پنجمین جلسه از دوره هشتاد و سوم کارگاههای آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه مسافران و همسفران؛ با استادی و نگهبانی آقای مهندس حسین دژاکام و دبیری همسفر ناهید با دستورجلسه "وادی دهم و تأثیر آن روی من" چهارشنبه ۳۰ آبان ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان جناب مهندس دژاکام:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر؛
چندی قبل در لهستان کنفرانس جهانی در مورد سرطان سینه بود که ما را دعوت کردند تا نتایج مطالعات و تحقیقات خودمان را در این زمینه ارایه کنیم. مطالعات ما روی انواع بیماریها ادامه دارد. آزمایش هروئین روی موشها انجام میگیرد. بررسیهای ما در دو مرحله و چند مرحله با هم جلو میرود. البته راجع به اعتیاد در ۲۸ سال پیش همه چیز آن را شناختیم و همه چیز روشن شد. در حال حاضر اعتیاد برای ما مجهول ندارد. صورت مسئله اعتیاد در کتاب ۶۰ درجه مطرح شد. کتاب به چاپ ۷۲ رسید و در هر نوبت حدود ده هزار نسخه چاپ میکنیم. تمام مطالب اعتیاد را ۲۸سال پیش در این کتاب گفتیم. درمان قطعی اعتیاد نه تنها در آمریکا که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، حتی در کشور خودمان. در دانشگاه اعتیاد درمان قطعی ندارد و از نظر آنها اعتیاد بیماری مرموز و لاعلاجی است. ما برای اثبات ادعای خودمان مجبوریم مدارک علمی را محیا کنیم. یکی از پایه های علمی این بود بیاییم آزمایش جانوری را روی موش های صحرایی انجام بدهیم، چون موش از نظر فیزیولوژی بسیار شبیه انسان است. در این آزمایش پنج ماده را در نظر گرفتیم: تریاک، هرویین، الکل، شیشه و فنتانیل. اینها را آزمایش کردیم در حد سلولی و مولکولی. ابتدا بدن را از نظر سلولی قبل از مصرف این مواد آزمایش کردیم. سپس این آزمایشها را بعد از مصرف مواد روی سلولها بررسی کردیم. نتایج تحقیقات خودمان را در قالب مقاله های علمی به سراسر دنیا فرستادیم. بسیاری از دانشگاهها جواب مثبت دادند. دانشگاه کمبریج انگلستان پذیرفت که با ما همکاری کند.
آزمایشی که دانشگاه کمبریج انجام میدهد حدود ده هزار تا پانزده هزار پوند هزینه آزمایش سلول زنده است. اینها را انجام میدهیم، سلول وقتی جدا شد آنرا در دمای ۸۰ درجه زیر صفر فریز میکنیم و بعد در مراحل مختلف روی سلول آزمایش های گوناگون انجام می دهیم. برای اینکه مشخص کنیم ۳ الی ۴ ماه بعد از مصرف مواد فرایند کار سلول چگونه است. انجام این آزمایش ها نیاز به هزینه بسیار بالایی دارند. الان دانشگاهها این کار را برای ما انجام میدهند، البته به شرط اینکه خودشان هم از نتایج بدست آمده استفاده کنند. نتایجی که راجع به سرع بدست آمد نتایج بسیار درخشانی بود. الان روی مواد مختلف آزمایش انجام دادیم و بررسی سلول زنده که پایه سلولی مولکولی است را انجام دادیم و میخواهیم ثابت کنیم که روش DST همه اینها را بازسازی میکند و به حالت قبل بر می گرداند. از طرف دیگر این نتایج برای آمریکایی ها به نقل از آقای ویلیام وایت خیلی عجیب بود. آمریکاییها دنبال این هستند که چرا ما در ایران و در کنگره ۶۰ این موفقیت ها را کسب میکنیم و ماندگار هم هستیم؟ آنها برنامه و طرح تحقیقاتی دادند در آمریکا تمام روش هایی که برای درمان اعتیاد انجام میگیرد، همه را با آمار و ارقام و نتایج درمان اعتیاد با آمار کنگره مقایسه میکنند. که چه چیزهایی هست که کنگره در این زمینه موفق شده است. پرسشنامه و تحقیقات کاغذی و روان شناختی در حال انجام است تا کنگره در دنیا شناخته شود.
مسأله دیگر اینکه ما در بعضی از قسمت های کنگره پرسشنامه داریم که مربوط به تازه واردین است. از این به بعد هیچ قسمتی نمیتواند در پرسشنامه تغییر به وجود آورد. اگر بخواهد چیزی تغییر کند من باید حتما در جریان باشم. مسأله دیگر مربوط به دیسپ هست. ما سه مقاله دادیم که در مجلات معتبر چاپ شده است. بعضی اوقات چون در بطریهای پنج لیتری است، یک سری چیزهای سفید در دیسپ وجود دارد که اینها قارچ هستند و بسیار مفیدند و اینها خوراکی هستند. البته تا زمانی که به رنگ سفید اند ولی اگر سبز شدند به ما خبر بدهید. مسأله دیگر اینکه کنگره همه خدماتش رایگان است ولی یک سری مسائل در کلینیک مطرح بود که باعث جمع شدنشان شد. اینها نکاتی بود که لازم دانستم مطرح کنم.
دستور جلسه وادی دهم است؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. هیچ چیز ثابت نیست، خاصیت این جهان در بی ثباتی آن است یعنی ثابت نیست. تنها چیزی که در جهان ثابت است همین بی ثباتی است. همه چیز در حال تغییر است، حالا چطور میتوانیم بگوییم انسان تغییر نمیکند؟ بگوییم چون من ۲۰سال معتاد بودم حالا هم باید معتاد باشم؟ بگوییم چون من بی سواد بودم حالا هم باید بی سواد بمانم؟ چون من الان فقیر هستم دلیل نمیشود که فقیر بمانم. ما دائما در حال تغییر هستیم. صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. در انجمن معتادان گمنام میگویند: من اگر معتاد بودم هنوز هم باید معتاد بمانم. ۲۰ سال است ترک کردم ولی هنوز هم باید معتاد بمانم. میگویند صفت گذشته در انسان صادق است ولی ما میگویبم صفت گذشته در انسان صادق نیست. الان چه کسی میتواند به شما بگوید معتاد هستید؟ اگر یک نفر بیاید در جلسات کنگره یا پارک طالقانی آنوقت همه چیز باورش میشود به جز اینکه اینها مصرف کننده بوده اند. چه کسی میتواند باور کند؟ چون صفت گذشته در انسان صادق نیست. چون انسان جاری است و تغییر میکند. اگر انسان در اعماق جهنم باشد و یا گناهکار ترینِ انسانها باشد باز میتواند تغییر کند، فقط کافی است صورت خودش را از سمت ظلمت به طرف روشنایی برگرداند. گاهی به طرف ظلمت پیش میرویم و ادامه هم میدهیم، کافی است برگردیم. حتما خداوند کمک میکند. پس گناهکار ترین انسانها هم میتوانند برگردند. برای آنها هم صادق نیست که چون گناهکار بودند باید تا ابد گناهکار باقی بمانند. او هم میتواند تغییر کند. این رحمت خداوندی است که انسان وقتی جرمی مرتکب میشود باید تقاص آنرا پس بدهد تا بتواند در صراط مستقیم قرار بگیرد. نمیشود که فرد همیشه بچه باشد و یا همیشه جوان باشد. آنطور نماند اینطور هم نخواهد ماند. این در حقیقت دارد این درس را به ما میدهد که صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان جاری است. اینکه الان مشکلی داری، درگیری داری، دچار فقری، دچار بدهی هستی، دچار هر مشکلی هستی میتوانی از این موضوع خارج بشوی. در آنجا محکوم به ماندن نیستی.
از اینکه به صحبت های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.
نگارنده: همسفر ابوالفضل
ویراستار: مسافر بهزاد لژیون ۷
تنظیم: مسافر وحید لژیون ۱۸
ارسال: مرزبان خبری مسافر ایمان
نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران
- تعداد بازدید از این مطلب :
612