صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است

سلام دوستان سینا هستم مسافر، خداوند نعمت های بسیار زیادی را در اختیار انسان گذاشته است، وقتی آنها را مرور می کنیم متوجه می شویم که چقدر انسان در میان موجودات از شان و منزلت بالایی برخوردار است.

اگر انسان خوب تفکر کند متوجه می شود که همه موهبت های خدا به ظاهر و در صور آشکار نیست.

چیزی که انسان را از دیگر موجودات متمایز کرده است، ویژگی اختیار انسان است و تنها انسان است که می‌تواند با این ویژگی بر سرنوشتش اختیار کامل داشته باشد.

گرگ محکوم است به درنده بودن، زغال محکوم است به سیاهی ولی به نظر شما آیا انسانی که درگذشته به صفت ناپسندی همچون اعتیاد دچار شده دیگر کارش تمام است و باید تا آخر عمرش این صفت را با خود به دوش بکشد؟

یا چه تضمینی وجود دارد انسانی که تمام عمر خود را به عبادت و در مسیر ارزش‌ها مشغول بوده، در آینده فریب نیروهای اهریمنی را نخورد و از مسیر خارج نشود؟

جواب این سؤال را می‌توان در وادی دهم یافت، یعنی صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است.

و این ویژگی به عقیده من از برترین موهبت‌هایی است که خداوند به انسان داده است و درک این ویژگی می‌تواند زندگی انسان را زیرورو کند.

ممنون از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید.

مشارکت مکتوب: مسافر سینا
مسافر سینا لژیون چهارم
تایپ، تنظیم و ارسال: مسافر سینا
تهیه: مرزبان خبری مسافر رحیم
مسافران نمایندگی چالوس