لژیون سردار مختص فقرا

جلسه‌ی یازدهم از دوره‌ی نهم جلسات لژیون سردار کنگره ۶۰؛ نمایندگی رودهن با استادی راهنمای محترم سیگار مسافر یوسف، نگهبانی مسافر یوسف و دبیری مسافر سلیمان با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز چهارشنبه 14 آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ برگزار شد.



خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان یوسف هستم یک مسافر، خدا را شکر می‌کنم که بعد از هشت سال حضور در کنگره، امروز روزی من شد تا استاد لژیون سردار باشم، به این دلیل که استادی لژیون سردار لیاقت می‌خواهد.
جهان‌بینی در کنگره، یعنی دیدن جهان بیرون و درون است، حالا چرا جهان‌بینی در ورزش؟ ورزش بیرون از کنگره برای این است که صرفاً یک مسابقه‌ای بدهیم و ببریم، اما در کنگره به این جهت است که از آن لذت ببرم. در پارک‌ها که وارد می‌شویم، برد با ما است، چون زمانی که مصرف می‌کردیم تا ظهر می‌خوابیدیم، اما بعد از ورود به کنگره، برای اینکه خوابم درست شود و هم برای ورزش، تندرستی و لذتی که در پارک می‌بریم، است و چیزی به نام باخت نداریم، یا می‌بریم یا می‌آموزیم!



اما ربط این موضوع به لژیون سردار؛ سؤالی که در ذهنم بود را بعد از هشت سال و شنیدن صحبت‌های آقای زرکش به دست آوردم که گفتند، بعضی از مسائل را باید تجربه کنید، اگر بخشیدم و تجربه کردم، آن زمان خیلی از مسائل برای من باز می‌شود، یعنی به آن معرفت و علمی که کنگره در اختیار من می‌گذارد، می‌رسم.
آن‌هایی که در لژیون سردار هستند، به آن معرفت و دانش رسیده‌اند که اگر ببخشند، به آن‌ها داده می‌شود، البته به دنبال برگشت مالی نیستند، بلکه بسیاری از مسائل دیگر برای آن‌ها باز می‌شود که برای منی که نمی‌بخشم، خیلی گنگ‌تر است. باور و ایمان است که راه و جهت مرا مشخص می‌کند، ایمان یعنی تجلی نور خداوند در انسان، زمانی نور خداوند در انسان تجلی می‌شود که صفات خداوند در من وجود داشته باشد.



در ابتدای تمام سوره‌های قرآن هم آمده است که اول صفت بخشندگی را بیان می‌کند، بعدازآن می‌گوید، مهربان است.
من انسان برای دو امر به روی زمین آمده‌ام؛ یکی برای آموزش و دیگری به جهت خدمت، بهترین خدمتی که می‌توانم در کنگره داشته باشم، خدمت مالی است. به گفته آقای زرکش، سه چیز در انسان نباید دیده شود؛ اولی خدمت کردن، دومی ثروت و دیگری فقر است. اگر به من راهنما خدمتی داده می‌شود و آن را به سر دیگران بزنم، در ادامه از مسیر خارج می‌شوم و آرامش از من گرفته می‌شود.



لژیون سردار مخصوص پولدارها نیست، بلکه برای فقرا است، آن‌هایی که ستون فقرات مالی آن‌ها شکسته شده است، به هر دلیل اشتباهاتی که در زمان مصرف انجام داده‌ام و مشکلاتی برای خودم ایجاد کرده‌ام، اگر ببخشم، به من داده می‌شود.
میوه‌ای که درخت می‌دهد، خودش از آن استفاده نمی‌کند، بلکه به دیگران می‌بخشد. الگوی من هم طبیعت است که بتوانم ببخشم و این قدرت را در درونم به وجود بیاورم، چون همه‌چیز از درون به بیرون است. اگر بخواهم ازلحاظ مالی و آرامش وضعم خوب شود، باید درونم آباد شود، زمانی که بتوانم ببخشم به آنجا می‌رسم. مثلاً اگر محبتی در درونم نباشد، چگونه می‌توانم محبت را ببخشم؟

عکاس: مسافر علی
تایپ و ویرایش: مسافر غلامرضا
تنظیم و ارسال مسافر علی