دومین جلسه از دوره نهم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی جهانبین شهرکرد؛ به استادی راهنمای محترم مسافر حامد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر عبدالله، با دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» یکشنبه ۱۱ آذر ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان حامد هستم یک مسافر؛
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این اجازه را به من داد تا بتوانم در بین شما عزیزان باشم و خدمتی انجام دهم و بتوانم از تکتک شما آموزش بگیرم. به آقا اسکندر و بچههای کلینیک خوش آمد میگویم. حس و حال امروزم مانند اولین باری است که در جایگاه استادی قرار گرفته بودم، چرا که در آن زمان آقا اسکندر نگهبان جلسه بودند. انشاالله که بتوانم در کنار این استاد عزیز آموزش بگیرم.
دستور جلسه امروز «جهانبینی در ورزش» میباشد. اضلاع مثلث درمان اعتیاد عبارتند از جسم، روان و جهانبینی. یکی از اضلاع بسیار مهم درمان اعتیاد در کنگره، جهانبینی میباشد. جهانبینی طبق تعریف استاد امین یعنی ادراک، دریافت، برداشت و احساسی که ما نسبت به جهان بیرون و جهان درون خود داریم. جناب مهندس جهانبینی را از زاویه دیگری مورد بررسی قرار می دهند و آن این است که ما جهانبینی میآموزیم تا به خودمان آسیبی نرسانیم. بحث جهانبینی شامل همه چیز میباشد و فقط مختص کنگره نیست. نگرش و تفکرات ما نسبت به جهان اطراف و جهان درون خودمان، زندگی ما را میسازد.
بحث را با یک مثال ادامه میدهم. فرض کنید که یک درخت و یک چشمه وسط یک دشت قرار دارند. هر کس با دیدگاه خود به این تصویر نگاه میکند. کسی که مصرف کننده مواد است میگوید عجب مکانی است برای مصرف مواد. کسی که نقاش باشد میگوید عجب منظرهای است برای ترسیم یک نقاشی بسیار زیبا. چوپانی اگر به آن مکان برود، میگوید عجب جایی است برای استراحت و چرای دام و خلاصه هر کس از دیدگاه خود این دشت سرسبز را به شکلی متفاوت از سایرین تفسیر میکند. درخت همان درخت است. چشمه همان چشمه است و دشت نیز همان دشت است. اما مهم این است که جهانبینی درون ما چگونه است که باعث میشود چگونه به این قضیه نگاه کنیم و تفکرات و باورهایی که ما داریم، نسبت به پیرامون خود چگونه باشد. به همین دلیل یکی از اضلاع درمان اعتیاد، جهانبینی میباشد.
اگر ما وارد کنگره شویم ولی باور نداشته باشیم که اعتیاد درمان دارد، هنوز جهانبینی ما درست نشده است. سفر اولیهایی که هنوز در درمان خود مشکل دارند، باید تفکرات و باورهای درونی خود را بررسی کنند. کنگره همان کنگره میباشد اما این که ما نسبت به کنگره چه دریافت و تفکراتی داریم به جهانبینی ما برمیگردد و این است که میتواند ضلع جهانبینی ما را بسازد و تکمیل کننده درمان اعتیاد ما شود.
اما جهانبینی در ورزش یکی به این دلیل است که ما چقدر به ورزش در کنگره اهمیت میدهیم. در بیرون از کنگره میگفتند که ورزش جایگزین اعتیاد میباشد، به دلیل جایگزینی مواد مخدری که انجام میشد. موقع مصرف مواد دوپامین ترشح میشود، هنگام انجام فعالیت ورزشی نیز دوپامین ترشح میشود. اما نتیجه کاملی از این قضیه گرفته نشد. ما در کنگره این باور که ورزش جایگزین اعتیاد است را رد کردهایم و بر این باور هستیم که ورزش مکمل درمان اعتیاد میباشد، به چندین دلیل. اولین دلیل بحث سیستم شبه افیونی بدن میباشد. زمانی که انسان ورزش میکند، هشت نوع از مواد شبه افیونی بدن که ساقط شده بودند دوباره ترشح میشوند. کنگره بر این امر بسیار تأکید دارد، چرا که گفته میشود مواد شبه افیونی درونی باید جایگزین مواد شبه افیونی بیرونی شوند. برای اینکه این سیستم دوبـاره شروع به ترشح کند، باید کار کند و این امر با ورزش در کنگره میسر میشود.
