جلسه پنجم از دوره سوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدیپور قم با استادی مسافر جلال، نگهبانی مسافر حمید و دبیری راهنما مسافر حمید با دستور «جهانبینی در ورزش» روز یکشنبه مورخ ۱۱ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.
سخنان استاد:
در ابتدا شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که اجازه خدمت در کنگره 60 را به من داد تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. از دبیر و دوستانی که نوشتارها را قرائت کردند تشکر میکنم و در راس از جناب مهندس که این بستر را برای من فراهم کرد تا امروز روی صندلی بنشینم و درباره جهانبینی و ورزش صحبت کنم. در گذشته این ساعات اوج مصرف مواد من بود و اگر اکنون در این جایگاه هستم به خاطر قدرت خدا و آموزشهای کنگره 60 است، همچنین از ایجنت محترم و گروه مرزبانی و راهنمای محترم آقا مهدی و آقا اسماعیل تشکر میکنم که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند.
دستور جلسه جهانبینی در ورزش؛ ما باید اول بدانیم که جهانبینی چیست و چرا در کنگره روی آن کار میکنیم، معانی مختلفی از این کلمه برداشت میشود، در ابتدا که به کنگره 60 آمده بودم تصور میکردم اگر همهچیز خیلی خوب و گل و بلبل باشد، یعنی جهانبینی. فکر میکردم همیشه باید در ایدهآلترین حالت ممکن باشم و حالم خوب باشد. اما معنای جهانبینی را در کنگره به نوع دیگری به ما آموزش میدهند، کنگره 60 به ما میگوید قرار نیست همیشه حالمان خوب باشد، زیرا ممکن است روزهایی بیایند که حالمان خوب نباشد، ممکن است حادثهای برایمان پیش بیاید. در کنگره 60 به من آموزش میدهند که چگونه با مسائل در زندگی خود مقابله کنم، این برعکس تصورات قبلی من بود. در زندگی روزمره ممکن است مشکلاتی رخ دهد که قابل پیشبینی نباشد، برای مثال شخصی پشت سرم شروع به بوق زدن کند، من آموختهام که گاهی باید رها کنم و قدرت رها کردن را داشته باشم، این برایم سخت است اما اگر قدرتش را پیدا کنم گامی به سمت جهانبینی برداشتهام. جهانبینی در کنگره به این شکل است، اما با جهانبینی در ورزش متفاوت است. زیرا در ورزش من وسط معرکه قرار میگیرم و همه دوست دارند برنده شوند و خودشان را نشان بدهند. اما در طول تاریخ اگر دقت کرده باشید تمام انسانهایی که در عرصه ورزش اسمشان ماندگار است به خاطر آن جام قهرمانی نبودهاند، به خاطر قهرمانیهایی که در فینال داشتهاند نیز نبوده است، زیرا کسانی بودهاند که ۱۰ برابر قهرمانجهان تختی جام و مدال آوردهاند یا ۲۰ برابر بیشتر از پوریای ولی مدال آوردهاند، اما اسمی از آنها در تاریخ نیست.
وقتی صحبت از الگوی ورزشی میشود اسم این عزیزان را میآورند زیرا جهان پهلوان تختی و پوریای ولی به جهانبینی رسیده بودند و قدرت رها کردن را یاد گرفته بودند. مواقعی که فوتبال بازی میکرد، به خاطر یک خطا به هم میریختم. چند سال پیش در مسابقات سردار بودم و با خود گفتم هر طور که شده باید تمام تلاش خود را بکنم که به قهرمانی برسیم و قهرمان شدیم، در بازی فینال با تیم آقای فهیمی بازی داشتیم، اما وقتی پیروز شدیم برد را در چهره آقای فهیمی دیدم، واقعاً میخواستم مدال را به گردن آقای فهیمی بیندازم. در کنگره 60 به من آموزش میدهند که جلال، اگر بتوانی در کنار ورزشی که انجام میدهی، کسی که در کنار تو مشغول بازی است، از بازی لذت ببرد و به برد یا باخت توجه نکنی، یعنی یک قدم به سمت جهانبینی برداشتهای. امیدوارم که بتوانم در کنگره 60 ماندگار باشم و آموزشها را بگیرم و به جهانبینی که کنگره 60 برایم میخواهد برسم.
تهیه و تنظیم: گروه سایت مسافران
- تعداد بازدید از این مطلب :
68