در کنگره، دردها شبیه هم هستند

خداوند را هزاران بار شکر می‌کنم که راه کنگره را دوباره برای من باز کرد. البته در گذشته چندین‌بار مسیر کنگره برای من باز شده بود؛ اما گویی اذن حضور در آن برای من صادر نشده بود تا این‌که چند ماهی است این توفیق نصیبم شد و توانستم چشمان بسته خود را که در واقع بینای نابینا بود، باز کنم. این راه مستقیمی که اگر بیرون از کنگره نیز هزاران سال در پی آن بودم، نمی‌توانستم آن را پیدا کنم و اکنون بر من نمایان شده است. من در این مکان هر لحظه و هر ثانیه می‌توانم مشکلات غیر قابل‌ حل خود را حل و مسیر صحیح را پیدا کنم؛ زیرا با نوشتن هر سی‌دی به حقایق زندگی خود بیشتر پی می‌برم و آگاه می‌شوم. شاید هنوز قدرت آن را پیدا نکرده‌ام که قوی‌تر شوم؛ اما دیگر در برابر سختی‌ها زانو نمی‌زنم و اندک‌اندک آن‌ها را می‌پذیرم تا به آرامش برسم.

دنیا بیرون من زمانی زیباست که دنیای درونم آرام باشد. هیچ انسانی بدون مشکل نیست و تنها مشکلات هر فرد با دیگری تفاوت ظاهری دارد؛ اما در کنگره، دردها شبیه هم هستند، دردهایی که هیچ مرهمی برای آن‌ها نداشتیم و به‌سختی با آن‌ها کنار می‌آمدیم؛ اکنون توانسته‌ایم آن‌ها را حل کنیم و بر آن‌ها پیروز شویم. گاهی‌اوقات دیگران از من می‌پرسند که چرا به کنگره می‌روم؛ اما نمی‌توانم برای آن‌ها توضیح دهم؛ زیرا بعضی از مسائل را باید خودمان تجربه کنیم و با زبان قابل گفتن نیست. پیش از حضور در کنگره، من نیز خود یکی از این انسان‌ها بودم تا زمانی‌که توانستم این راه را تجربه کنم و یاد گرفتم که تنها خودم باید برای خودم مهم باشم. باید بدانم که هیچ‌کس به جز من نمی‌تواند مرا به بلندی و راه مستقیم برساند، راهی که بسیار سخت است؛ اما زمانی که من بخواهم می‌توانم آن را طی کنم و به مقصد برسم.

بسیاری از ما انسان‌ها هدف مشخصی برای زندگی نداریم و تنها زنده‌ایم تا صبحی را شب و شبی را صبح کنیم و نمی‌دانیم در دنیا درون‌مان چه خبر است! زمانی که من به کنگره آمدم، حس خوبی نداشتم؛ زیرا فکر می‌کردم همه اطلاعات را دارم و همه چیز را می‌دانم؛ اما اکنون می‌دانم که هیچ‌چیز نمی‌دانستم و چقدر دیر فهمیدم. من توانستم هدف خود را مشخص کنم و با مشکلات خود بجنگم و آرامشی که با سرمایه زیاد نمی‌توانستم به دست بیاورم در خود ایجاد کنم. وادی یازدهم به من آموخت که راه درست را انتخاب و برای رسیدن به آن تلاش کنم. هر وادی برای من پر از جذابیت و درس‌هایی است که در هیچ دانشگاهی آن‌ها را به من نمی‌آموزند. وادی یازدهم راه بحر و اقیانوس را نشان می‌دهد، راهی که وقتی می‌خواهم به آن برسم باید مانند چشمه‌های جوشان حرکت کنم و تا رسیدن به هدف و مقصد خود ادامه دهم.

نویسنده: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویرایش و ویراستار: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)