یک سفر اولی بعد از دو الی سه ماه اجازه حضور در پارک و انتخاب یک رشته ورزشی را دارد و به این دلیل است که ابتدا اجازه میدهند کمی بدن به حالت تعادل نسبی برسد و بتواند کمی خود را بازسازی کند تا بعد بتواند وارد عمل شود و بسیار مهم است که حتما یک رشته ورزشی داشته باشند.
دلیل دیگر سلامتی جسم ما میباشد که بارها در این باره صحبت شده است که هیچ چیزی مانند ورزش بدن انسان را زنده نگه نمیدارد. اما ورزش نیز باید به اندازه باشد. برای یک سفر اولی مناسب نیست که سریع به سراغ ورزشهای سنگین و بدنسازی برود، چرا که این کار بسیار خطرناک است و این بدن، بدن قبل از مصرف نیست. باید به مرور زمان این کار صورت بگیرد و به طور کلی متد DST را در ورزش نیز بایستی رعایت کنیم. ابتدا باید سازگاری صورت بگیرد و زمانی که جسم در حالت پایدار قرار گرفت، میتوان شروع به ورزش کرد.
مهمترین مسئلهای که درمورد جهانبینی در ورزش است، این است که ما ورزش را برای بدست آوردن مقام و قهرمانی انجام نمیدهیم. از ورزش پهلوانی در کنگره صحبت میشود. شعار ما در ورزش کنگره این است که هیچگاه باختی در کار نیست، یا میبریم یا آموزش میگیریم. قطعاً هر انسانی از شکست ناراحت میشود و از پیروزی خوشحال و این امر طبیعی است. اما ما با ورزش مثلث درمان و ضلع جهانبینی را تکمیل میکنیم. زمانی که من وارد جلسه میشوم و در زیر یک سقف و در یک محیط آرام آموزش میگیرم، در این شرایط به هم ریختن تعادل در من بسیار کاهش می یابد.
شاید فقط کمی ترس از مشارکت داشته باشم و هیچ اتفاقی نخواهد افتاد که تعادل من به هم بریزد. گاهی اوقات انسان از خوشحالی زیاد نیز جوگیر میشود، ولی در این مکان این اتفاق نیز نمیافتد، چرا که حرمتها رعایت میشود. اما در ورزش شرایط کمی متفاوت است. ممکن است داور اشتباه کند و ما عصبی شویم. ورزشی که باعث شود حال ما خراب شود مد نظر کنگره نمیباشد. ما با آمدن به پارک و انجام فعالیت ورزشی میخواهیم کاری کنیم تا ورزش بتواند مکمل درمان ما باشد. ما بدون ورزش نیز به درمان خواهیم رسید اما با ورزش این درمان خیلی متفاوتتر خواهد بود. خیلی تفاوت است بین کسی که در کنار درمان در ورزش نیز شرکت میکنند با کسانی که حاضر نیستند صبح جمعه از خواب بیدار شوند و به پارک بیایند. اگر میخواهید ورزش کنگره را قضاوت کنید، ابتدا در مورد آن تحقیق کنید و به قول آقای مهندس که میفرمایند: اگر میخواهید چیزی را قضاوت کنید از دید بالاتر به آن نگاه کنید. میخواهید یک کتاب را قضاوت کنید، حداقل یکبار آن کتاب را بخوانید. اگر راهنما از شما میخواهد در ورزش شرکت کنید، دلیل آن را از راهنمای خود بپرسید. به دستور جلساتی مثل امروز با دقت گوش دهید تا بفهمیم که چرا ورزش برای ما مهم میباشد.
در آخر باید بگویم که ما در ورزش کنگره به دنبال یادگیری احترام گذاشتن میباشیم، به دنبال این هستیم که در شرایط سخت و زمانی که از تعادل خارج میشویم، بتوانیم خودمان را کنترل کنیم. زمانی که بتوانیم این موارد را تمرین و تکرار کنیم و بتوانیم خودمان را کنترل کنیم، کوتاه بیاییم و عصبی نشویم. اگر در زندگی نیز هر مشکلی پیش آید که بتواند ما را به هم بریزد، به راحتی بتوانیم از کنارش بگذریم و آن حال خوب که مهمترین مسئله است را خراب نکینم. انشاالله که بتوانیم روز به روز به اهدافی در کنگره داریم دست پیدا کنیم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.
نگارنده: مسافر مسعود لژیون ۷
ویراستار: مسافر بهزاد لژیون ۷
عکاس: مسافر امین لژیون ۱۸
تنظیم: مسافر وحید لژیون ۱۸
ارسال: مرزبان خبری مسافر ایمان
نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران
- تعداد بازدید از این مطلب :
503