وادی دهم به ما امید و هشدار می‌دهد

در وادی‌ دهم به دو مبحث صادق نبودن صفت گذشته در انسان و جاری بودن خود انسان اشاره شده است‌. البته این جاری بودن در مورد کل جهان‌ هستی هم صادق است. به طور مثال: پیدایش شب‌ و روز، تغییر‌ فصل‌ها، به خواب رفتن درختان و گیا‌هان و بیدار شدن آن‌ها و ...همه جاری بودن را نشان می‌دهند.
وادی دهم به انسان از یک طرف امید و از طرف دیگر هشدار می‌دهد، در مورد امید می‌گوید: اگر در پایین‌ترین نقطه جهان هم قرار بگیری، می‌توانی از آن‌جا شروع به حرکت کنی و خود را به نقطه‌ای برسانی که بتوانی به تعادل برسی، از طرف دیگر هشدار می‌دهد که اگر امروز در جایگاه بالا قرار گرفته‌ای و آدم خوبی هستی؛ اگر نوع نگاهت تغییر کند طولی نمی‌کشد که در دوزخ فرو می‌روی.
هر انسان‌ در هر مرحله از زندگی خود به نحوی تغییر، تبدیل و ترخیص را تجربه می‌کند که هر کدام از این‌ها توضیح خاص خود را دارند. در این وادی نیز به این موضوع  اشاره شده است که ساختار کل هستی به سه مؤلفه بستگی دارد که عبارتند از: نور، صوت و حس؛ در مورد نور، وقتی صبح خورشید طلوع می‌کند به انسان یاد‌آور می‌شود که بیدار شو، حرکت کن، جاری باش و نار وجودت را به نور تبدیل کن. صوت، همانند مخابرات اطلاعات را در سطح کره‌ زمین منتقل می‌نماید؛ ولی ما تمام اصوات را به دلیل مخرب بودن آن‌ها نمی‌شنویم و اما حس، از همه مهم‌تر است و در کائنات به عنوان فرستنده و گیرنده عمل می‌کند و سخت‌ترین، کلیدی‌ترین و دشوار‌ترین مطلب برای دوری از ضدارزش‌ها، تغییر حس است و تنها راهی که برای این امر وجود دارد تزکیه، تصفیه و پالایش است. هر فرد چیزی را دریافت می‌کند که در وجود خود او موجود می‌باشد؛ اگر حس خوبی را جذب کند، خوبی و اگر حس بدی جذب کند، بدی و زشتی را منتشر می‌کند.
در این وادی می‌فهمیم که با حس سالم می‌توانیم هستی، خداوند و مخلوقات خداوند را به خوبی درک نماییم و برای این‌که حس سالم داشته باشیم، باید خود را تصفیه و پالایش نماییم و اولین گام برای این کار، تفکر است. ما باید تفکر سالم داشته باشیم تا به دنبال آن ایمان و عمل سالم در ما پدیدار گردد.
نتیجه‌ای که من از این وادی گرفتم این است که باید تمام تلاش خود را انجام دهم تا به تفکر سالم برسم و این کار با آموزش‌های خوب کنگره۶۰، امکان‌پذیر است. این وادی به من همسفر آموخت نباید یک‌ جا ثابت باشم، بلکه برای رسیدن به اهداف خود باید در راستای آن قدم برداشته و حرکت کنم؛ چون با حرکت کردن می‌توانم به آن‌ها برسم و با اختیاری که خداوند به من عطا نموده، مشخص می‌کنم که این اهداف ارزشی و خوب است یا ضدارزشی و بد می‌باشد.

نویسنده و ویراستاری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر شهربانو رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی رضا مشهد