دستورجلسه سوم از دوره دوازدهم سری کارگاههای لژیون ویلیام وایت کنگره ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران با استادی و نگهبانی راهنمای وایت آقای سعیدچنگانیان با دستور جلسه وادی یازدهم و تأثیر آن روی من و سدخونی مغز سهشنبه ۲۰ اذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰شروع بکار کرد.
در سی دی سد خون گفته شده که مغز هم مانند مدل قلعه عقل است، همانطور که عقل در یک قلعه هست و دور آن یک دیواره است و نگهبانانی دارد که وظیفه نظارت و بررسی موجوداتی را دارند که وارد این قلعه میشوند، دور مغز هم یک نوع لایه یا غشایی هست که از ورود اغلب مواد شیمیایی به داخل مغز جلوگیری میکند. کوچکترین جزء هر جسم سلول است، سلول مثل یک شهر است، سلولها برای خودشان تشکیلاتی دارند. موجوداتی فعال، آگاه و هوشمند هستند و برای انجام کارهایشان نیاز به انرژیدارند، این سوخت و غذا و انرژی را خون به سلول میرساند، همانطور که خون پاک و زلال وارد سلولها میشود امکان دارد خونآلوده (آلوده به ویروس، باکتری و ...) وارد سلول شوند که در اینجا سلول آلوده میشود. تا زمانی که خونآلوده به سلولهای پا و دندان میرسد، در مورد این نوع سلولها، خود سلول میکروب را از خودش بیرون میاندازد و همچنین سلول به سیستم ایمنی میگوید که من آلوده شدم و بدین ترتیب سیستم ایمنی (گلبولهای سفید) به آلودگی حمله میکند و سلول را از بین میبرد و بلافاصله سیستمهای بدن شروع به ساختن و جایگزین کردن میکنند و سلول جدید در سیستم بدن به سهولت ساخته میشود ولی در مورد سلولهای مغزی اینگونه نیست؛ زیرا سلولهای مغز ساخته نمیشوند،
وادی یازدهم تلنگری است برای افرادی که در مسیر کنگره نعمت سلامتی و آرامش را به دست آوردهاند و به آنها این پیام را میدهد، حال که از تاریکیها خارج شدهاید آگاه باشید که تازه از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر به نقطه صفر رسیدهاید پس اگر میخواهید اوج بگیرید باید مانند یک چشمه جوشان باشید یعنی با حضور در کنگره و آموزش گرفتن، منابع اطلاعاتی خود را بالا ببرید و با خدمت کردن زکات آنچه را که به دست آوردهاید پرداخت کنید انرژی بگیرید؛ فقط در اینصورت خواهید توانست پیشرفت کنید. آنچه مسلم است در این مسیر مقدس و حرکت به سمت کمال انسانی با افرادی همسفر خواهید شد که با کمک همدیگر مانند رودهای خروشان با قدرت حرکت خواهید کرد و آرامآرام مشکلات و مسائل را کنار خواهید زد و تا انتهای هستی اوج خواهید گرفت. این وادی مانند یک نقشه دقیق ابتدا و انتهای راه را برایمان روشن کرده است حال اختیار و تصمیم با خودمان است که کدام راه را انتخاب کنیم به سمت کمال انسانی حرکت کنیم و یا مانند آبی که در باتلاق میماند راه رکود، سکون و سقوط را در پیش بگیریم.
تایپ :مسافر باقر
ارسال :مسافر ابراهیم
- تعداد بازدید از این مطلب :
119