عقل سالم در بدن سالم

در ابتدا به تمام خدمتگزاران بی‌ادعای کنگره ۶۰ عرض خداقوت دارم. اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق ما عبارت «عقل سالم در بدن سالم» را شنیده‌ایم؛ همین عبارت برای مفهوم جهان‌بینی ورزش کافی است. همه ما به خاطر داریم در دوران قبل از مدرسه، دبیرستان و دانشگاه ساعاتی در هفته به برنامه ورزش اختصاص داده می‌شد، چرا؟ چرا الان نیز در کنگره برای مسافر و همسفر یک روز در هفته به امر ورزش اختصاص‌داده‌شده و جزء قوانین کنگره است؟ به دلیل اینکه ورزش به‌تنهایی دارای جهان‌بینی خاص خود است که در رشد جسمی و روحی فرد تأثیر به سزایی دارد و تمام ابعاد زندگی فرد متأثر از ورزش می‌شود؛ خصوصاً ورزش حرفه‌ای در یک‌ رشته خاص.

حال اگر بخواهم جهان‌بینی ورزش را مورد بررسی قرار دهم باید ابتدا چند خصوصیت که نتیجه تأثیر ورزش بر ورزشکاران است را برایتان نام ببرم و مختصر توضیحی بابت هر یک از آنها داشته باشم.

1) اعتمادبه‌نفس: یک ورزشکار موفق ذاتاً اعتماد به نفسِ بالایی دارد و معتقد است که پیروز خواهد شد. 2) انگیزه داشتن: ورزشکار با عملکرد بالا بر تمایل به بهتر بودن از حریفش و حتی بهترین خودش انگیزه دارد. او هنگام کار بر روی مهارت‌ها و تمرکز بر اهدافش صبور هست و پشتکار دارد. 3) خویش انضباطی: ورزشکار می‌داند که موفقیت در یک شب به دست نمی‌آید. انضباط شخصی دارد تا در جلسات تمرینی صبح زود شرکت کند. فعالیت‌های اجتماعی را در ازای تمرین بیشتر قربانی می‌کند تا به واسطه عضلات دردناک و خستگی مفرط به قدرت برسد. همچنین در مورد رژیم غذایی خود نظم و انضباط را رعایت می‌کند و مطمئن می‌شود که بدنش را فقط با مواد مغذی مفید تغذیه می‌کند.

4) خوش‌بینی: یک ورزشکار موفق باید باور داشته باشد که برنده می‌شود و حتی هنگام مواجهه با سختی‌ها نگرش مثبتش را حفظ می‌کند. 5) پذیرش انتقاد: اگر کسی جنبه پذیرش انتقاد سازنده را نداشته باشد، چگونه می‌تواند پیشرفت کند؟ ورزشکار درک می‌کند که آموزش‌پذیری مهم است؛ پس اشتباهاتش را می‌پذیرد و از آن‌ها درس می‌گیرد. 5) حفظ آرامش در زمان استرس: ورزشکار به طور معمول با منابع نامحدود استرس سروکار دارد؛ از تحت‌فشار بودن برای عملکرد خوب در طول مسابقه یا تمرین گرفته تا استرس ناشی از شکست در مسابقه، آسیب‌دیدگی یا تلاش برای تسلط بر یک مهارت. استرس بخشی از زندگی روزمره یک ورزشکار است. یک ورزشکار موفق می‌تواند در شرایط استرس و فشار عملکرد خوبی داشته باشد و همچنان پیروز میدان باشد.

6) تاب‌آوری: باخت فقط یک واقعیت ورزشکار بودن است. وقفه در پیشرفت و شکست رخ می‌دهد و یک ورزشکار اگر انعطاف‌پذیر نباشد به موفقیت نمی‌رسد. 7) فروتنی: ورزشکار فروتن می‌ماند. وقتی مرتکب اشتباهی می‌شود، به‌جای بهانه‌آوردن، آن را تصدیق کرده و می‌پذیرد. از طرفی ورزشکار موفق و متواضع، انتظار تمجید و ستایش ندارد. ورزشکاران استثنایی وقتی موفق می‌شوند، آن تشویق و تمجید را به هم‌تیمی‌ها و کادر مربیگری‌شان تقدیم می‌کنند. 8) اشتیاق: ورزشکار قطعاً از انجام ورزشی که در آن فعالیت دارد لذت می‌برد و به آن علاقه‌مند است. ورزشکاری که به ورزشش علاقه‌مند است، احتمال موفقیت بیشتری دارد. به عشق آن ورزش غذا می‌خورد، می‌خوابد و آن را همچون نفس به درون می‌کشد؛ بنابراین، برای داشتن بهترین عملکرد و رسیدن به بهترین سطح هیجان‌زده هست.

نکته بسیار تأمل‌برانگیز این است که رعایت و توجه به اهمیت اخلاق در ورزش می‌تواند اخلاقیات را در زمینه‌های دیگر مثل کمک به افراد نیازمند، ایجاد اعتماد، احترام به کرامت انسانی و رفتار یکسان با دیگران ترویج دهد. علاوه بر این ورزش می‌تواند کارگروهی را کم‌کم به افراد یاد دهد و درس‌هایی درباره پشتکار و صداقت به شما بیاموزد. در یونان باستان، ورزش دومیدانی به‌عنوان ابزاری مهم در ساختن شخصیت در نظر گرفته می‌شد که مشوق نظم، همکاری و مسئولیت‌پذیری بود. ورزش بدون اخلاق با این ارزش‌ها سازگار نیست.

اکنون که با خصوصیات تأثیر ورزش آشنا شدیم، متوجه می‌شویم که چرا ورزش برای اعضا کنگره ضروری است و چه‌بسا یکی از مهم‌ترین ارکان درمان و رهایی است؛ پس ما به‌عنوان همسفر باید روحیه ورزش را در خود و مسافر خود تقویت کنیم تا به آنچه باید دست یابیم.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی لویی پاستور