«به نام قدرت مطلق الله»
جهان بینی در ورزش این‌گونه است که ما برای سلامتی، تعادل و سپاسگزاری از قدرت مطلق ورزش می‌کنیم. ورزش می‌کنیم تا ثابت کنیم که درمان شده‌ایم، اعتیاد درمان قطعی دارد. فوتبال، والیبال و تمامی ورزش‌های کنگره ۶۰ را می‌شود در نهایت ادب و احترام بازی کرد.
ما ورزش می‌کنیم که سالم باشیم. آقای مهندس به ما آموختند که اگر نمی‌خواهید برای بیماری یا بیمارستان هزینه کنید، برای ورزش هزینه کنید و وقت بگذارید. شخصی که چندین سال مصرف‌کننده مواد مخدر بوده، تمام ماهیچه‌ها و سیستم‌های بدنش به خواب رفته است؛ حالا بعد از درمان باید این خواب رفتگی‌های بدنش را هم درمان و بیدار کند که با استفاده از ورزش به روش تدریجی امکان‌پذیر است.
آقای مهندس می‌فرمایند: «در بدن انسان وقتی که ورزش می‌کند؛ مواد شبه‌افیونی مانند دینورفین، اندورفین، انکفالین، سروتونین و دوپامین به میزان کافی ترشح می‌شود، سرحال و قبراق است و برای تمام زندگی‌اش برنامه دارد ولی وقتی ورزش نمی‌کند چه آقا و چه خانم، هیچ برنامه‌ای برای زندگی‌اش ندارد.»
شما اگر لوله خانه‌تان بپوسد فوری به آن رسیدگی می‌کنید، آیا به جسم خود هم می‌رسید؟ خانه اصلی ما همین جسم ما است. ما در این خانه، در این شهر، در این ماشین و در این جسم زندگی می‌کنیم و باید آن را قبراق و مرتب نگه داریم.
سال‌ها نمی‌فهمیدیم با عرق، تریاک، شیره و غیره نابودش کردیم حالا به آن بدهکار هستیم؛ باید جسم خود را با ورزش‌کردن محکم و قوی کنیم. هدف ما از ورزش برد و باخت نیست، ما منکر اهمیت و لذت برنده شدن در یک مسابقه نیستیم مسئله‌ای که برای ما مهم است؛ بهای بردن است. بردن به هر قیمت، هدف ما نیست، ما بها و ارزش برد و باخت را می‌دانیم و بر همین اساس ورزش می‌کنیم.
ممکن است خیلی‌ها بهای برنده شدن را ندانند و برای رسیدن به آن، دست به هرکاری بزنند اما ما برای برنده شدن دست به هر کاری نمی‌زنیم اصول، قوانین، حرمت‌ها، ادب و احترام را برای بردن، زیر پا نمی‌گذاریم. جهان‌بینی ورزشی ما چنین است و ما ورزش را این‌گونه می‌بینیم.
نویسنده: همسفرسولماز رهجوی راهنما همسفر ستاره (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
59