ورزش مکمّل درمان اعتیاد

جلسه ششم از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی زاگرس، با استادی راهنما مسافر مجید ، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر علی‌محمد ‌، با دستور جلسه « جهان‌بینی در ورزش » روز سه‌شنبه 13 آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم که توانستم در این جایگاه قرار بگیرم تا آموزش بگیرم. دستور جلسه‌ در مورد جهان‌بینی در ورزش است. ورزش مسئله‌ی بسیار مهمی است و در فرهنگ و آموزه‌های دینی ما هم به ورزش و خصوصاً آموزش در رشته‌های تیراندازی، شنا و اسب‌‌سواری توصیه‌شده است. در کنگره‌ی ۶۰ هم ورزش از جایگاه و اهمیت خاصی برخوردار است چراکه مصرف مواد مخدر باعث ایجاد تخریب و آسيب‌هاي جدی بر سلامت جسم و روان می‌شود. من موقعی که آمدم کنگره دیدم که یکی از پایه‌ها و ارکان اصلی کنگره ۶۰ ورزش است، به چه دلیل؟ به خاطر اینکه درمان اعتیاد در کنگره ۶۰ با درمان سه ضلع مثلث جسم روان و جهان‌بینی صورت می‌پذیرد و ورزش در تمام این اضلاع تأثیر دارد. آقای مهندس دژاکام تأکید می‌کند که رهجو در کنگره ۶۰ بعد از گذشت سه ماه که دارو مصرف می‌کند و روی درمان است و با کنگره آشنایی کامل پیداکرده است باید ورزش کنگره را انجام بدهد، بنابراین ورزش کنگره جزء قوانین و حرمت‌های کنگره است که باید انجام بشود.

ورزش رکن اصلی شادابی و نشاط جسم ما است که در زمان اعتیاد به رخوت و سستی کشیده شده بود. باید حس‌های ما باز شوند و عضلات و ماهیچه‌های ما بیدار و فعال شوند که ورزش در کنار درمان اعتیاد بسیار تأثیرگذار است. می‌گویند عقل سالم و در بدن سالم، جسم وقتی سالم باشد عقل هم کار می‌کند، حس‌ها باز می‌شوند و بدن به تحرک می‌افتد و درحرکت تجربه کسب می‌کند ولی در سکون چیزی تجربه نمی‌کند. ضلع بعدی مثلث درمان، روان است. یک فرد افسرده و پریشان هنگامی‌که به میدان ورزش می‌آید دوپامین و سروتونین در بدنش تولید می‌شود و به نشاط و شادابی می‌رسد. به‌عبارت‌دیگر با درمان جسم روان هم به درمان می‌رسد. ضلع دیگر مثلث درمان جهان‌بینی است، جهان‌بینی یعنی اینکه ما به خودمان آسیب نرسانیم، یعنی دید ما نسبت به زندگی چگونه است...

در ورزش و در مسابقات گروهی و انفرادی ما خیلی چیزها را می‌آموزیم، در مسابقات گروهی مثل فوتبال والیبال و...ما یاد می‌گیرم که نظم را رعایت کنیم، یاد می‌گیریم که قوانینی وجود دارد که باید به آن‌ها احترام بگذاریم، ورزش‌های گروهی ما را اجتماعی می‌کند، یاد می‌گیریم یکی دیگر را در کنار خود تحمل کنیم ورزش گروهی به ما یاد می‌دهد که خشم خود را فروبخوریم، دقیقه همان چیزی که فرد در زمان اعتیاد قادر به کنترل آن نبود و زود عصبانی می‌شد. در ورزش‌های انفرادی ما اعتمادبه‌نفس را یاد می‌گیریم، تنهایی جنگیدن برای پیروزی را یاد می‌گیریم، مستقل بودن را یاد می‌گیریم و همچنین جنگ با نفس را. اگر تا حالا می‌گفتیم نمی‌توانیم اما حالا می‌گوییم می‌توانیم و توانستن را یاد می‌گیریم‌. پشت میز تنیس که قرار می‌گیری خودت هستی و خودت، باید تلاش کنی برای پیروزی؛ و بالاتر از همه در جهان‌بینی ورزش، ما فتوت جوانمردی و گذشت را یاد می‌گیریم. ورزش هدف نیست یک وسیله است برای رسیدن به سلامتی برای رسیدن به جهان‌بینی که در ورزش وجود دارد. ممنونم از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ گزارش: مسافر مظاهر لژیون 7
بارگزاری: مسافر محمد لژیون 8
مسافران کنگره 60 نمایندگی زاگرس