پارکهای کنگره، فضایی آرام و فرح‌بخش

جلسه سوم از دوره هیجدهم، از کارگاه‌های آموزشی، خصوصی، کنگره۶۰، نمایندگی قیدار، با استادی مسافر علی، با نگهبانی مسافر حامد و با دبیری مسافر مجید، با دستور جلسه" جهان‌بینی در ورزش" در روز یک‌شنبه ۱۱ آذر ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان علی هستم یک مسافر، قبل از اینکه در مورد دستور جلسه صحبت کنم، تشکر می‌کنم از ایجنت محترم نمایندگی و گروه مرزبانی و راهنمای عزیزم آقا امیرهوشنگ که اجازه دادند من برای اولین بار این‌ جایگاه را تجربه کنم و آموزش بگیرم.
و اما در مورد دستور جلسه این هفته که *جهان‌بینی در ورزش* است، باید عرض کنم، همانگونه که در جزوه جهان‌بینی آمده است، جهان‌بینی یعنی: آنچه ما نسبت به کل هستی  و جهان درون و برون ادراک، احساس و برداشت می‌نمائیم. این تعریف درستی است که از جهان بینی شنیده‌ایم. دیدن جهان با تمام محتویاتش، نگرش ما به هستی و نگرش ما به مسائل روزمره، نحوه برخورد ما با اتفاقات پیش آمده و نحوه تعامل ما با طبیعت و انسان‌های اطراف و‌حتی نحوه تعامل ما با بستگان و آشنایان، تحت عنوان جهان‌بینی تعریف می‌شود.
اگر به صحبت‌های جناب مهندس در چهارشنبه گذشته را گوش داده باشیم، ایشان در قسمتی از سخنانشان فرمودند: همین که ما ساعت ۶ و ۷ از خواب بیدار می‌شویم و به همراه خانواده و با انرژی بالا در پارک‌های تعیین‌شده حاضر می‌شویم، این نشان‌دهنده موفقیت و پیروزی ماست و نشان می‌دهد که ما بردیم.
به عنوان نمونه، اگر یک روز جمعه در پارک طالقانی تهران حضور داشته باشید، متوجه عظمت این کار می‌شویم. حضور هزاران ورزشکار، در قالب تیم‌های ورزشی، در پارک طالقانی جمع می‌شوند و در یک فضای آرام و فرح‌بخش به فعالیت‌های ورزشی می‌پردازند. کوچکترین برخوردی بین بازیکنان تیم‌ها، دیده نمی‌شود. هیچ بازیکنی به تصمیم داوری، اعتراض نمی‌کند و هیچ‌کس به دیگری کوچکترین صدمه‌ای نمی‌زند.
قانونی که در کنگره وجود دارد، این است که یک سفر اولی، وقتی سفر خود را شروع می‌کند و سه ماه از سفر اول که می‌گذرد، مجوز حضور در پارک را دریافت می‌کند و می‌تواند در فعالیت‌های ورزشی پارک شرکت نماید و یک رشته ورزشی را به عنوان رشته تخصصی خود در کنگره، معرفی نماید. در طول سفر اول و دوم باید به صورت مرتب در این رشته ورزشی تمرین و فعالیت کند.
در کنگره ۶۰، چهارده رشته ورزشی وجود دارد، از جمله فوتبال، والیبال، دارت، باستانی، شنا، بدمینتون، راگبی، تیرو کمان و غیره...
من خودم قبل از اینکه وارد کنگره شوم، هیچ اطلاعی از جهان‌بینی نداشتم. تعریف درست و حسابی از جهان‌بینی هم وجود نداشت. جهان بینی در ورزش را هم نمی‌دانستیم. وقتی با بچه‌های محله بازی می‌کردیم، مدام با هم درگیر می‌شدیم و به خاطر ندانستن قواعد بازی، همدیگر را می‌رنجاندیم. با پوتین‌های سنگین به ساق پای هم محلی‌ها می‌کوبیدیم و باعث زخمی شدن دوستان خود می‌شدیم. گاهی وقت‌ها از ترس زخمی‌شدن، مرا بازی نمی‌دادند. اما امروز متوجه شدم که در تمام امورات زندگی نقش جهان‌بینی بسیار پررنگ است و برای لذت بردن از ورزش باید طبق قواعد و قوانین بازی باید عمل کرد و هدف از ورزش کردن را فهمیدیم و برای سلامتی و آرامش ورزش می‌کنیم. متشکرم که توجه کردید.

تهیه گزارش: مرزبان خبری