با ورود به کنگره دیگر احساس تنهایی نداشتم

به نام قدرت مطلق الله

مشارکت مکتوب مسافر مرتضی راهنمای محترم مسافر وحید در باب دستور جلسه هفتگی "جهانبینی در ورزش"

سلام دوستان مرتضی هستم یک مسافر با هفت سال تخریب وارد کنگره شدم آخرین آنتی ایکس مصرفی تریاک کشیدنی مدت ۶ ماهه که سفر می‌کنم به متد DST داروی درمان شربت OT به مدد و راهنمایی راهنما وحید آقا از لژیون ۱۸ شعبه فردوسی مشهد ورزش در کنگره بدمینتون والیبال TDS در حال مصرفی0/4 cc

عزیزانی که وقت می‌گذارند و این دل نوشته رو می‌خوانند صمیمانه سپاس گذارم. خیلی خوشحالم و شاکر خداوند که این موهبت به من داده‌شده تا خدمتی بکنم. پس با تمام وجودم سعی می‌کنم بهترین خودم رو بگذارم و از تک‌تک
آشنایی من با کنگره ۶۰ از پارک نیلوفر آبی بود. قبل از اینکه مصرف‌کننده مواد بشوم، ورزش را خیلی دوست داشتم و خیلی از اوقات در حال ورزش کردن بودم. خیلی هم لذت می‌بردم. لذت بی‌نظیری که دقیقاً یادم نیست کی فراموشش کردم.
من مصرفم تریاک کشیدنی بود. خیلی خوب یادم است، اواخر مصرفم در حال دود گرفتن اشک می‌ریختم و نمی‌دانستم باید چه‌کار کنم. دلم برای پسرم خیلی تنگ‌شده بود. ولی خودم، خودم را محروم کرده بودم از خیلی چیزها یا بهتر است بگویم خودم و مواد.
بگذارید از جمعه‌ای بگویم که با موتورم توی اسنپ در حال کار بودم و به‌اندازه پول موادم کارکرده بودم و دیگر خیالم راحت بود.
از کنار فنس پارک نیلوفر در حال عبور بودم که چشمم خورد به عزیزانی که در حال بازی هستند و یک‌دفعه دلم خواست منم بازی کنم. موتورم را قفل کردم و آمدم داخل فنس. یک‌گوشه ایستادم و بازی دوستان را نگاه می‌کردم. ازآنجایی‌که من اصلاً آدم کم‌رویی نیستم، پرسیدم منم بازی کنم؟ و آن دوستان هم به من اجازه بازی دادند. تازه بعداز بازی به من چایی هم دادند و در انتها همدیگر را بغل هم کردیم. آن موقع شاید تقریباً ۲ سال بود که کسی را بغل نکرده بودم. خیلی حس خوبی داشت. دیگر احساس تنهایی نداشتم.
خلاصه من از آن هفته به بعد، هر هفته جمعه‌ها می‌آمدم پارک نیلوفر آبی و کلی دوست پیداکرده بودم. باراهنمایی همان دوستان فهمیدم نزدیک جایی که زندگی می‌کنم شعبه فردوسی مشهد کنگره ۶۰ هست که به افرادی مثل من کمک می‌کنند تا درمان بشویم. از همه‌شان ممنونم که آنجا بودند و من را راهنمایی کردند.

تنظیم و ارسال: مسافر محمدجواد لژیون هفدهم