جلسه اول از دوره دهم از سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی دلیجان با استادی راهنما مسافر عبدالرضا، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر میلاد، با دستور جلسه:« جهان بینی در ورزش»، در روز چهارشنبه ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۳ در ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
از راهنمای لژیون دوم، نگهبان جلسه و گروه مرزبانی تشکر میکنم که اجازه دادند برای اولین بار در این مکان در جایگاه استادی قرار بگیرم و آموزش بگیرم. تمدید ایجنتی آقای عینی را تبریک میگویم، امیدوارم همچنان ثابت قدم باشند و در جایگاههای بالاترایشان را ببینیم و به عزیزانی که از این نمایندگی در جایگاه راهنمای تازه واردین و راهنمای dst قبول شدهاند تبریک عرض مینمایم. دستور جلسه جهانبینی در ورزش است. یکی از مباحث مورد مطرح از اوایل ورود من به کنگره مسأله جهانبینی بوده است. یعنی باید دیدگاه و نگرش من نسبت به خودم، مواد، اطرافیان، جامعه و همه چیز باید تغییر کند. شخصی که در جایگاه تازه واردین است و برای اولین بار ما او را در جایگاه تازه واردین میبینیم و با ما صحبت میکند روزی مصرفکننده بوده است و شاید این مسأله برای ما قابل باور نباشد که شخصی که قبل مصرفکننده بوده است اکنون با این زیبایی با ما حرف میزند و حتی اگر پرخاش هم به او بشود در نهایت آرامش با ما حرف میزند.
بزرگترین دلیل آن هم وجود جهانبینی هست که همیشه در کنگره جاری است. در قسمت ورزش این مسأله بیشتر مورد توجه است. وقتی ورزش میکنیم قند خون پایین میآید و فشار بالا میرود و در این شرایط تصمیمگیری سخت میشود. در چنین زمانی است که شخص نشان میدهد به چه میزان جهانبینی یاد گرفته است. در سیدی استخر وجودی آقایامین میگویند وقتی آب استخر بالا است و شنا میکنی پایت به چیزی گیر نمیکند و راحت شنا میکنی اما وقتی آب استخر پایین میآید و پایت به لنگه کفشها و چیزهای کف استخر میخورد آیا باز هم میتوانی شنا کنی؟ یعنی زمانی که انرژی پایین میآید آیا میتوانی جهانبینی را اجرا کنی؟
یعنی شما در مسابقه هستی، چهار گل هم عقب هستی، شخصی کوری میخواند، جنگ روانی هم راه میاندازد، آیا در این حالت هم میتوانی ادامه دهی؟ در آن لحظه است که نشان میدهد آیا من چیزی یاد گرفتهام یا یاد نگرفتهام. در واقع محیطهای ورزشی برای من محل عمل کردن و عملیاتی کردن آموزشها میشود. معمولاً در پارک در معرض دید جامعه هستیم. مرزبان پارک فدک قم که بودم خیلیها میشنیدم که میگفتند اینهایی که در این سرما برای ورزش اینجا میآیند دیوانه هستند.
دقیقاً در همان ساعت مسافران برای سلامتی ورزش میکردند و نه برای قهرمانی، درست است که قهرمانی و بردن اهمیت دارد اما برای من اولویت سوم یا چهارم است. اگر علم درست زندگی کردن را که در کنگره آموزش دیدهام را رعایت نکنم شاید سنگ روی سنگ بند نشود. شاید گاهی اوقات بابت یک سری مسائل کوچک اتفاق بزرگی بیفتد. کنگره به من یاد داده است که خیلی اوقات بابت مسائل کوچک بخشش داشته باش.
در کنگره خیلی از تیمها از برد تیم دیگر خوشحال میشوند. قبل از کنگره هرگاه سالن میرفتم بعد از مسابقه دعوا بود. در مدرسه هم با اینکه مکان آموزشی بود همیشه بعد از مسابقه دعوا بود. همه ما قهرمان هستیم همین که در پارک شرکت میکنیم یعنی قهرمان هستیم. علم و دانشی که در کنگره میگیریم اگر در پارک نتوانیم اجرایی کنیم در بیرون از کنگره هم نمیتوانیم اجرایی کنیم.
عکس،تایپ و ارسال خبر: مرزبان خبری
نمایندگی دلیجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
۱۳۸