم؛ مثلاً باور داریم که دروغ گفتن بد است؛ ولی دروغ میگوییم و به حرفمان عمل نمیکنیم. خواسته ما هرچه باشد در صورتی به عمل میرسد که با یادگیری و حرکت در صراط مستقیم و صبور بودن همراه باشد تا به نتیجه مطلوب برسیم یا اینکه بر این باوریم، دینداریم، روزه میگیریم و نماز میخوانیم؛ اما گرانفروشی، غیبت و کمفروشی میکنیم و برای باوری که داریم ارزشی قائل نیستیم. همیشه باید کارهای نیمه کاره را تمام کنیم؛ زیرا همین کارهای نیمه کاره؛ مانند پروندههای بازی هستند که فکر ما را مشغول میکنند و باعث میشوند ما خواستههای معقول و کارهای درستی که پیش رو داریم را فراموش کنیم و انجام ندهیم.
وادی دوازدهم میگوید: «در آخر امر، امر اول اجرا میشود» این جمله برای هر انسانی یک تکلیف است. ما هر امری داریم آن امر با عمل به نتیجه میرسد. اگر فردی خواسته پولدار شدن دارد، باید بگردد و راه پولدار شدن را بیابد و بعد عمل کند. مسئله بعدی این است که آیا علم و دانش و معلوماتی که داریم در جهت الهی و مثبت است یا در جهت منفی و آیا برای ما سودی دارد یا نه؛ مثل شخصی که در شیمی دانش دارد؛ اما از آن برای ساختن بمب اتم و مواد شیمیایی خطرناک استفاده میکند در صورتی که میتواند دارو بسازد. آقای مهندس در ادامه مثال دانشگاه کنگره را زدند و گفتند: ما از همان ابتدا که فکر دانشگاه در سرمان افتاد در پی عمل کردن و ساختن دانشگاه بودیم و امروز بعد از ۲۰ سال به دانشگاه بزرگی در قشم رسیدیم و این حرف و فکر را با عمل کردن به نتیجه رساندیم.
هیچگاه برای آموختن علم و رفتن به دانشگاه دیر نیست و هیچ وقت انسان نباید بگوید که از من گذشته است. پس نکته مهم اینجاست؛ زمانیکه دانشی کسب میکنیم، آن را به جهت مثبت استفاده کنیم. الهامات برای همه موجودات است و اگر انسان در صراط مستقیم قرار بگیرد به او الهامات مثبت میشود؛ پس هرچه که به ما الهام میشود و هر فکری که در سرمان است یا هر حرفی که میزنیم را به عمل نزدیک کنیم تا به نتیجه برسیم.
برداشتی که من از سیدی علم و عمل داشتم این است که ما زمانیکه علم و دانش داشته باشیم؛ ولی از آن هیچ استفادهای نکنیم و یا عملی در رابطه با آن دانش نداشته باشیم؛ مثل فردی هستیم که ثروت و طلای بسیار زیادی دارد؛ اما آن را پنهان میکند و از آن هیچ استفادهای نمیکند یا اینکه کسی که همیشه در حال دریافت علم و آگاهی باشد؛ ولی به دستورات عمل نکند، مثل فردی که باور دارد دروغ گفتن عمل بدی است؛ اما همچنان دروغ میگوید و هیچ وقت به نتیجه درست نخواهد رسید. انسانی موفق خواهد شد که دانش آن با عملش تطبیق داشته باشد و برای این کار باید همیشه دنبال مطالب و دروس متعدد و غنی باشد که این همان وادی اول میشود.
نویسنده: همسفر هدیه رهجوی راهنما همسفر پرنیان (لژیون چهارم)
رابطخبری: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر پرنیان (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی چالوس
- تعداد بازدید از این مطلب :
40