مشارکت مکتوب همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم) از سیدی " از نقطه به اقیانوس":
در سیدی از نقطه به اقیانوس، آقای مهندس به این اشاره میکنند که هر چیز در هستی از یک نقطه آغاز میشود و رشد مییابد و به اقیانوس میرسد و سپس از اقیانوس به نقطه میرسد و باز دوباره این عمل تکرار میشود. این موضوع اشاره به زمین و کهکشانها دارد که با یک بینگ بنگ آغاز شدند. آنها هم در ابتدا نقطهای بیش نبودهاند و معلوم نیست، چند هزار بار این اتفاق رخداده است. انسان نیز در ابتدای خلقت خود از یک نقطه اسپرم یا تخمک به وجود میآید و ذرهذره رشد میکند. با طیکردن مسیر حرکت و گذر زمان، روند خود را ادامه میدهد و در نهایت به نوزادی تبدیل میشود و به دنیا میآید. سپس در دو نیمهٔ حیات خاکی خود زندگی میکند.
یکی زمانی است که از همان نقطه تا دوران کودکی است که هیچچیز را نمیداند و درک نمیکند؛ ولی بعداً در سنین ۱۹ تا ۲۰ به بالا که در کمال اختیار خود قرار دارد و با همان نیروی اختیار، تصمیم صحیح یا غلط میگیرد و راه زندگی خود را انتخاب میکند. در این فاصله تغییر میکند، تبدیل میشود و در سن ۸۰ و ۹۰ سالگی شاید بیشتر ترخیص شود. اقیانوس را طی میکند و دوباره نقطه میشود؛ ولی این ترخیص یا همان مردن پایان انسان نیست. هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. دوباره نقطه میشود و در جهان دیگر و جای دیگر و یا در جسم دیگر دوباره باز میگردد و ادامه میدهد تا به اقیانوس برسد؛ ولی این نقطه با نقطه قبل فرق میکند.
دراینرابطه آقای مهندس میفرمایند: درست است که انسان به نقطه باز میگردد؛ ولی تمام آموزشها و ارزشها و ضدارزشها را در آرشیو خود حفظ میکند و با خود به همراه دارد؛ به طور مثال شخصی که در این جهان معتاد است، ممکن است در حیات گذشته خود، در مسیرهای قبل از این زندگی خاکی این مشکل را با خود داشته است؛ ولی قادر به حل این مشکل نبوده است. وقتی که به کنگره۶۰ میآید و به رهایی میرسد، در طی مسیر به اقیانوس رسیده و پس از تبدیل و ترخیص، هنگامی که از نقطه دیگر سر برآورد، دیگر این مشکل را نخواهد داشت. این مسئله در تمام امور زندگی، در طول زمان حیات انسان صادق است. مشکلات و یا ارزشهایی که به آن دستیافتهایم، با خود به جهانهای دیگر میبریم. وقتی انسان میمیرد، از بین نمیرود؛ بلکه از نقطه به اقیانوس میرسد و دوباره نقطه میشود و در اقیانوس دیگر طی طریق میکند.
این سیدی من را به وادی سیزدهم میبرد. آنجا که آقای مهندس فرمودند: پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. این جهان به هیچ نیست و هیچیک از ما برای هیچ شدن و نابودشدن پا به این دنیا نگذاشتهایم. هستی و تمام مخلوقات آن با برنامه خلق شده است. هر چیز با طی مسیر تکامل خود، به آنچه قدرت مطلق فرمان داده، میرسد. این میسر نیست؛ مگر آن که زمان مناسب برسد. در زمان طی این مسیر، با سختیهایی مواجه میشویم که برخی از ما آن را لعنت خدا میدانیم؛ ولی در مقابل دشواریهای خلقت بسیار کوچک و پیشپاافتاده است. ما بر اثر ناآگاهی، آن مشکل را برای خود مانند کوه ساختهایم. وقتی ما هم مانند آقای مهندس راهحل مشکلات را پیدا کنیم و دشواریها و سختیها را با مبارزهکردن پشت سر بگذاریم، متوجه خواهیم شد که همه اینها لعنت خداوند نبوده؛ بلکه حکمتی بوده تا ما به جایگاه بهتر و بالاتری دست پیدا کنیم.
ویرایش: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر سمانه ( لژیون سوم)
ارسال: نگهبان سایت همسفر فهیمه
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
206