بر‌اساس اختیار می‌توانیم زندگی خود را تغییر دهیم

مشارکت همسفر فرزانه:
در جهت الهی بودن؛ یعنی در جهت مثبت حرکت کردن؛ یعنی کسی که مردم دوستش دارند. کسانی که در جهت الهی حرکت می‌کنند، رشد می‌کنند و آنانی که سرپیچی می‌کنند، بی‌نصیب و بی‌بهره‌اند.
چه قانون زیبایی در مورد انسان در این وادی گفته می‌شود و آن هم اینکه صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است‌؛ یعنی اگر بدی کرده‌ای می‌توانی خوب باشی و برعکس. این قانون تا بی‌نهایت‌، تا انتهای اعداد و هستی ادامه دارد؛ چون ما همیشه با هستی هستیم.
بزرگترین معجزه حیات، خود حیات است‌‌. همین بودن ما است که نشان می دهد فقط برای بهشت و جهنم نیامده‌ایم.
در هستی سه مؤلفه وجود دارد که جهان زمینی بدون آن‌ها مفهومی ندارد و در ساختار جهان‌های دیگر نقش خیلی مهمی دارد. نور که فرمان می‌دهد و لطیف‌ترین چیزی‌ است که در جهان وجود دارد. صوت؛ مانند مخابرات ارتباط بین جهان هستی را فراهم می‌کند. اگر صوت نبود، حیات، اتصال و کلام نبود و سکوت محض بود. حس‌؛ اولین نیرویی است که قوه عقل را به کار می‌اندازد، حس مانند خداوند است، قابل دیدن نیست و پیام‌های نور و صوت را دریافت می‌کند. حس وقتی آرام باشد به انسان شادی و شعف می‌دهد؛ مانند حس یاری رساندن و دوستی.
اگر انسان از پنج حس بگذرد، می‌تواند وارد فاز دیگری شود؛ مثل حس دریافت تقوا، شنیدن صدای روح القدس؛ ولی افسوس که حس ما تغییر کرده است و به‌واسطه جهل خودمان به حس‌های بد تبدیل شده است.
در هستی نیرو‌‌های منفی و مثبت وجود دارد که هر‌کدام تلاش می‌کنند، یاران خود را افزایش دهند. برای تغییر صفات گذشته باید حس تغییر کند و برای تغییر حس باید پالایش کنیم.
عشق؛ یعنی تمام هستی را دوست داشته باشیم نه فرد خاص یا چیز خاصی را.
درسی که من از وادی دهم گرفتم این است که بتوانم تمام هستی را دوست داشته باشم. این از آرزوها یا بهتر بگویم هدف‌هایم است؛ ولی گاهی موفق نبودم و رفتار بعضی‌ها مرا به‌هم ریخته و متنفر می‌کرد؛ مثلاً یکی از افراد فامیل باعث رنجشم می‌شد و هر‌‌قدر حساس‌تر می‌شدم این رنجش بیشتر پیش می‌آمد. تا با آموزش‌های کنگره، یاد گرفتم رفتار‌های او از روی ناآگاهی است و توانستم با همه ویژگی‌هایی که دارد، رفتار‌هایش را بپذیرم و دوستش داشته باشم و این، آرامش را در زندگی‌ام زیاد کرد.

مشارکت همسفر مرضیه:
وادی دهم می‌گوید؛ انسان‌ها می‌توانند در هر نقطه‌ای که قرار دارند، خواه مثبت و خواه منفی تغییر کنند؛ حتی گناهکارترین انسان‌ها هم می‌توانند روزی به انسان خوب تبدیل شوند. نباید با گفتن این که گناهکاریم، جایمان در جهنم است، دیگر فایده ندارد و خدا ما را دوست ندارد، ناامید شویم؛ چون ما انسان‌ها جاری هستیم و صفت گذشته در ما صادق نیست. باز هم به دلیل جاری بودن نباید به خود مغرور شویم و بگوییم غیبت نمی‌‌کنیم، انسان خوبی هستیم و حرف‌هایی از این حیث‌، که همه سبب سقوط ما می‌گردد. به‌خاطر جاری بودن، ممکن است از بهشت به جهنم، یا از جهنم به بهشت برویم‌. همه چیز در این جهان در حرکت است.
ما انسان‌ها چیزی نیستیم، اگر‌ می‌خواهیم شخص مهمی شویم و به جایی برسیم باید تلاش کنیم تا آن جایگاه را به دست آوریم. اگر ما انسان‌ها از ابتدا از نعمت‌هایی که خداوند به ما عطا کرده تشکر کردیم و قدردان بودیم، چیز‌هایی هم که برای آن تلاش کرده‌ایم و به دست آوردیم را قدر می‌دانیم. متأسفانه انسان‌ها برای پول، ثروت و برای اینکه به چشم دیگران خوب بیایند، خیلی چیزها را زیر پا گذاشتند و از یاد خدا غافل شدند، همچنین در جهل و نادانی خودشان غوطه‌ور شدند. انسانیت را از یاد برده‌ایم‌ و به جای اینکه از داشته‌ها لذت ببریم و شکرگزار باشیم، با کینه و نفرت، پیمان‌شکنی کردیم و سر خودمان را گرم زندگی دروغین خود کردیم‌، غافل از این که این زندگی نیست، زنده بودنی است که ناشی از کار‌های اشتباه خودمان بوده است و نتیجه آن بر‌خلاف نظر و میل ماست‌. اگر خوب به کار‌های خود فکر کنیم، می‌‌بینیم این همان است که خود به خود کرده‌ایم‌.

مشارکت همسفر زهرا:
وادی دهم به ما می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.
صفت؛ ویژگی و یا خاصیت هر چیزی است.
این وادی به من می‌آموزد که هیچ چیز در هستی و طبیعت در حال سکون و توقف وجود ندارد. زندگی و هستی بسان رودخانه‌ای عظیم و زیبا در جریان است. به این صورت که در طی سالیان زندگی خود، بسیاری از ویژگی‌ها و خصلت‌ها را در وجود خود به وجود آورده‌ایم، بعضی زشت و ناپسند و بعضی خوب و زیبا هستند. حال با تمام این اوصاف نباید ناامید باشیم که من فلان کار ضدارزش را انجام داده‌ام و محکوم به باقی ماندن در آن هستم‌ یا اینکه شخصی هستم با موقعیت اجتماعی خوب و عالی‌‌‌ و بگویم همیشه در همین حال می‌مانم. خداوند به انسان اختیار داده‌است و . هیچ تضمینی وجود ندارد که فردی بعد از سال‌ها خوب بماند یا تا آخر عمر بد بماند‌. قدما معتقد بودند چهار عنصر؛ آب، باد، خاک و آتش، هستی را به وجود آورده است؛ اما سه مؤلفه‌ نور، صوت و حس هم وجود دارد که هستی بدون آن‌ها هیچ معنایی ندارد.

نور؛ لطیف‌ترین چیزی است که ما در جهان خود قادریم تنها طیفی از آن را مشاهده نماییم. در مورد صوت هم در واقع اگر صوت نبود زندگی و حیات نبود، در اصل سکوت محض بود. حس؛ اولین نیروی به کار انداختن قوه عقل است. زمانی که حس، خوب کار کند و آرام باشد، عقل هم خوب کار می‌کند. همچنین اگر حس ما خوب کار کند، ارزش‌ها و خوبی‌ها را جذب می‌کنیم و اگر زشتی‌ها را جذب کند همان را نیز منتشر خواهد کرد؛ پس برای تغییر حس در جهت ارزش‌ها، باید تصفیه و پالایش انجام شود تا به تفکر سالم برسیم. با تفکر سالم است که به عشق سالم خواهیم رسید و چقدر این وادی مرا به یاد این شعر می اندازد که؛ در ناامیدی بسی امید است، پایان شب سیه سپید است.
اکنون که بیماری اعتیاد از زندگی من و مسافرم کنار رفته‌است به رحمت و لطف خداوند، ایمان دارم که می‌توانم تمامی ناخالصی‌ها و ضدارزش‌های وجودم را با آموزش گرفتن از سی‌دی‌ها و شرکت در کلاس‌های ناب و ارزشمند کنگره، با تغییر نگرش، رفتار و کردار خود از بین ببرم و به عنوان یک همسفر در کنار مسافرم به زندگی بهتر از گذشته با حال خوش در این بعد از زندگی‌ام ادامه دهم.

تایپ و ویرایش: همسفر زهرا رابط خبری (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا