دلنوشته

 "بنام قدرت مطلق الله"

سلام دوستان محمدباقر هستم یک مسافر.
در ابتدا از خداوند سپاسگزارم بابت لحظه به لحظه زندگی‌ام که تمام آن یا تجربه‌هایی بود که باعث خوشنودی من شد یا آموزش‌هایی بود تا یادگرفته باشم که چگونه باید زندگی کنم. دستور جلسه جهان‌بینی در ورزش هم مانند زندگی است، یا بازی را می‌بریم و خاطره‌ای خوب در ذهنمان ثبت می‌شود و یا آموزش می‌گیریم تا نقاط ضعف‌خود را تقویت کنیم که در هر درصورت برنده هستیم. قبل از اینکه با کنگره آشنا شوم همیشه به ورزش علاقه‌مند بودم و سعی می‌کردم تا جایی که می‌توانم از آن لذت ببرم اما فقط زمانی برایم لذت‌بخش بود که برنده بازی بودم و زمانی که برنده نمی‌شدم بسیار آشفته می‌شدم و از درون بهم‌ می‌ریختم، البته در اوایل که وارد کنگره شدم هم زمانی که در پارک فدک بازی  می‌کردم و برنده بازی نبودم، این بهم ریختگی درون من اتفاق می‌افتاد اما در ادامه این آموزش‌های کنگره بود که به من فهماند که اصلا باختی در کار نیست، یا می‌بریم یا می‌آموزیم‌.

وقتی نیم‌نگاهی به گذشته خود می‌اندازم می‌بینم که من همین الان هم برنده هستم، وقتی ساعت ۷صبح در پارک هستم و درکنار برادرانم ورزش می‌کنم یعنی بازی را بردم، وقتی از بازی خود لذت برده و می‌گذارم که دیگران هم از بازی لذت ببرند پس قطعا من بازی را برده‌ام، وقتی با آموزش‌های کنگره به این نقطه‌تفکر رسیده‌ام که اگر داور بازی اشتباه کرد نباید اعتراض کنم و بدانم که داور هم یک انسان است و ممکن‌الخطاست، پس من بازی را برده‌ام، وقتی بعداز پایان بازی و گرفتن آموزش از تیم مقابل، معرکه‌گیری نمی‌کنم و با لبخند به آنها تبریک می‌گویم یعنی من در کنگره یاد گرفته‌ام که باختی وجود ندارد و به این درک رسیده‌ام که چرا دارم ورزش می‌کنم. وقتی به این موضوعات فکر می‌کنم، متوجه این می‌شوم که واقعا باختی در کار نیست و همین‌که لطف خداوند شامل من شده‌است و در این مسیر قرار دارم همیشه برنده هستم.
در انتها از تمامی خدمت‌گزاران کنگره‌۶۰ سپاس‌گزارم بابت تمامی زحماتی که برای من مسافر متحمل شدند تا به این نقطه برسم و امیدوارم با کاربردی کردن آموزش‌های کنگره در زندگی‌ام بتوانم اول برای خودم و بعد برای خانواده‌ام مفید باشم و امیدوارم خداوند اجازه خدمت‌کردن به بنده‌هایش را به من بدهد تا برای جامعه خود نیز مفید باشم.

دلنوشته: مسافر محمد‌باقر لژیون هشتم
ارسال خبر: مسافر اسماعیل