ورزش، مکملی برای درمان اعتیاد

جلسه  هفتم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی خرم‌دشت؛ با استادی اسیسانت محترم مسافر محمد، نگهبانی مسافر باقر و دبیری مسافر احسان، با دستور جلسه   « جهانبینی در ورزش» سه‌شنبه 13 آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
از نگهبان ، مرزبانان و ایجنت شعبه سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه حضور داشته باشم.
از اینکه در این شعبه حضور یافته ام بسیار خوشحال هستم و واقعا انسان ذوق زده می شود وقتی مشاهده می کند که یک نمایندگی دیگر از کنگره ۶۰ به وجود آمده است و این واقعا جای خوشحالی دارد.
در خصوص دستور جلسه که جهانبینی ورزش میباشد ، ما اگر نگاه کنیم از جایی که دانشمندان و پزشکان آمدند تا یک راه حلی را برای اعتیاد پیدا کنند از زمانی که هروئین به عنوان جایگزین تریاک وارد شد تا امروز که ما میبینیم انواع قرص های روانگردان و روش ها و ..... که همه اینها باعث شد که یک سری مصرف کنندگان یا قرصی شوند یا تزریقی شوند که به سبب همین مسئله بزرگان و علما به این نتیجه رسیدند که اعتیاد درمانی ندارد ‌؛ اما با کشفی که آقای مهندس کردند و متد DST و نگاهی که آقای مهندس در همه زوایا به اعتیاد داشتند و اعتیاد را شکافتند ؛ جسم ، روان ، جهانبینی و در کنار آن ها پایه های آموزشی برنامه ریزی کردند تا شخص بیاید و به نقطه درمان واقعی برسد یعنی به نقطه برسد که اثری از آثار اعتیاد در گفتار ، کردار و در چهره او نباشد.
ورزش هم در این بحث به عنوان یک مکملی می باشد که باعث می شود یک سفر اولی کیفیت درمانش بهتر شود و همه ما می دانیم برای کل اعضای کنگره اجباری است که یک رشته ورزشی داشته باشند.
نگاه کنگره این نیست که ما با ورزش اعتیاد را درمان می کنیم ، ورزش یک مکمل است و آن چیزی که شخص را درمان می کند متد DST می باشد.
یک سفر اولی وقتی وارد کنگره میشود بعد از ۳ ماه کم کم شروع به ورزش کردن خواهد کرد و میتواند در یکی از رشته های ورزشی شرکت کند ؛ در واقع به درمان خودش در کنار ورزش ادامه دهد اما یک موضوعی است به نام جهان بینی ورزشی یعنی نگاه من به ورزش چیست؟ من از ورزش چه می خواهم ؟ قطعا یکی از فاکتور های اصلی سلامت ورزش کردن می باشد ، همه ما می دانیم جسم یک ماشین پیشرفته است که خداوند در اختیار من قرار داده است و اگر بهش رسیدگی نکنم چه اتفاقی می افتد؟
اینکه من چطور به این قضیه نگاه می کنم نشان دهنده این است که من در آن ورزش به حال خوش خواهم رسید یا خیر ؛ همانطور که ورزش باعث میشود حال من خوب شود اگر جهانبینی من درست نباشد و وارد یک رشته ورزشی که میشوم بخواهم غر بزنم ، با داور بحث کنم یا فقط به برد و باخت فکر بکنم قطعا از آن حال خوش خبری نیست ؛ اینجاست که جهانبینی کنگره خودش را نشان میدهد که من از ورزش چه چیزی میخواهم.
اگر حال خوب می خواهم ، اگر فقط به دنبال برد نیستم  و اگر برداشت من از ورزش برداشت درستی باشد هیچوقت به هم نخواهم ریخت.
و در نهایت یک شعاری را آقای مهندس مطرح کرده اند که ما یا می بریم یا می آموزیم ؛ باختی در کار نیست . پس قطعا کسانی که ساعت ۶ صبح در پارک حضور دارند برنده هستند.
از اینکه به صحبت های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم

عکس : مسافر حسین
تایپ:مسافر احسان
بارگزاری : مسافر آرمین