دستور جلسه این هفته جهان‌بینی در ورزش است. هر فردی که به‌عنوان همسفر یا مسافر وارد کنگره می‌شود بعد از گذشت مدتی؛ باید یک‌رشته ورزشی انتخاب کند که در پارک‌های مربوطه در روز جمعه به‌صورت تفریحی یا مسابقات که بین شعب کنگره برگزار می‌شود، شرکت کند. هدف از ورزش در کنگره ابتدا به‌عنوان یک مکمل درمان برای اعتیاد شروع شد؛ ولی در ادامه خیلی چیزها تغییر کرد.
وقتی همسفر یک‌رشته ورزشی را انتخاب می‌کند و در پارک حضور پیدا می‌کند خیلی چیزها را آموزش می‌بینی، مهم‌ترین آنکه همه می‌دانیم هدف در مسابقات بردوباخت نیست، مهم این است که ما در جمع حضور داشته باشیم و از فضای پرانرژی، شاد و کنار هم بودن لذت ببریم و نتیجه را آن قدر برای خودمان مهم و بزرگ نکنیم که اگر باختی بود ما را اذیت کند. ما یاد گرفتیم که به بهترین شکل کنار هم قرار بگیریم.
در ابتدا یک ورزش را به‌صورت مبتدی شروع می‌کنیم و به‌صورت آماتور پیش می‌رویم و کم‌کم در آن رشته تجربه کسب می‌کنیم و حرفه‌ای می‌شویم. جهان‌بینی در کنگره از پایه‌های اصلی رشد، تغییر، تبدیل و ترخیص است، فرقی نمی‌کند که در امور زندگی، کار، برخورد با اطرافیان، فامیل یا دوستان باشد یا به‌عنوان یک ورزشکار در رفتار و برخورد با هم‌تیمی‌های خود یا رقبا که چه رفتار و چه برخوردی داشته باشی، بسیار مهم است که اطلاعات و آگاهی خود را در زمینه‌های جهان‌بینی بالا ببریم و تغییرات خوبی داشته باشیم.
به اصل موضوع ورزش‌کردن به‌خوبی فکر کنیم و نتیجه‌گیری کنیم که هدف ما از این ورزش‌کردن چیست؟ آیا فقط بردوباخت است؟ آیا نشان‌دادن و مطرح‌کردن خودمان است؟ آیا سلامتی، شادی یا نشاط است؟ آیا در کنار هم بودن است یا وقت تلف کردن؟ اگر هدف مشخص شود و من بدانم که برای چه قرار است ورزش کنم و چقدر باید برای آن زمان بگذارم، دید من عوض خواهد شد و باانگیزه‌تر در پارک حضور پیدا می‌کنم.
در کنگره وقتی که از طرف جناب مهندس فرمان صادر شد که هر شخصی؛ باید یک ورزش انتخاب کند، من به‌عنوان یک رهجو باید بگویم چشم. بگوید صبح زود باید در پارک طالقانی حضور داشته باشیم، بگویم چشم یا باید یک‌رشته ورزشی یاد بگیرم و رشد کنم، بگویم چشم. باید در جایگاه‌های خدمات ورزشی در پارک قرار بگیرم مثل ورزشبانی، نگهبانی یا هر خدمتی که مربوط به ورزش کنگره است، بگویم چشم.
اگر این تغییرات در من شکل گرفت و با جان‌ودل این خدمات را انجام دادم و گامی کوچک در اهداف کنگره برداشتم آن زمان می‌توانم بگویم جهان‌بینی در ورزش را متوجه شده‌ام و در حد توان اجرا کرده‌ام؛ اما اگر بی‌تفاوت به وظایفم فقط گهگاهی در پارک حضور پیدا کنم و بروم و برایم فرقی نکند که هدف از ایجاد این فضا چیست و اگر مثل سابق همان انسان بی‌تحرک، بی‌حوصله و یک جورایی بی‌اعصاب باشم؛ پس تغییری در من حاصل نشده است؛ پس جای تفکر دارد که نگرش خود را عوض کنم و رفتار و دید خودم را نسبت به ورزش و جهان‌بینی ورزش تغییر دهم.
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر بهناز (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر شراره رهجوی راهنما همسفر بهناز (لژیون دوازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
نمایندگی همسفران شمس
- تعداد بازدید از این مطلب :
70