بهترین حالت هرچیزی تعادل آن است

سلام دوستان رقیه هستم همسفر.

مشارکت در مورد وادی یازدهم بخش سوم: در این قسمت آقای مهندس در مورد این صحبت می‌کنند، که  انسان موجودی کمال گراست و به خاطر این ویژگی همیشه دنبال پیشرفت است. این خصلت خوبی است؛ ولی بهترین حالت هر چیزی تعادل آن است، نه زیاد و نه کم. گاهی اوقات انسان‌ها به خاطر همین ویژگی در حال زندگی نمی‌کنند و همیشه منتظر آینده هستند و حال خوب خود  را از بین می‌برند و این باعث می‌شود، که فرد شکرگزار نعمت‌هایی که دارد نباشد و چیزهایی که دارد به چشمش نمی‌آید.

نکته دیگری که در مورد آن صحبت شده نیروهای منفی هستند. نیروهای منفی نقش نیروهای مکمل را دارند ما تا تاریکی را نبینیم، روشنایی را درک نمی‌کنیم، تا شیرینی را نچشیم تلخی را حس نمی‌کنیم، تا زشتی را نبینیم زیبایی به چشم ما نمی‌آید. همه چیز در هستی بر پایه ضدش است.
در این وادی همانطور که از سرفصلش مشخص است می‌گوید: ما باید به چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان تبدیل شویم، کسانی که برای دیگران هیچ سودی ندارند چشمه درونی‌شان خشک شده است و افرادی هم که نه تنها سودی ندارند؛ بلکه ضرر هم دارند، مانند چشمه‌های زهرآگین هستند؛ اما در این بین افرادی هستند که مانند چشمه جوشان، آبی، صاف و زلال دارند؛ چون خیرشان به همه می‌رسد و همه از آنها استفاده می‌کنند.

در کنگره مرتب می‌گویند طبیعت را الگو قرار دهید. یکی از چیزهایی که در طبیعت می‌بینیم این است، که طبیعت هر آنچه که دریافت می‌کند به همان اندازه باز پرداخت دارد. ما نباید فقط به فکر خود و خانوادمان باشیم؛ بلکه باید تمام انسان‌ها را مد نظر داشته باشیم و هرچیزی که برای خودمان دوست داریم اتفاق بیفتد، برای دیگران هم دوست داشته باشیم. هرکاری که انجام دهیم بازخورد آن به ما برمیگردد؛ پس هرچه را که تجربه می‌کنیم نتیجه کارهای گذشته ماست‌. نکته دیگر این است، که هیچ انسان بی‌مشکلی در این دنیا نیست و هیچ زمانی وجود ندارد، چه در گذشته و چه در حال و چه در آینده که ما مشکل نداشته باشیم. مهم این است که ما بتوانیم راه حل آن را یاد بگیریم. ما در کنگره آموزش می‌گیرم، که روش حل مشکلاتشمان را پیدا کنیم و مهم‌تر از این آموزش‌ها کاربردی کردن آنها است.

نویسنده: همسفر رقیه رهجو راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز