هیچ‌گاه برای تغییر دیر نیست.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

به نام قدرت مطلق الله

مقدمه:

هیچ صفت با یک ویژگی برای همیشه در انسان باقی نمی‌ماند.

هیچ‌گاه برای تغییر دیر نیست و هیچ‌کس نباید احساس کند که در اشتباهات و صفات ناپسند گرفتار شده است. 

 وادی دهم می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.

این وادی به ثابت و ماندگار نبودن صفت گذشته در انسان و جاری بودن خود اشاره می‌کند. 

صفت‌های گذشته چه خوب و چه بد در انسان ماندگار نیست و چه‌بسا در طول زمان تغییر می‌کند. چه‌قدر این قانون زیبا و عظیم است و چه بار معنای سحرآمیزی را در خود حمل می‌کند.

 این وادی و یا این راه بِسان شمشیری برنده است، هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت، هم صعود است و هم سقوط، هم مرگ است و هم زندگی، هم زنده را از داخل مرده خارج می‌کند و هم مرده را از درون زنده، به طور کلی رحمت، لطف و بخشندگی خداوند را در مسیر زندگی انسان به نمایش می‌گذارد و هم خطوط اختیار را به شکل بسیار زیبایی به انسان می‌سپارد، تا خودش هرگونه که مایل است ترسیم نماید و به انسان می‌فهماند که پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است.(١)

برداشت:

 همه انسان‌ها قادر هستند و می‌توانند در هر نقطه‌ای قرار بگیرند، هر صفتی را که با خود حمل می‌کنند، آن را عوض نمایند، حتی گناهکارترین انسانی که مرتکب فجایع و جنایت‌های بی‌شماری گردیده است، می‌تواند صفت زشت خود را تغییر دهد و بازگشت نماید.

 هیچ انسانی مجبور نیست یک صفت یا صفت‌های زشت خود را به صورت جاودانه و یا تا ابد در خود حفظ کند. 

هیچ‌کسی مجبور نیست تا ابد در جهنم باقی بماند. اگر کسی در عمیق‌ترین نقطه جهنم قرار داشته باشد، اگر بخواهد اختیار کامل دارد و می‌تواند صفت‌های زشت خود را تغییر دهد تا رحمت خداوند شامل حال او گردد و به آرامی از جهنم خارج گردد.

 هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید: از من گذشته، من در زشتی‌ها غوطه‌وَر شده‌ام و راه نجاتی نیست. راه نجات همیشه هست چون صفت گذشته در انسان صادق نیست، زیرا جاری است. به دلیل جاری بودن انسان، اگر ما در بالاترین نقطه بهشت قرار داشته باشیم، هرگاه صفت نیک ما تبدیل به صفت زشت گردد، ما را از بهشت به طبقات زیرین جهنم فرو خواهند کشید، چون انسان جاری است. همه‌چیز در هستی جاری و در حرکت است. هیچ‌چیز در هستی و ماورای آن را نمی‌توانیم بیابیم که ثابت باشد و تغییر نکند، چون مسیر تکامل و مسیر زندگی تغییر، تبدیل و درنهایت ترخیص است.(٢) 

برداشت:

اصلی‌ترین آموزه، در وادی دهم این است که صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.

 این جمله به ما نشان می‌دهد که انسان همچون رودخانه‌ای پیوسته در حرکت است و هیچ حالتی در او پایدار و غیر قابل تغییر نیست. 

همان‌گونه که در طبیعت، آب رودخانه‌ها هر لحظه تغییر می‌کند و جاری می‌شود، انسان نیز از طریق افکار، تصمیمات و اعمال خود، مسیر زندگی‌اش را مدام دگرگون می‌سازد. 

در این مفهوم، جاری بودن، نمادی از امکان رشد و پیشرفت همیشگی انسان است و تأکید دارد که هیچ صفت یا ویژگی زشت، برای همیشه در انسان باقی نمی‌ماند.

 وادی دهم؛ با تأکید بر اینکه صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است، پیامی قوی از اُمید و تغییر را به انسان می‌رساند. این وادی انسان را به سمت خودشناسی و پذیرشِ مسئولیت، سوق می‌دهد و او را دعوت می‌کند که با انتخاب‌های آگاهانه، مسیر زندگی خود را در جهت رشد و تعالی هدایت کند.

 پیام اصلی این وادی این است، که هیچ‌گاه برای تغییر دیر نیست و هیچ‌کس نباید احساس کند که در اشتباهات و صفات ناپسند خود گرفتار شده است.

با استفاده از این اصل، انسان می‌تواند با نیرویی جدید و امیدی روشن به سوی آینده‌ای بهتر گام بردارد و درک کند، که زندگی یک سفر دائمی از تغییر و تکامل است.(٣)

برداشت:

وادی دهم؛ به انسان شور و امید به حرکت می‌دهد،هم هشدار و آگاهی.

اگر انسان در پایین‌ترین نقطه هم قرار بگیرد، می‌تواند تغییر کند و بایستی بداند که پایان هر نقطه می‌تواند سر آغاز خطی دیگر باشد. 

نتیجه‌گیری:

زمانی که مسافرم در اعماق تاریکی قرار داشت، هرگز فکر نمی‌کردم روزی روشنایی را خواهیم دید، چون از قانون وادی دهم آگاهی نداشتیم. 

خداوند در این قانون از روی لطف و مرحمت خود این امید را به من داد که در هر مرحله‌ای از تاریکی هم که قرار بگیریم می‌توانیم حرکت کنیم و تغییر نماییم، زیرا در انسان هیچ‌چیز ثابت نیست و انسان موجودی است جاری.

وادی دهم این هشدار را می‌دهد؛ اگر حتی جزء بهترین‌ها هم باشید ولی در مسیر ضدارزش‌ها قدم بردارید، می‌توانید به بدترین‌ها تبدیل شوید.

یعنی؛ در واقع همیشه امکان لغزش وجود دارد و ممکن است، صفت خوب تبدیل به صفت بد شود و جایگاه‌مان تغییر کند.

به طور کلی باید بگوییم؛ که وادی دهم به اختیار و انتخاب انسان باز می‌گردد، که چه راهی را برای خودش انتخاب کند. در واقع همه‌چیز از انسان شروع و به انسان ختم می‌شود. چرا که او صاحب تفکر، اندیشه، خواست و اراده است. 

به طور کلی این وادی به ما می‌فهماند که انسان با قدرت اختیاری که دارد می‌تواند مسیر خود را مشخص کند.

 امیدوارم همه ما با الهام گرفتن از این وادی و تمامی آموزه‌های کنگره همانند؛ نهری شویم جاری و زلال و هیچ‌گاه به مردابی راکد تبدیل نشویم و پیوسته به سمت بهترین‌ها حرکت کنیم.

منابع و مؤاخذ:

(١):کتاب چهارده مقاله

(٢): سی‌دی وادی دهم بخش ١

(٣): سی‌دی وادی دهم بخش ۲

نویسنده متن: همسفر فاطمه، رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون پانزدهم)

ویرایش متن: رابط خبری لژیون پانزدهم، همسفر ملیحه 

ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم)

همسفران نمایندگی فردوسی